Υποθέστε το εξής σενάριο: βρίσκεστε στη μέση ενός sit “n go τουρνουά. Τα blinds μόλις έχουν αυξηθεί στα 50/100, και ότι κρατάτε ένα μεσαίο stack. Ο chip leader ασκεί υπερβολική πίεση στο τραπέζι προσπαθώντας να εκμεταλλευθεί στο μέγιστο βαθμό την κυριαρχία του στις μάρκες.
Προφανώς δεν χρειάζεται να έχει ένα αξιόλογο χέρι για να κάνει call ή ακόμη και raise. Υπάρχουν 7 παίκτες στο τραπέζι, κι εσείς είστε στη θέση του ντήλερ κρατώντας . Ο chip leader κάνει raise στα 400. Έχει ακόμη 3,500 στο στακ του, ενώ εσείς έχετε περίπου 1,500. Ενώ όλοι στο τραπέζι πηγαίνουν βιαστικά πάσο, εσείς αποφασίζετε ότι είναι η στιγμή να αντιδράσετε στην πίεση και βλέπετε το στοίχημα.
Θεωρείτε ότι τα blinds θα πάνε πάσο, κι έτσι ακριβώς γίνεται. Τώρα είστε μόνο εσείς κι εκείνος στο φλοπ, που ανοίγει . Έχετε επαφή με το φλοπ, το middle pair. Το pot έχει μέσα 950 μάρκες (τα δικά σας 400, τα δικά του 400, και τα blinds). Συνεχίζοντας στο γνωστό στυλ του, ο αντίπαλός σας ποντάρει 500.
Οι περισσότεροι weak-tight παίκτες σε αυτό το σημείο θα πήγαιναν αυτομάτως πάσο, καθώς ο αντίπαλος θα μπορούσε να κρατάει ντάμα ή ακόμη και overpair.
Σε αυτό το χέρι λοιπόν προτιμώ να κάνω call με το ζευγάρι στα 9ρια. Θέλω να δω το turn, και αν κάνει check θα ποντάρω ρέστα.
Μπορεί και να χάσεις όμως πιστεύω ότι έχεις το καλύτερο χέρι αν κάνεις check στο turn. Γνωρίζει ότι έχεις κάτι και σταματάει εκεί την προσπάθεια για κλέψιμο. Τον έχεις δει να κάνει αυτό το play πολύ συχνά στο τουρνουά μέχρι τώρα: θα διώξει με raise τους περισσότερους από το pot και μετά θα συνεχίσει να ποντάρει όταν κάποιος κάνει το call.
Οι tight παίκτες συνήθως περιμένουν μέχρι να φτιάξουν ένα πολύ καλό χέρι για να αντιδράσουν στην ασφυκτική πίεση. Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύεται ο επιθετικός chipleader, ο οποίος γνωρίζει ότι αν έρθει ένα flop γεμάτο μικρά φύλλα, είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να κάνει το call.
Αυτοί οι tight παίκτες δεν κάνουν λάθος όταν πετούν το χέρι τους στο φλοπ αν δεν έχουν κάποια επαφή. Γιατί να πετάξεις λεφτά στο τραπέζι χωρίς ούτε καν ένα ζευγάρι; Το λάθος που κάνουν είναι πριν το flop!
Αν κρατούν ένα αξιόλογο χέρι με το οποίο κάνουν call στο raise του υπερβολικά επιθετικού παίκτη, τότε γιατί δεν κάνουν re-raise; Σε μία τέτοια περίπτωση μπορείς να ποντάρεις και ρέστα με K-Q ή καλύτερο ή με κάθε ζευγάρι πάνω από 9-9.
Αντίπαλοι σαν κι αυτούς δεν θέλουν κρίσιμες αναμετρήσεις και μεγάλα ρίσκα. Συνήθως θα πάνε πάσο σε υπερβολική αντίδραση πριν το flop. Και σε περίπτωση που κάνουν call, πιθανότατα έχετε το καλύτερο χέρι. Με αυτό τον τρόπο λοιπόν επιλέγετε να κάνετε ένα έξυπνο επιθετικό παιχνίδι από το να έρθετε αντιμέτωποι με έναν γρίφο στο φλοπ.
Στο παραπάνω παράδειγμα προτείνω να κάνετε call με middle pair και ούτε καν καλό kicker. Ασφαλώς δεν συνιστώ να εφαρμόζετε μία τέτοια τακτική συχνά γιατί μπορεί να αποβεί καταστροφική, όμως αν οι συνθήκες είναι οι κατάλληλες, τότε πρέπει να την εφαρμόζετε.
Το συγκεκριμένο κόνσεπτ ισχύει σε κάθε τύπο no-limit παιχνιδιού. Οι κατάλληλες συνθήκες να παραμείνετε στο ποτ κρατώντας κάτι λιγότερο από top pair είναι οι εξής:
1) Ένας απρόσεκτος ή πολύ χαλαρός παίκτης έχει κάνει το raise
2) Έχετε position απέναντι στον παίκτη που έκανε το raise
3) Αντιμετωπίζετε μόνο έναν αντίπαλο
4) Έχετε τουλάχιστον κάποιο ζευγάρι στο flop
5) Δεν σας κοστίζει ακριβά το call
Το preflop raise σε συνδυασμό με μία ημι-μπλόφα στο flop, ακόμη και χωρίς να βελτιώσετε καθόλου το χέρι σας είναι ένα καλό play μόνο όταν έχετε απέναντί σας έναν ή το πολύ δύο αντιπάλους.
Στις μέρες μας συχνά γίνεται κατάχρηση αυτού του επιθετικού παιχνιδιού, με αρκετούς παίκτες να προσπαθούν μέσω αυτής της τακτικής να κερδίσουν μία σειρά από μικρά pots και να επιτείνουν την κυριαρχία τους στο τραπέζι. Σίγουρα θα αντιμετωπίσετε αυτό το παίξιμο, και για αυτό το λόγο πρέπει να γνωρίζετε πώς να αμυνθείτε.
Ας εξετάσουμε τώρα ένα δεύτερο σενάριο: έχετε δύο 7-ρια ή 8-ρια πριν το φλοπ σε μεσαία θέση και κάνετε απλό call ελπίζοντας να φτιάξετε κάποιο σετ. Στο ποτ είναι ακόμη ένας ή το πολύ δύο αντίπαλοι. Το φλοπ ανοίγει με μία φιγούρα και δύο μικρά φύλλα, μικρότερα από το αρχικό σας ζευγάρι.
O αντίπαλος κάνει ένα αναγνωριστικό μικρό στοίχημα κι εσείς απαντάτε με call, θεωρώντας ότι πιθανότατα έχετε το καλύτερο χέρι. Στη συνέχεια κάνει check στο turn, και με τη σειρά σας βάζετε εσείς ένα μικρό αναγνωριστικό στοίχημα. Ο αντίπαλος το βλέπει και στο river φτιάχνει ένα καλύτερο χέρι από το δικό σας! Τον είχατε κερδίσει μέχρι το τελευταίο φύλλο…
Μερικές παρατηρήσεις για το πώς πρέπει να παίζετε σε παρόμοιες καταστάσεις: πρώτα από όλα δείτε την περίπτωση του raise πριν το flop. Ακόμη κι αν δεν κάνετε preflop raise, μην τον αφήσετε να ξεφύγει με ένα μικρό αναγνωριστικό στοίχημα – κάντε ένα ισχυρό raise! Αν πάλι κάνετε call κι εκείνος απαντήσει με check στο turn, τότε βάλτε ένα μεγάλο στοίχημα!
Το πιθανότερο είναι να πάει πάσο και να κερδίσετε το ποτ. Μην είστε επιφυλακτικός με αυτό το χέρι καθώς το μόνο που έδειξε ο αντίπαλος μέχρι τώρα είναι αδυναμία. Υποθέστε ότι κρατάτε εσείς το καλύτερο χέρι μέχρι να σας δείξει το αντίθετο.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε τα εξής:
Κατά κανόνα θέλετε στο φλοπ να φτιάξετε ένα πολύ ισχυρό χέρι ή τουλάχιστον top pair. Ωστόσο μπορείτε να προσαρμόσετε το παιχνίδι σας και να κάνετε περισσότερα call πριν και μετά το flop, όταν αντιμετωπίζετε τους λεγόμενους «table bullies». Αν δείξουν αδυναμία στο turn, τότε επιτεθείτε τους ανελέητα. Και μην ξεχνάτε να τιμωρείτε τα αναγνωριστικά στοιχήματα, μέχρι να δείτε δύναμη, αφού συνήθως αποκαλύπτουν αβεβαιότητα και αδυναμία.