Το γεγονός πως ένας παίκτης είναι – ή τουλάχιστο δηλώνει ότι είναι – επαγγελματίας παίκτης του πόκερ δε σημαίνει πως είναι αλάνθαστος! Ακόμα και οι επαγγελματίες, οι “ειδικοί” του πόκερ για πολλούς, υποπίπτουν σε παραπτώματα τα οποία σχετίζονται τόσο με το ίδιο τους το παιχνίδι όσο και με τη στάση και συμπεριφορά τους μακριά από το τραπέζι.
Σε πέντε τέτοια λάθη αναφέρεται ο Ross Jarvis, συντάκτης του περιοδικού PokerPlayer, σε ένα πρόσφατο ενδιαφέρον άρθρο του. Λόγω της μεγάλης του έκτασης, θα σας το μεταφέρουμε σε δύο μέρη.
“Προκειμένου να είναι κάποιος πετυχημένος, ως παίκτης του πόκερ, δεν αρκεί να είναι καλός στο να παίζει πόκερ. Υπάρχουν πολλά άλλα στοιχεία που χαρακτηρίζουν έναν πετυχημένο επαγγελματία – από την προστασία του bankroll μέχρι της άρτιας εργασιακής ηθικής και πολλά άλλα μεταξύ αυτών. Αν, λοιπόν, έχετε το όραμα να γίνετε επαγγελματίας παίκτης – ή απλά θέλετε να μεταφέρετε το παιχνίδι σας στο επόμενο υψηλότερο επίπεδο – τότε έχει σημασία να αποφεύγετε όσες παγίδες παρουσιάζονται στο δρόμο σας.
Παίζω πόκερ επαγγελματικά επί τρία χρόνια και, ακόμα και τώρα, μαθαίνω τη δουλειά μου και κάνω μεγάλα λάθη τα οποία διορθώνονται μόνο με την εμπειρία. Ιδού, λοιπόν, τα πέντε πιο ακριβά λάθη που μπορούν να κάνουν οι επαγγελματίες – από έναν grinder των $100NL μέχρι έναν πολυεκατομμυριούχο όπως ο Viktor Blom – και πώς να τα αποφεύγετε στην καριέρα σας.
1. Λανθασμένη διαχείριση bankroll
Αν θέλετε να γίνετε επαγγελματίας ή να ασχοληθείτε σοβαρά με το πόκερ, πρέπει να έχετε το αντίστοιχο «επαγγελματικό» bankroll. Αν το πόκερ αποτελεί το μοναδικό σας εισόδημα, θέλετε τουλάχιστο 50 buy-ins για τα cash games (για τα stakes στα οποία παίζετε συνήθως) και ακόμα περισσότερα για τουρνουά και sit-and-go, λόγω της μεγαλύτερης διακύμανσης που τα χαρακτηρίζει. Αν με το πόκερ απλά θέλετε να εξασφαλίζετε κάποιο «χαρτζηλίκι» πρέπει και πάλι να έχετε τουλάχιστο 30 buy-ins ώστε να αντιμετωπίσετε κάποια σειρά άτυχων αποτελεσμάτων.
Όταν όλα πάνε καλά, δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε ένα μεγάλο downswing! Το μόνο πρόβλημα είναι πως όλοι μας το περνάμε… Παίκτες όπως οPhil Ivey, o Chip Reese και πολλοί θρύλοι του πόκερ τα έχουν ζήσει. Το ίδιο συμβαίνει με όλους. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να είστε προετοιμασμένοι, έχοντας μεγάλο bankroll. Στην καριέρα μου κάποτε το έπαιζα πολύ «τολμηρός» με το bankroll Μου και, μετά από κάποια καλή περίοδο, έμεινα να έχω 20-30 buy-ins online με τα οποία ήθελα να παίξω σε $2/$4. Ήταν μια αναμενόμενη καταστροφή η οποία με άφησε με δύο επιλογές : να καταθέσω δικά μου χρήματα ή να φτάσω εκεί που ήμουν με grinding στα μικρά stakes. Μην είστε ανόητοι όπως εγώ. Ετοιμαστείτε για τα χειρότερα έχοντας υπέρ – επαρκές bankroll και, θεωρητικά, δε θα φτάσετε ποτέ στο «μηδέν».
Κάποιοι παίκτες παρασύρονται και δεν δοκιμάζουν την τύχη τους στα μεγαλύτερα stakes. Όσο υπάρχει value εκεί, ο δισταγμός να τη διεκδικήσουμε είναι εξίσου λάθος όσο το να τζογάρουμε σε τραπέζια για τα οποία δεν έχουμε το κατάλληλο bankroll. Μην ικανοποιήσετε επ’ άπειρον με τα stakes στα οποία παίζετε και κερδίζετε – όσο μικρά ή μεγάλα και αν είναι αυτά. Αν υποθέσουμε πως έχετε πάντα πάνω από 50 buy-ins ως bankroll, πρέπει να βρείτε την αυτοπεποίθηση να δοκιμάσετε τα ανώτερα stakes – ειδικά αν εκεί θα βρείτε κακούς αντιπάλους. Μπορείτε να συνεχίσετε τις απόπειρες αυτές, ως ότου νιώθετε άνετοι με τα μεγαλύτερα stakes. Το καλό με το μεγάλο bankroll είναι πως ακόμα και αν χάσετε 3-4 buy-ins, μπορείτε να επιστρέψετε στα φυσιολογικά σας stakes με σημαντικό «απόθεμα».
Οι καλύτεροι επαγγελματίες έχουν μάθει να ισορροπούν μεταξύ του επαγγελματικού χειρισμού του bankroll τους αλλά και της τάσης τους να τζογάρουν. Προσπαθήστε να μάθετε να σκέφτεστε με τον ίδιο τρόπο.
2. Χάνοντας τη μάχη με τον εγωισμό μας
Οι παίκτες του πόκερ πρέπει πάντα να σκέφτονται λογικά όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν bad beats και να γνωρίζουν την μακροχρόνια expected valueτων αποφάσεών τους. Συχνά, όμως, οι παίκτες δεν σκέφτονται λογικά όταν πρέπει να εκτιμήσουν τις ικανότητές τους στα παιχνίδια στα οποία λαμβάνουν μέρος. Πολύ συχνά, σοβαροί επαγγελματίες υπερεκτιμούν τις ικανότητές τους και μπλέκουν σε καταστάσεις που, τελικά, τους κοστίζουν χρήματα. Τέτοιες καταστάσεις είναι π.χ. η άρνηση ενός παίκτη να παραιτηθεί από ένα δύσκολο heads-up online απέναντι σε έναν πολύ ανώτερο αντίπαλο ή η επιμονή συμμετοχής σε ένα δύσκολο live τουρνουά στο οποίο, συμπεριλαμβανομένων και των πρόσθετων εξόδων, οι πιθανότητες κέρδους είναι σχετικά λίγες.
Πάντα να γνωρίζετε από πού προέρχεται η ανωτερότητά σας απέναντι σε κάποιον παίκτη, σε οποιαδήποτε στιγμή στο τραπέζι. Αν βρεθείτε σε κάποιο τραπέζι ενός live cash τραπεζιού, ρίξτε μια ματιά στους άλλους παίκτες και προσπαθήστε να καταλάβετε από ποιον μπορείτε να κερδίσετε χρήματα και πώς. Αν δεν μπορείτε να αντιληφθείτε τέτοια στοιχεία, τότε δεν υπάρχει value για σας στο τραπέζι – πρέπει να σηκωθείτε και να φύγετε. Κανείς δε σας αναγκάζει να παίξετε!
Ένα άλλο παράδειγμα παικτών που επιτρέπουν τον εγωισμό τους να τους καταβάλλει εντοπίζεται στο αρκετά αμφιλεγόμενο ζήτημα της πώλησης ποστοστών συμμετοχής σε τουρνουά με mark-up. Κάποτε, όταν κάποιος ήθελε να πουλήσει το 50% της συμμετοχής του σε ένα τουρνουά των £100 με 1.000 συμμετοχές σε έναν φίλο, τον χρέωνε με £50. Σήμερα πολλοί παίκτες, ειδικά επαγγελματίες, πουλούν «μετοχές» συμμετοχής τους σε τουρνουά αλλά με μεγαλύτερη τιμή – αυτή που κατά τη γνώμη τους αντικατοπτρίζει την ανωτερότητά τους μεταξύ των συμμετεχόντων στο τουρνουά.
Ας πούμε λοιπόν πως θέλετε να αγοράσετε το 50% της συμμετοχής ενός κατόχου online Triple Crown ο οποίος πιστεύει πως είναι ο νέος Phil Galfond. Μπορεί να σας χρεώσει με 1.4, δηλαδή θα πρέπει να πληρώσετε £70 για το ίδιο ποσοστό. Σε ένα τέτοιο τουρνουά, με τόσους πολλούς παίκτες, η τιμή αυτή είναι πάντα πολύ μεγάλη. Προσπαθήστε να μην πέφτετε θύματα εκμετάλλευσης σε τέτοιες περιπτώσεις – αν εσύ είστε αυτός που πουλάτε, χρεώνετε μια σωστή τιμή και μη προσπαθείτε να εκμεταλλευτείτε κάποιον. Το καλό σας όνομα αξίζει πολύ περισσότερο από τα λίγα επιπλέον χρήματα.
(…Συνεχίζεται)