Όντας πολέμιος των παγιωμένων θεσμών οι ιδέες του σε γενικές γραμμές τείνουν να παρουσιάσουν ειλικρινείς προσπάθειες επανεξέτασης των παραδοσιακών προσεγγίσεων – ένας λόγος που καθιστά τον Κάρο ως έναν από τους πιο ενδιαφέροντες συγγραφείς σε θέματα πόκερ.

Μια από τις ιδέες του Κάρο λοιπόν, και αυτή που παρουσιάζει στο συγκεκριμένο άρθρο ήταν και η καμπάνια που έλαβε χώρα την δεκαετία του 90’ για καθιέρωση της τετράχρωμης τράπουλας –μια τράπουλα δηλαδή που θα εμφανίζει μπλε καρό, πράσινα σπαθιά μαζί με κόκκινες κούπες και μαύρα μπαστούνια. Στο άρθρο σημειώνεται ότι οι παίκτες αμέσως εξέφρασαν την αντίρρηση τους στην καινοτόμο απόπειρα αναγκάζοντας τον να την προσθέσει στην λίστα με τις “αποτυχημένες” του ιδέες.

Η ιστορία της καμπάνιας του Κάρο έχει αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν όλα αυτά τα χρόνια. Ήταν κατά την διάρκεια του World Poker Finals στο Foxwoods το 1992 όταν ο Κάρο έπεισε αρχικά τους διοργανωτές του τουρνουά να καθιερώσουν την τετράχρωμη τράπουλα, τα χρώματα της οποίας καθορίστηκαν μετά από ψηφοφορία ανάμεσα στους μαθητές ενός εκ των σεμιναρίων του. Παρεμπιπτόντως ο Κάρο είχε επιμείνει ότι δεν ‘‘ανακάλυψε” την τετράχρωμη τράπουλα – στην πραγματικότητα πιστεύει πως η τράπουλα δύο χρωμάτων ήταν από μόνη της μια “καινοτομία” του είδους της, που ’γεννήθηκε’ ουσιαστικά από την επιθυμία εξοικονόμησης χρημάτων στα έξοδα εκτύπωσης.

Σε οποιοδήποτε event, η νέα εκείνη τράπουλα δεν έτυχε θερμής υποδοχής στο Foxwoods, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι τα χρώματα δεν έλαβαν την κατάλληλη απόχρωση, προκαλώντας εν μέρει κομφούζιο που συνοδεύτηκε και από μια γενικότερη απροθυμία με την ξαφνική αλλαγή. Την δεύτερη ημέρα του τουρνουά οι τράπουλες απομακρύνθηκαν και η παραδοσιακή δίχρωμη επανήλθε στα τραπέζια.

Στο εν λόγω άρθρο του Bluff, ο Κάρο κάνει αναφορά επίσης στην ύστερη προσπάθεια του να καθιερώσει τελικά τετράχρωμη τράπουλα, μια ιστορία που ο Ντιάνε Μακχάφι περιγράφει με περισσότερες λεπτομέρειες σ’ ένα άρθρο του το 2006 στο Poker Player Magazine. Εκεί εξηγεί ο Μακχάφι πως ο Κάρο προσπάθησε ακόμη μια φορά να καθιερώσει την τετράχρωμη τράπουλα στις αρχές του 1995, αποσπώντας το ναι από 65 διαφορετικά cardrooms για εφαρμογή της μία μόνο ημέρα – που ονομάστηκε “C-Day” (ή “Color Day”) από τον ‘Mad Genius’ του πόκερ.

“Αν και οι περισσότεροι παίκτες έμειναν εντυπωσιασμένοι,” γράφει ο ΜακΧάφι, “ορισμένοι ήταν αδιάφοροι και άλλοι εξέφρασαν ανοιχτά την αντίθεση τους.” Και όπως προβλεπόταν οι χαμένοι εκείνης της ημέρας “βρήκαν την ευκαιρία να κατηγορήσουν την έλλειψη τύχης στην αλλαγή χρωμάτων” που έγινε στην τράπουλα.

Ο ΜακΧάφι σημειώνει ότι ο Κάρο “ξόδεψε χρόνια ολόκληρα ασκώντας πιέσεις και προσπαθώντας να πείσει, διαφημίζοντας ένα event [C-Day] που θα έφερνε την πολυπόθητη αλλαγή στην φύση των καρτών για πάντα και η έκβαση της προσπάθειας αυτής ολοκληρώθηκε μετά από μόλις δύο ώρες αγωνίας.” Οι τράπουλες τελικά δεν έγιναν αποδεκτές και κατ’ αυτόν τον τρόπο το ‘πείραμα’ έλαβε τέλος. Στο live πόκερ πάντως. Όσον αφορά το online πόκερ – το οποίο επιτρέπει στους παίκτες να επιλέξουν τον τρόπο που θα παίξουν και απολαύσουν τα παιχνίδια με αναρίθμητους τρόπους – μπορεί να κάνει την τετράχρωμη τράπουλα μια επιλογή την οποία τολμώ να μαντέψω πως θα χρησιμοποιούσαν οι περισσότεροι παίκτες.

Υπάρχει βέβαια κι ένας λόγος για την μη χρήση της τετράχρωμης τράπουλας τελικά, αν και πολύ πιθανόν αρκετοί να έχουν αντιρρήσεις απλά και μόνο επικαλούμενοι την παραδοσιακή φύση του παιχνιδιού. Θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς λοιπόν υποστηρίζοντας ότι το πόκερ είναι ένα παιχνίδι που επιβραβεύει την προσοχή στην λεπτομέρεια και ως εκ τούτου απαιτεί από τους παίκτες να καταβάλλουν επιπλέον πνευματική προσπάθεια για να διακρίνουν τις καρδιές από τα καρό και τα σπαθιά από τα μπαστούνια, ως έναν ακόμη τρόπο δηλαδή για να δοκιμαστούν οι δεξιότητες τους.

Έπειτα θα μπορούσαν κάποιοι να πουν ότι δημιουργούνται φύλλα ακόμη πιο δύσκολα να διαβαστούν (θυμηθείτε εκείνες τις κάρτες “Poker Peek” από το 2007 WSOP), παρέχοντας ακόμη σπουδαιότερη πρόκληση – κάτι που δεν νομίζω κανείς να διαφωνεί.

Τα έξοδα εκτύπωσης δεν αποτελούν βέβαια κάποιον σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα σε σχέση με το παρελθόν, συνεπώς ποιοι άλλοι λόγοι εμποδίζουν την χρήση μιας τράπουλας τεσσάρων χρωμάτων;