Οι προχωρημένοι παίκτες του πόκερ και οι αρχάριοι σπάνια έχουν τις ίδιες απορίες κι ερωτήσεις, όμως υπάρχει μία συγκεκριμένη ερώτηση την οποία όλοι ανεξαιρέτως οι παίκτες κάνουν στον εαυτό τους, σε τακτική βάση: πόσο επηρεάζει ο παράγοντας τύχη τα αποτελέσματα στο πόκερ;

Πολλοί αρχάριοι αντιμετωπίζουν το πόκερ, όπως αντιμετωπίζουν τη ρουλέτα, τα ζάρια ή άλλα τυχερά παιχνίδια. Νομίζουν ότι αν πιάσουν καλά φύλλα θα κερδίσουν κι αν πιάσουν άσχημα φύλλα θα χάσουν. Καθώς αρχίζουν να μαθαίνουν το παιχνίδι σιγά-σιγά, αντιλαμβάνονται πόσο περισσότερες γνώσεις…

Οι προχωρημένοι παίκτες του πόκερ και οι αρχάριοι σπάνια έχουν τις ίδιες απορίες κι ερωτήσεις, όμως υπάρχει μία συγκεκριμένη ερώτηση την οποία όλοι ανεξαιρέτως οι παίκτες κάνουν στον εαυτό τους, σε τακτική βάση: πόσο επηρεάζει ο παράγοντας τύχη τα αποτελέσματα στο πόκερ;

Πολλοί αρχάριοι αντιμετωπίζουν το πόκερ, όπως αντιμετωπίζουν τη ρουλέτα, τα ζάρια ή άλλα τυχερά παιχνίδια. Νομίζουν ότι αν πιάσουν καλά φύλλα θα κερδίσουν κι αν πιάσουν άσχημα φύλλα θα χάσουν. Καθώς αρχίζουν να μαθαίνουν το παιχνίδι σιγά-σιγά, αντιλαμβάνονται πόσο περισσότερες γνώσεις κατέχουν τώρα από ότι όταν ξεκίνησαν, και αρχίζουν να υπερεκτιμούν αυτές τους τις ικανότητες, και περνούν ένα στάδιο όπου αισθάνονται ότι η τύχη παίζει ελάχιστο ρόλο στο πόκερ.

Όσο οι παίκτες εξελίσσονται και γίνονται ακόμη καλύτεροι, τόσο δυσκολότερο είναι να επιρρίψουν ευθύνες στον παράγοντα τύχη για τα αποτελέσματά τους. Βλέπετε, όλοι οι σπουδαίοι παίκτες του πόκερ έχουν πολύ ανεπτυγμένο το εγώ τους, κι αυτός ο εγωισμός δεν τους αφήνει να παραδεχτούν ότι στο παιχνίδι το οποίο είναι καλοί πράγματι η τύχη παίζει έναν σημαντικό ρόλο.

Κι όμως ακόμη και οι πιο σπουδαίοι παίκτες δεν κερδίζουν πάντοτε, ακόμη κι όταν βρίσκονται σε μία ξεκάθαρα ευνοϊκή θέση. Αυτό σημαίνει είτε ότι υπάρχει τύχη στο πόκερ, είτε ότι ακόμη και στα υψηλότερα επίπεδα οι παίκτες δεν παίζουν πάντοτε σωστά. Προσωπικά πιστεύω ότι συμβαίνουν και τα δύο!

Όταν παίκτες με τεράστια διαφορά στη δυναμικότητα αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον, δεν υπάρχει πολύ τύχη στο πόκερ. Αν κι ακόμη ένας αρχάριος μπορεί να σταθεί τυχερός απέναντι σε ισχυρούς παίκτες για κάποιο σύντομο διάστημα, αν όντως υπάρχει μία μεγάλη διαφορά στις ικανότητες, τότε σε βάθος χρόνου ο αρχάριος είναι σαν να προσπαθεί να κερδίσει το λόττο.

Όταν όμως παίκτες του ίδιου δυναμικού αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον, τότε ο παράγοντας τύχη παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Το μυστικό βέβαια είναι ότι πολύ σπάνια να συναντηθούν δύο πραγματικά ισοδύναμοι παίκτες. Υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές ικανότητες στο πόκερ – ο αριθμός τους μπορεί να είναι 50 ή ακόμη και 500, ανάλογα με το τι περιεχόμενο δίνετε στον όρο "ικανότητα"— που αν δύο παίκτες έχουν τον ίδιο αριθμό ικανοτήτων (ας πούμε 25 από 50), αποκλείεται να έχουν ακριβώς τις ίδιες 25 ικανότητες.

Επιπλέον – εκτός κι αν παίζετε σε κάποιο παιχνίδι ένας εναντίον ενός – στο τραπέζι θα υπάρχουν παίκτες διαφορετικής δυναμικότητας και ικανοτήτων. Η εικόνα εννέα εντελώς ισοδύναμων παικτών να κάθονται στο ίδιο τραπέζι, μπορεί να υπάρξει μόνο στον κόσμο της φαντασίας. Συνήθως οι καλύτεροι παίκτες είναι εκείνοι που κερδίζουν τα χρήματα, όμως είναι απολύτως πιθανό ο χειρότερος παίκτης του τραπεζιού να φύγει με τα μετρητά, και δεν υπάρχει καμία άλλη εξήγηση από την τύχη – βραχυπρόθεσμη τύχη για να είμαστε ακριβείς, όμως σίγουρα τύχη.

Όλοι οι προχωρημένοι παίκτες είναι πρόθυμοι να αποδεχθούν την ύπαρξη της βραχυπρόθεσμης τύχης, όμως οι περισσότεροι από αυτούς πιστεύουν – και αρκετά σωστά – ότι σε βάθος χρόνου ο καλύτερος παίκτης είναι εκείνος που κερδίζει τα χρήματα. Πως όμως μπορούμε να συνδυάσουμε αυτή τη σωστή δήλωση με την εξίσου σωστή παρατήρηση ότι κορυφαίοι παίκτες συχνά μένουν άφραγκοι ή περνούν μεγάλα διαστήματα με συνεχόμενες ήττες;

Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτά τα σερί των συνεχόμενων αποτυχιών, δεν είναι αποτέλεσμα μίας κακοδαιμονίας που διαρκεί μήνες ή χρόνια. Συνήθως συμβαίνουν γιατί ο πολύ ταλαντούχος παίκτης κάνει ένα από τα παρακάτω λάθη:

1) Παίζει σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο σχετικά με το διαθέσιμο κεφάλαιό του.
Γενικά ένας παίκτης παίζει το καλύτερο πόκερ, όταν το μέγεθος των στοιχημάτων είναι αρκετό για να τον διατηρεί απόλυτα συγκεντρωμένο, όμως δεν είναι και δυσβάσταχτο για τον ίδιο. Οι σπουδαίοι παίκτες είναι απολύτως φυσιολογικό να επιδιώκουν να παίξουν στα ανώτερα επίπεδα.
Όμως αν το μέγεθος του κινδύνου είναι πολύ μεγάλο, πολλοί από αυτούς δεν μπορούν να παίξουν με τον καλύτερο τρόπο. Αρχίζουν να γίνονται υπέρ το δέον συντηρητικοί κάτι που δεν τους επιτρέπει να κερδίσουν.  
Αν κάποιος χάσει σε ένα από αυτά τα μεγάλα παιχνίδια, ίσως να αναγκαστεί να επιστρέψει σε ένα τόσο χαμηλό επίπεδο, όπου είτε δεν θα σέβεται τους αντιπάλους του είτε τις μάρκες του, και συνεπώς θα οδηγηθεί σε ακόμη μεγαλύτερες απώλειες.

2) Βρίσκεται σε μία δίνη συναισθηματικού tilt, με αποτέλεσμα να μην αποδίδει σύμφωνα με τις ικανότητές του.
Ορισμένοι παίκτες είναι πιο ευαίσθητοι από τους άλλους. Αν όντως κάποιος έχει περάσει ένα διάστημα κακοτυχίας, τότε συνήθως είναι ευκολότερο να βγει σε κατάσταση tilt. Από εκεί και πέρα λίγη κακοτυχία ακόμη οδηγεί σε πολύ άσχημο παίξιμο, το οποίο με τη σειρά του φέρνει μεγαλύτερες απώλειες και ακόμη περισσότερο tilt…

Ένας "καλός" παίκτης  που ποτέ δεν χάνει τη ψυχραιμία και τη συγκέντρωσή του είναι βέβαιο ότι θα κερδίσει περισσότερα χρήματα σε βάθος χρόνου από κάποιο "σπουδαίο" παίκτη που είναι ευάλωτος στο tilt. Ένα ενδιαφέρον ερώτημα, για εμένα, είναι αν θα πρέπει καν να χαρακτηρίζουμε κάποιον παίκτη "σπουδαίο", όταν έχει μία τέτοια αδυναμία, και αν θα πρέπει να αποκαλούμε τον "καλό" παίκτη απλά καλό, όταν δεν την έχει!

3) Πάντοτε ή σχεδόν πάντοτε αντιμετωπίζει παίκτες που είναι πολύ καλύτεροι από τον ίδιο.
Αν είστε ο δέκατος καλύτερος παίκτης στην αίθουσα πόκερ που παίζετε και αντιμετωπίζετε συνέχεια του κορυφαίους εννιά, τότε είναι φυσιολογικό να χάνετε. Από την άλλη αν είστε ο 1,000στός στην κατάταξη και παίζετε συνεχόμενα με τους παίκτες που βρίσκονται κάτω από την θέση 3,000, τότε θα κερδίζετε συνέχεια. Αυτή είναι μία ακόμη περίπτωση όπου ο εγωισμός κάποιου παίκτη απλά δεν του επιτρέπει να έχει θετικά αποτελέσματα.

4) Χρήση αλκοόλ, χαπιών, ναρκωτικών κλπ.
Μία άλλη κλασσική Αχίλλειος πτέρνα των πολύ μεγάλων παικτών. Οι επαγγελματίες παίκτες του πόκερ επιλέγουν αυτό το επάγγελμα γιατί τους χαρίζει έναν ανεξάρτητο τρόπο ζωής χωρίς ωράρια και δεσμεύσεις.

Η ελευθερία αυτή όμως εύκολα μπορεί να οδηγήσει κάποιον σε κακές συνήθειες. Για παράδειγμα ο θρύλος του πόκερ Στου Ούγκαρ, για τον οποίο πολλοί υποστηρίζουν ότι ήταν ο μεγαλύτερος παίκτης του πόκερ όλων των εποχών, ήταν πράγματι φοβερός όταν ήταν «καθαρός». Όμως περνούσε και μεγάλα διαστήματα όπου έμενε άφραγκος, γιατί άφηνε τις κακές του συνήθειες να τον καταστρέφουν.

5) Αποκτά υπερβολική αυτοπεποίθηση και αρχίζει να κάνει θεαματικά παιξίματα, ή παίζει υπερβολικά πολλά χέρια, νομίζοντας ότι θα μπορέσει να επικρατήσει αργότερα.  
Ακόμη ένα κλασικό σφάλμα που έχει τη ρίζα του στον εγωισμό: "Είμαι τόσο καλός που δεν χρειάζεται να παίζω τέλεια." Για μία ακόμη φορά, αμφιβάλλω αν κάποιος παίκτης που κάνει τέτοιου είδους λάθη μπορεί να ονομάζεται καλός.

Έτσι, αν κάποιος πολύ ταλαντούχος παίκτης κάνει ένα η περισσότερα από τα παραπάνω λάθη, είναι σωστό να τον αποκαλούμε πολύ ταλαντούχο; Πιθανότατα ναι. Είναι αυτός ο παίκτης καλύτερος από κάποιον με λιγότερες ικανότητες ή εμπειρίες, ο οποίος όμως πάντοτε αποδίδει το καλύτερό του παιχνίδι; Το ερώτημα αυτό είναι δυσκολότερο να απαντηθεί, όμως νομίζω ότι η άποψή μου είναι πως αυτό που ορισμένες φορές φαίνεται ως κακοτυχία πολλές φορές είναι απλά το αποτέλεσμα κακού παιχνιδιού.  

Δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ότι όντως υπάρχει κακοτυχία. Ο τρόπος όμως που θα την αφήσετε να σας επηρεάσει είναι εκείνο που ξεχωρίζει τους νικητές από τους ηττημένους!

Σε ένα βιβλίο για το πόκερ διάβασα κάτι πολύ ωραίο, το οποίο σας το μεταφέρω αυτούσιο: "Το δύσκολο με το πόκερ δεν είναι οι ικανότητες. Οι ικανότητες είναι εύκολες. Η τύχη είναι το δύσκολο. Πολλοί άνθρωποι μπορούν να μάθουν και να αποκτήσουν ικανότητες. Ελάχιστοι όμως είναι ικανοί να χειριστούν την κακή τύχη!"  

Τέλος, θα ήθελα να πω ότι η τύχη είναι κάτι πολύ σχετικό το οποίο εξαρτάται από την περίσταση. Ποιον θεωρείτε περισσότερο τυχερό αντίπαλο, κάποιον που σε ένα παιχνίδι $10-$20 πετυχαίνει δύο συνεχόμενα απίθανα φύλλα στο turn και το river και φτιάχνει ένα καρέ το οποίο κερδίζει το δικό σας φουλ (πιθανότητες περίπου 1,000-1 κατά), ή εκείνον που έχει εννιά outs να κάνει το χρώμα στο τελευταίο φύλλο και σας κερδίζει στο τελευταίο χέρι στον τελικό του World Series of Poker, (πιθανότητες 4-1 κατά); Βλέπετε ο συγχρονισμός είναι το παν!

Αυτό το πολύπλοκο σύνολο των μεταβλητών είναι που εξηγεί γιατί ποτέ κανένας δεν θα μπορέσει να πει για παράδειγμα "Το πόκερ είναι 60% ικανότητες και 40% τύχη." Το ακριβές ποσοστό της τύχης στο πόκερ είναι απροσδιόριστο. Ωστόσο μπορώ να πω το εξής: αν ήμουν υποχρεωμένος να επιλέξω ανάμεσα στα δύο, ο εγωισμός μου θα επέλεγε να είμαι καλός. Αντίθετα το πορτοφόλι μου θα προτιμούσε να είμαι τυχερός κάθε φορά!