Είναι ο πρώτος Ευρωπαίος παίκτης που κατάφερε να κερδίσει τρία WSOP bracelets κι ένας από τους πέντε παγκοσμίως που έχει στην κατοχή του το περίφημο Triple Crown με τίτλους σε EPT, WPT και WSOP!

Ο Davidi Kitai θεωρείται ένας από τους πιο δημιουργικούς και ταλαντούχους παίκτες στον κόσμο. Για πολλούς ο Βέλγος επαγγελματίας  της Team Winamax είναι κι ένας άνθρωπος… μυστήριο.

Το μυστήριο αυτό φρόντισε να ξεδιαλύνει ο Fred Guillemot του Pokerlistings που συζήτησε εκτενώς για πολλά και ενδιαφέροντα θέματα με τον ‘legrouzin‘ σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη.

Το Βέλγιο είναι μια σχετικά μικρή χώρα, αλλά φαίνεται πως αναδεικνύει συνεχώς ταλαντούχους παίκτες. Πως εξηγείται;

Πραγματικά δεν έχω επεξήγηση, αλλά το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι πως στο Βέλγιο υπάρχουν αρκετά καζίνο. Οι νεαροί παίκτες έχουν έτσι την ευκαιρία έτσι ν’ ανακαλύψουν το πόκερ και να παίξουν.

Υπάρχει μια σπουδαία κοινότητα Βέλγων online παικτών που μιλούν την ολλανδική κι οι οποίοι συνεργάζονται και δουλεύουν μαζί. Δεν τους γνωρίζω τόσο καλά, αλλά είναι εντυπωσιακοί.

Οι Βέλγοι παίκτες που μιλούν γαλλικά απ’ την άλλη αφιερώνουν αρκετό χρόνο σε γαλλικές ιστοσελίδες, φόρουμ και εκπαιδευτικά sites. Έχουν πολύ καλύτερα αποτελέσματα σε τουρνουά – όπως οι Pierre Neuville και Michael Gathy για παράδειγμα – ενώ οι Βέλγοι που μιλούν την ολλανδική είναι περισσότερο εξειδικευμένοι στα cash games.

Γενικότερα πάντως βλέπω μια νέα γενιά καλών παικτών ν’ αναδύεται από χώρες όπως η Γερμανία, η Πολωνία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και άλλες. Ακόμη και στα high-stakes MTTs έχουν κάνει την εμφάνιση τους μερικοί κι αρχίζω κι ανησυχώ… (γελάει)

Σε live επίπεδο βλέπουμε συχνά τους ίδιους παίκτες, συνεπώς υπάρχει κάποιου είδους σεβασμός που τυποποιεί αρκετά το παιχνίδι. Αυτοί οι νέοι παίκτες ωστόσο που ξεπήδησαν είναι απρόβλεπτοι και δύσκολο να ‘διαβαστούν’.

Ειδικότερα οι παίκτες από Σλαβικές χώρες της Νοτίου Ευρώπης. Ενώ έχουν αρκετούς αρχάριους που επισκέπτονται διεθνή τουρνουά υπάρχει κι αυτή η ελίτ των νέων παικτών που όχι μόνο είναι καλοί αλλά έχουν και μεγάλες προοπτικές.

Ταξιδεύεις αρκετά για να παίξεις πόκερ. Υπάρχει κάποια χώρα που βλέπεις τον εαυτό σου να εγκαθίσταται μόνιμα κάποια στιγμή;

Υπάρχουν κάποιες χώρες που θα ήθελα να ζήσω. Προς το παρόν μένω στην Μάλτα. Η ζωή είναι ωραία εδώ, αλλά δεν βλέπω τον εαυτό μου να εγκαθίσταται μόνιμα.

Έχω στενούς δεσμούς φυσικά με το Βέλγιο, απ’ τη στιγμή που όλοι μου οι φίλοι κι οι συγγενείς βρίσκονται εκεί, αλλά δεν βλέπω ούτε κι εκεί να μένω. Έχω μια… νομαδική ζωή, αισθάνομαι περισσότερο πολίτης του κόσμου.

Έχω ζήσει μικρός στο Λος Άντζελες καθώς ο πατέρας μου ήθελε να ζήσει το… αμερικάνικο όνειρο. Έπαιζε πόκερ στα 80s, ήταν πολύ διαφορετικά τότε. Αποφάσισε να φύγει από εκεί όταν ήμουν μικρός ακόμη. Ταξίδευε κάθε σαββατοκύριακο στο Λας Βέγκας για να παίξει. Εν τέλει το αμερικάνο όνειρο δεν έγινε πραγματικότητα.

Το δολάριο ήταν πολύ υψηλό τότε και κάποιες επενδύσεις δεν απέφεραν όσα έπρεπε. Επιστρέψαμε στο Βέλγιο όπου οι γονείς μου χώρισαν, κυρίως λόγω του εθισμού του πατέρα μου στον τζόγο.

Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που έχω καταφέρει είναι που έκανα την μητέρα μου να ‘συμφιλιωθεί’ με την ιδέα του πόκερ. Είναι πολύ περήφανη για μένα, αποτελεί τον καλύτερο μου ‘οπαδό’, παρότι ήταν αρκετά διστακτική στην αρχή.

Ο πατέρας μου με είχε προειδοποιήσει εκτενώς για τους κινδύνους του τζόγου και τα παιχνίδια των καζίνο, τον εθισμό και ότι συνεπάγεται και μπορώ να πω πως η εμπειρία του με βοήθησε ν’ αποφύγω τα ίδια λάθη μ’ αυτόν.

Εξακολουθεί να πηγαίνει στο Λας Βέγκας κάθε καλοκαίρι. Έχουν περάσει 30 χρόνια από τότε που πήγε για πρώτη φορά και πλέον είναι μαζί μου κάθε φορά που επισκέπτομαι το WSOP. Ήταν παρών και στα τρία bracelets.

Είσαι ένας πραγματικός performer, ένας ανταγωνιστικός τύπος κι αυτό φαίνεται να σου δίνει κίνητρο. Θεωρείς ότι πηγάζει από το γεγονός πως έπρεπε να πείσεις κατά κάποιο τρόπο την μητέρα σου ότι μπορούσες να πετύχεις στο πόκερ;

Δεν το έχω σκεφτεί πραγματικά αυτό, αλλά ίσως αν πήγαινα να δω ψυχολόγο να έκανε την ίδια υπόθεση. Αυτό που γνωρίζω είναι πως η παιδεία της μητέρας μου, έπαιξε σημαντικό ρόλο στις φιλοδοξίες μου.

Ήμουν πάντοτε ανταγωνιστικός τύπος. Έπαιζα ποδόσφαιρο σε καλό επίπεδο για ένα διάστημα, στην Racing White Daring Molenbeek (RWDM), το δεύτερο μεγαλύτερο club των Βρυξελλών που είχε σπουδαία ομάδα στα 70s.

Έπαιζα εκεί μέχρι τα 16 μου χρόνια και ήταν πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον. Ήθελα πάντοτε να κερδίζω ανεξαρτήτως παιχνιδιού.

Εκτός αυτού είχα πάντοτε μια πολύ ιδιόμορφη σχέση με τα χρήματα. Δεν επηρεάζομαι εύκολα από αυτά κάτι που με βοήθησε να παίξω σε υψηλότερα όρια και buy-ins, ενώ τα χρήματα δεν ήταν ποτέ το πραγματικό κίνητρο για μένα.

Αυτό βέβαια μπορεί να οδηγήσει και σε κάποια λάθη σε σημαντικές στιγμές. Αποφάσισα να θέτω στόχους με βάση τα αποτελέσματα κι έκτοτε υπήρξα πολύ πιο συνεπής.

Η πρόκληση του να γίνω Νο1 στον κόσμο, ακόμη και για μια εβδομάδα, είναι ένα πραγματικό στοίχημα που έχω βάλει με τον εαυτό μου.

Και πως έγινε τελικά η μετάβαση από το ποδόσφαιρο στο πόκερ;  

Όταν έγινα 16 άρχιζα να ψηλώνω πολύ, Μέχρι τότε ήμουν κοντός παίκτης και τεχνίτης. Καθώς ψήλωνα έχασα αυτές τις δεξιότητες μου και συνειδητοποίησα πως δεν μπορούσα να γίνω επαγγελματίας παίκτης.

Συνέχισα να παίζω μέχρι τα 20 σ’ ένα μικρότερο club. Ξεκίνησα το πόκερ στα 22 έτη, μόλις ολοκλήρωσα τις σπουδές μου. Πήγα στο Λος Άντζελες για να βελτιώσω τα αγγλικά μου κι εκεί ανακάλυψα το πόκερ.

Αν δεν είχες εξελιχθεί σε παίκτη πόκερ, τι θα έκανες τώρα πιστεύεις;

Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές κατά την διάρκεια των σπουδών μου για το τι θα έκανα στο μέλλον. Δεν ήξερα τι ήθελα, και λάβετε υπ’ όψιν είμαι πως είμαι αρκετά τεμπέλης…

Ήθελα πάντως αυτή την αίσθηση ελευθερίας από τα εφηβικά μου χρόνια. Δεν τα πήγαινα γενικότερα καλά με τις αρχές. Δεν υπήρχε λοιπόν κάποια δουλειά με τόση ελευθερία όσο το πόκερ.

Μπορώ να παίζω παντού, να επιλέγω εγώ ποιο τουρνουά θέλω να παίξω.

Τα οικονομικά μ’ ενδιέφεραν αλλά όχι κι η ιδέα να δουλέψω σ’ αυτόν τον χώρο που είναι καταθλιπτικός: ώρες γραφείου, μονοτονία, υπαλληλική σχέση.

Γι’ αυτό πήγα στο Λος Άντζελες με τους τρεις καλύτερους φίλους μου και μόλις επιστρέψαμε ανοίξαμε ένα online shop κι ένα κατάστημα στις Βρυξέλλες.

Ήταν αρκετά καινοτόμο το concept, πωλούσαμε προϊόντα και promotions για πολλαπλά brands, ήταν λίγο απ’ όλα.

Δεν πέτυχε ωστόσο γιατί το target group μας ήταν νέοι άνθρωποι που δεν είχαν τότε πιστωτικές κάρτες για να πληρώσουν στο διαδίκτυο.

Ήταν μια σπουδαία εμπειρία αλλά εν τέλει χάσαμε όλοι μας περίπου €40.000. Κατάφερα να τα αποπληρώσω όλα χάρη στο πόκερ, ακόμη κι αν δεν έπαιζα εκείνο τον καιρό τόσο καλά. Ήταν ωστόσο πολύ ευκολότερο να βγάλεις χρήματα.

Έπειτα άρχισα να παίρνω το πόκερ πιο σοβαρά. Έπαιξα Limit Hold’em για έξι μήνες ακόμη και στη συνέχεια No-Limit. Η μετάβαση ήταν δύσκολη γιατί ήμουν πολύ ασυνεπής.

Είχα κάποιους καλούς μήνες και κάποιους τρομακτικά κακούς. Στο τέλος της χρονιάς είχα βγάλει περισσότερα χρήματα σε σχέση με το Limit, αλλά ήταν πνευματικά εξοντωτικό για μένα.

Την επόμενη χρονιά, το 2006, ανακάλυψα τα MTTs. Ήταν μια είδους ‘αναλαμπή’ για μένα. Αμέσως αισθάνθηκα ότι μου ταίριαζαν, ειδικά από τη στιγμή που τα cash games είχαν αρχίσει να βασίζονται ολοένα και περισσότερα στα μαθηματικά.

Χρειαζόμουν αυτή την δημιουργική πλευρά. Αρχικά το πόκερ είχε να κάνει με το να βγάλω περισσότερα χρήματα, αλλά όταν ανακάλυψα τα τουρνουά έγιναν το πάθος μου. Άρχιζα να στοχεύω σε ψηλότερα πράγματα, ήθελα να γίνω καλύτερος παίκτης, να τελειοποιήσω το παιχνίδι μου, παρότι σύντομα κατάλαβα πως δεν ήταν δυνατό.

Φαίνεσαι αρκετά τελειομανής πάντως.

Έχει πλάκα γιατί είμαι τελειομανής όσον αφορά το πόκερ, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και στην προσωπική μου ζωή. (γελάει)

Ή ας πούμε πως είμαι όταν είναι κάτι το οποίο μ’ ενδιαφέρει πραγματικά. Ειδάλλως τείνω ν’ αδιαφορώ και δεν με νοιάζει ιδιαίτερα.

Στο πόκερ δεν φοβάμαι να κάνω λάθη. Ακολουθώ το ένστικτο μου αρκετά, αλλά εν τέλει είναι τα λάθη που με ωθούν να γίνομαι καλύτερος.

‘Σκαλίζω’ και το παραμικρό λάθος όσο δεν βρίσκω τη λύση. Είναι πολύ σημαντικό για μένα, ακόμη κι αν γίνεται δύσκολο μερικές φορές.

Ταυτόχρονα μου δείχνει πως μπορώ να γίνω ακόμη καλύτερος και με βοηθάει σαν κίνητρο.

Παρατηρείται το φαινόμενο αρκετοί παίκτες πόκερ να έρχονται από τον χώρο των video games. Ανήκεις σ’ αυτή την κατηγορία;

Είναι αλήθεια πως πολλοί παίκτες ξεκίνησαν από video games και card games όπως το Magic, ή ακόμη και το σκάκι. Δεν ισχύει για μένα όμως.

Πάντοτε μου άρεσαν βέβαια τα επιτραπέζια και τα video games. Ο πατέρας μου ήταν πολύ καλός στο τάβλι (backgammon για την ακρίβεια) και νομίζω πως μπορούσα να γίνω εξίσου καλός, αλλά δεν θέλησα να εμβαθύνω περαιτέρω.

Ίσως είμαι πολύ ανυπόμονος και δεν μ’ αρέσει να επικεντρώνομαι σε αρκετά πράγματα ταυτόχρονα. Ακόμη και στο πόκερ παίζω μόνο No-Limit Hold’em και Pot-Limit Omaha.

Ας επιστρέψουμε στο πόκερ. Είσαι γνωστός για το εκπληκτικό σου ‘διάβασμα’ στους αντιπάλους. Υπάρχουν αρκετά βίντεο τα οποία συζητιούνται για πολύ καιρό με δικά σου reads. Ποιο είναι το μυστικό σου;

Μου άρεσαν πάντοτε τα λεγόμενα «hero calls» αλλά κανένας δεν το παρατηρούσε για αρκετό καιρό. Η πρώτη φορά που συνέβη ήταν στο EPT Berlin γιατί ήταν τηλεοπτικό το τραπέζι.

Ήμουν κατά κάποιο τρόπο περήφανος που δεν φοβόμουν να φανώ ανόητος μπροστά στις κάμερες και είχα το κουράγιο ν’ ακολουθήσω τα  ‘διαβάσματα’ μου πάνω στους αντιπάλους.

Ήταν κάτι που πάντοτε έκανα στα τουρνουά, αλλά ήταν δυσκολότερα μπροστά στις κάμερες γιατί αν είχα λάθος κανείς δεν θα καταλάβαινε τι έκανα και πιθανότητα να γελούσαν.

Τις περισσότερες φορές η εξέλιξη του hand είναι που με βοηθάει να εκτιμήσω την κατάσταση. Μπορώ να αναγνωρίζω εύκολα τις καταστάσεις που ένας αντίπαλος είναι polarized: που είτε έχει δηλαδή τα nuts, είτε τίποτα.

Τα διάφορα tells μ’ έχουν βοηθήσει σε πιο κλειστές καταστάσεις όπως στο δεύτερο call στο Βερολίνο απέναντι στον Andrew Chen. Ήταν 100% θέμα tell.

Ακόμη και σήμερα δυσκολεύομαι να το εξηγήσω και ίσως είναι καλύτερα έτσι, προτιμώ να το κρατήσω για τον εαυτό μου. Είναι πάντως κάτι που δεν είχα κάνει μέχρι τότε και πιθανότατα δεν θα το ξανακάνω.

Δεν είμαι σπεσιαλίστας στα tells, απλά πιστεύω πως έχω ικανή παρατηρητικότητα. Ο κάθε παίκτης έχει tells. Ένας παίκτης που επιχειρεί μια τεράστια μπλόφα ποτέ δεν μπορεί να είναι 100% ήρεμος.

Γι’ αυτό το λόγο είμαι πάντοτε καλυμμένος μ’ ένα κασκόλ ώστε να κρύβω το στόμα και τον λαιμό μου – είναι τα μέρη του σώματος που δίνουν τα περισσότερα tells. Επίσης αποφεύγω να παίζω με τις μάρκες μου.

Tell σου δίνει επίσης ο τρόπος που ποντάρει κάποιος, ο τρόπος που μιλάει. Υπάρχουν κάποια tells που είναι ίδια παγκοσμίως. Τα περισσότερα από αυτά πάντως τα παρατήρησα πρώτα στον εαυτό μου κι έπειτα τα έβλεπα και στους αντιπάλους μου.

Χρειάζεσαι στο πόκερ κάποιες πληροφορίες και πρέπει να παρατηρείς συνεχώς για να τις βρεις, όχι μόνο όταν μπλοφάρεις.

Και το πιο σημαντικό: Δεν πρέπει να βασίζεται ποτέ αποκλειστικά στα tells, δεν είναι επιστήμη. Βρίσκομαι συχνά σε καταστάσεις όπου δεν γνωρίζω αν ο αντίπαλος μου μπλοφάρει ή όχι.

Το ένστικτο μου τότε μου λέει να πληρώσω και ο νους μου να κάνω πίσω. Τότε είναι που τα tells με βοηθούν ν’ αποφασίσω για τη μία ή την άλλη κίνηση.

Έχω διαβάσει επίσης πως μπορείς και κατανοείς την ψυχολογία του αντιπάλου σου, μπαίνεις ουσιαστικά στο νου των παικτών. Μπορείς να μας εξηγήσεις λίγα περισσότερα πράγματα γι’ αυτό;

Είναι δύσκολο να το περιγράψω, δεν είμαι άλλωστε και ψυχολόγος.

Ο Manuel Bevand μου είχε πει κι είναι αλήθεια πως γενικότερα ενδιαφέρομαι πολύ για την ανθρώπινη συμπεριφορά. Είμαι πολύ περίεργο άτομο και προσπαθώ πάντα να κατανοήσω τους άλλους ανθρώπους.

Γι’ αυτό προσπαθώ να μπω στην λογική τους και να καταλάβω πως σκέφτονται. Από την στιγμή που καταλάβεις την διαδικασία σκέψης ενός αντιπάλου αποδεικνύεται εξαιρετικά χρήσιμο για το meta-game.

Μπορώ για παράδειγμα να διαισθανθώ πότε ένας παίκτης είναι εκνευρισμένος κάνοντας μου raise όλα τα hands του και πότε είναι έτοιμος να μου κάνει 3-bet. Γι’ αυτό και μπορώ να το προβλέψω.

Καταλαβαίνω ποιοι παίκτες προσπαθούν να με αποφύγουν, ποιος θέλει να με αντιμετωπίσει. Είναι πολύ σημαντικό θέμα, ειδικά όταν είσαι γνωστός στα τουρνουά.

Έχει ακουστεί ότι πιστεύεις στο κάρμα, τουλάχιστον όσον αφορά το πόκερ…

Είμαι πολύ ορθολογιστής. Ο παίκτης πόκερ πρέπει να είναι πραγματιστής και πολύ λογικός.

Το κάρμα βέβαια δεν μοιάζει και πολύ ορθολογικό, αλλά το βλέπω περισσότερο σαν τρόπο ζωής..Συνεπώς ναι πιστεύω στο κάρμα και κάποιες φορές είναι πέρα από τον έλεγχο μου, ειδικά στα τουρνουά. Προσπαθώ πάντα να κάνω τα πράγματα σωστά γιατί πιστεύω θα προκύψουν και καλά πράγματα στο τραπέζι.

Αλλά εν τέλει είναι σημαντικό γιατί με βοηθάει να αισθάνομαι καλά, να έχω το νου μου ‘καθαρό και ‘υγιή’, μακριά από αρνητικά vibes.

Βλέπω πολλούς παίκτες να παραπονιούνται για την ατυχία τους, αλλά δεν έχει νόημα απ’ τη στιγμή που είναι κάτι που δεν μπορείς να ελέγξεις. Και όταν το κάνουν συχνά ‘τρέχουν’ και άσχημα.

Είναι λίγο περίεργο γιατί από προσωπική εμπειρία έχω αρχίσει και πιστεύω σ’ αυτό και νομίζω πως είναι μια θετική φιλοσοφία. Απ’ την άλλη πλευρά αισθάνομαι πως δεν είμαι και ο πιο λογικός παίκτης πόκερ.

Το κάρμα μπορεί να συσχετιστεί και με υπαρξιακές αναζητήσεις. Δεν πιστεύω σε Θεό, είμαι αγνωστικιστής, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει κάτι.

Υπάρχουν κάποια βιβλία που σ’ έχουν επηρεάσει ή σ’ έκαναν grow ως άνθρωπο και ως παίκτη πόκερ;

Προσωπικά το βιβλίο που έχει σημάνει τα περισσότερα για μένα είναι ο ‘Επαναστάτης’ του Albert Camus, το οποίο μιλάει για το δικαίωμα να  επαναστατείς και τα όρια του καθώς και για τον παραλογισμό της ύπαρξης μας.

Είχα αρκετές υπαρξιακές συζητήσεις με τον Manu B., που έχει πραγματικό χάρισμα για τις επιστήμες και την φιλοσοφία. Μου δίδαξε αρκετά και μου πρότεινε αρκετά βιβλία για διάβασμα.

Πριν καιρό διάβαζα ένα βιβλίο για τον βουδισμό, τον διαλογισμό και άλλα σχετικά. Είναι ένα βιβλίο που μου πρότεινε ο Johannes Strassmann, το οποίο τον είχε σημαδέψει.

Φαινόταν τόσο χαρούμενος και ήρεμος λες και βρήκε την εσωτερική γαλήνη. Μου εκμυστηρεύτηκε πως ήταν κυρίως εξαιτίας του βιβλίου ‘Η δύναμη του τώρα’. Όταν έμαθα για τον θάνατο του αποφάσισα να το διαβάσω προς τιμήν του.

Και είναι αλήθεια πως έχω αρχίσει να βρίσκω τον εαυτό μου στην φιλοσοφία του Η ιδέα του να ζεις το παρόν όσο το δυνατόν περισσότερο, χωρίς να αφήνεις το νου σου να αναλώνεται είτε στο παρελθόν είτε στο μέλλον και να μην σκέφτεσαι τόσα πολλά.

Ο πνευματικός μου καθηγητής, ο Pier Gauthier, έχει δουλέψει πολύ μαζί μου πάνω σ’ αυτό γιατί είναι σημαντικό οι παίκτες πόκερ να είναι ζουν την παρούσα στιγμή. Έτσι καταφέρνεις να είσαι συγκεντρωμένος.

Έχω ήδη μερικές τεχνικές που με βοηθούν να συνειδητοποιώ αμέσως πότε χάνω την αυτοσυγκέντρωση μου. Είναι πολύ χρήσιμο για το πόκερ. Ο διαλογισμός είναι επίσης ένα σπουδαίο εργαλείο.

Αρκετοί παίκτες χάνουν την συγκέντρωση τους και δεν το καταλαβαίνουν καν. Ο νους τους είναι γεμάτος με πράγματα εκτός πόκερ, την συνέντευξη μετά το παιχνίδι, τις αντιδράσεις των φιλών κλπ.

Υπάρχει περίπτωση να γράψεις κάποιο βιβλίο για πόκερ στο μέλλον;

Ναι, γιατί όχι! Δεν ξέρω σε τι στιλ βέβαια…

Είναι σίγουρα κάτι που θα με ενδιέφερε. Νομίζω τα περισσότερα βιβλία που έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα είναι πολύ επικεντρωμένα στην θεωρία και δεν είναι γραμμένα από τους κορυφαίους παίκτες.

Αυτό που μου αρέσει είναι πρακτικά βιβλία με απτά παραδείγματα. Μου άρεσε για παράδειγμα το βιβλίο του Gus Hansen. Η συγγραφή ενός βιβλίου δεν είναι πάντως μέσα στα άμεσα σχέδια μου, απλά ως ιδέα.

Εκτός του πόκερ τέλος, για τι άλλο έχεις πάθος;

Το πόκερ είναι όλη μου η ζωή. Δεν έχω κάποιο άλλο τόσο έντονο πάθος όσο το πόκερ.

Υπάρχουν φυσικά πολλά πράγματα που λατρεύω, ίσως και βαρετά. Να βγαίνω με τους φίλους μου, ν’ απολαμβάνω μερικά tapas, να πίνω μπύρες, ή να παίζω FIFA.

Κάποιες φορές είμαι και πιο μοναχικός, μου αρέσει να κάνω πράγματα μόνος μου. Πηγαίνω για παράδειγμα μόνος και περπατάω στην παραλία μετά από κάποιο τουρνουά ή παρακολουθώ την ανατολή ή τη δύση του ηλίου.

Αυτές οι στιγμές φέρνουν πολύ δυνατά συναισθήματα και είναι πραγματικά απόλαυση. Κατά την διάρκεια τους ζω πραγματικά το παρόν  για ν’ αναφερθώ και σ’ αυτά που λέγαμε.

Έχει επτά μήνες που μοιράζομαι όλες αυτές τις στιγμές με τη σύντροφο Caroline, είναι υπέροχη.

Αγαπώ πολύ επίσης την γιαγιά μου, της οφείλω τη ζωή μου, χάρη στο κουράγιο της και την αίσθηση της οικογένειας που μου πέρασε.

Και τον μεγάλο μου αδερφό Michael που είναι ο σύμβουλος μου, ο δικηγόρος μου, ο φίλος μου. Τέλος τα 14 ξαδέρφια μου που βλέπω πολύ συχνά και είμαι δεμένος μαζί τους.

Με βοηθούν να… πατήσω στο έδαφος καθώς είναι εύκολο να χάσεις την αίσθηση της πραγματικότητας σ’ αυτή την ψευδαίσθηση που επικρατεί πολλές φορές στο πόκερ.

Είναι σημαντικό να έχεις μια δεμένη οικογένεια και να αισθάνεσαι πάντα την αγάπη τους.