Κουβεντιάζοντας με τον Ήλιο Καματάκη – Μέρος B

Γιάννης ΠερτσινίδηςΕλληνική ΓωνιάLeave a Comment

[Συνέχεια από το 1ο Μέρος]

Συγκεκριμένα στοιχεία που πιστεύεις ότι διαθέτεις που σε βοήθησαν να είσαι πετυχημένος και στο πόκερ;

Πιστεύω ότι αν κάποιος έχει το απαιτούμενο μαθηματικό backround, είναι εργατικός και έχει ενθουσιασμό/αισιοδοξία στην ζωή του, είναι δύσκολο να μην πάει καλά. Όλα αυτά τα στοιχεία τα διαθέτω και σίγουρα με βοήθησαν αρκετά.

Η φετινή μου επιτυχία στο να καταφέρω να βρίσκομαι μέσα στους καλύτερους 20 παίκτες της χρονιάς ανάμεσα σε ένα τεράστιο field (1.7 εκατομμύρια παίκτες) παγκοσμίως, είναι πιο σημαντική για μένα από το να κατάφερνα να πάρω έναν τίτλο του EPT.

Αιτιολόγησε το λίγο αυτό, γιατί γνωρίζω προσωπικά αρκετό κόσμο που θα έκανε τα πάντα για έναν τέτοιο τίτλο.

Παλιότερα, πριν το starting stack στα EPT γίνει 30.000 μάρκες (όταν ήταν 10.000 μάρκες και το variance ήταν ακόμα μεγαλύτερο), είχε γίνει μια έρευνα που έλεγε ότι ένας στους δυο παίκτες που κερδίζουν EPT, δεν μπορούν να κερδίσουν σταθερά σε τραπέζια με χρήματα ορίων 3/6. Αυτό είναι μια ένδειξη για το πόσο μεγάλο Variance και πόση δόση τύχης υπάρχει στα live τουρνουά.

Ο λόγος που φυσικά ισχύει αυτό είναι το δείγμα που μπορεί να έχει κάποιος. Στις μεγάλες live διοργανώσεις μπορεί να παίξει κάποιος σε 5 με 6 ας πούμε τον χρόνο, ενώ στο διαδίκτυο ένας επαγγελματίας παίκτης μπορεί να παίξει πάνω από 1000-1500 τουρνουά.

Πιστεύεις ότι έχεις προσαρμοστεί πλήρως στα τουρνουά και ότι παίζεις ιδεατά για σένα αυτή την περίοδο;

Πριν αρχίσω να παίζω εντατικά, έλεγα σε όλους ότι προέβλεπα να είμαι 100% έτοιμος μετά από 1μιση χρόνο ενασχόλησης μου με τα τουρνουά. Δηλαδή με λίγα λόγια ακόμα δεν είμαι έτοιμος!

Ανά διαστήματα, κάνω κάποιες μικρές παύσεις και κάθομαι και αναλύω αρκετά πράγματα με τα νέα δεδομένα και τις νέες εμπειρίες που έχω αποκομίσει παίζοντας. Πρόσφατα κιόλας έκατσα και ανέλυσα αρκετές short-stack καταστάσεις ξανά και ξανά για να ξεδιαλύνω αρκετά πράγματα στο μυαλό μου.

Η τελευταία αυτή άσκηση που ασχολήθηκα ουσιαστικά, ήταν για να ξεκαθαρίσω στο μυαλό μου με ποιο Μ, ανάλογα τη θέση και τα φύλλα κάνω all-in για να είμαι σε βάθος χρόνου κερδισμένος. Επίσης έβαλα και άλλες παραμέτρους, όπως για παράδειγμα αν σε συμφέρει να κάνεις raise και μετά call σε all-in κλπ. Μου πήρε 3-4 μέρες αλλά στο τέλος ήταν σαν να ξανά-ανακάλυπτα τον τροχό.

Επίσης άλλα σημαντικά στοιχεία που αναλύω διαρκώς, είναι το πώς παίζει κάποιος στο bubble, το πώς παίζει ακριβώς πριν το final table και τέλος πως παίζει στο ίδιο το final table, μιας και υπάρχει μια εκθετική αύξηση των χρηματικών επάθλων.

Με τον Bill -The Croc- ArgyroΔεν πιστεύω ότι άμεσα μπορώ να ανέβω πάνω από 70% ROI αλλά θέλω να διατηρηθώ στα πλαίσια του 50% και άνω.

Κάποιες γενικές στρατηγικές συμβουλές που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;

Εγώ τα τουρνουά τα αντιμετωπίζω εντελώς με βάση τα μαθηματικά. Δηλαδή το παν είναι να βρεθεί η κατάλληλη κατάσταση για να μπουν οι μάρκες στο κέντρο του τραπεζιού, είτε είναι πριν το flop είτε μετά το flop και η κίνηση μου αυτή να είναι θετικών προσδοκιών.

Το μόνο που αλλάζει στην στρατηγική που ακολουθώ είναι αν το τουρνουά είναι freezout ή αν είναι re-buy. Στα re-buy παίζω αρκετά πιο επιθετικά σε συγκεκριμένες περιόδους. Για παράδειγμα λίγο πριν τελειώσει η re-buy περίοδος αρκετοί παίκτες που δεν έχουν αρκετές μάρκες αγχώνονται και κάνουν αρκετά πιο light calls και αυτό προσπαθώ να το εκμεταλλευτώ.

Ένα βασικό λάθος που κάνουν οι παίκτες είναι να νομίζουν ότι ο πιο σημαντικό είναι να κάνουν μεγάλο stack γρήγορα στα re-buy τουρνουά. Εγώ πιστεύω ότι το πιο σημαντικό είναι να μην σου στοιχίζει ακριβά. Το 100 rebuy για παράδειγμα μου στοιχίζει κατά μέσο όρο γύρω στα 370$ και αυτό είναι μια ένδειξη ότι δεν κάνω πολλά re-buy.

Τώρα πια που έχεις μια πιο ολοκληρωμένη άποψη και εμπειρία. Σύγκριση μεταξύ τουρνουά και τραπέζια με χρήματα (cash games). Ποια είναι η γνώμη σου;

Πριν από δέκα μέρες έκατσα στο 10/20 του Full Tilt να παίξω για λίγο για να χαλαρώσω σαν διάλλειμα από τα τουρνουά και ειλικρινά το μετάνιωσα (γέλια). Μετά από μιάμιση ώρα παιχνιδιού είχα πονοκεφαλιάσει.

Είναι πάρα πολύ πιο ψυχοφθόρα τα cash games γιατί είσαι αναγκασμένος να κάνεις διαρκώς αναπροσαρμογή στον τρόπο που παίζεις. Από την άλλη στα τουρνουά απλά ακολουθείς μια στρατηγική και παρατηρείς κάποιες συνήθειες αντιπάλων σου. Είναι πιο flat η σκέψη.

Επίσης μου αρέσει αρκετά και με ενθουσιάζει η λογική στα τουρνουά ότι προχωράς βαθιά σε κάποιο και πας για να το σηκώσεις (γέλια). Όταν παίζω τουρνουά υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που με παρακολουθούν και γράφουν διάφορα στο chat και αυτό με κάνει να χαίρομαι και να με πωρώνει!

Νομίζω γενικά πως οι Έλληνες παίκτες είμαστε αρκετά έξυπνοι, αλλά και αρκετά τζογαδόροι. Αυτοί οι δυο λόγοι μας είναι που μας κάνουν να αγαπάμε τα τουρνουά. Όμως, σαν Έλληνες έχουμε δυο αρνητικά στοιχεία. Θυμώνουμε αρκετά εύκολα και δεν έχουμε υπομονή.

Όσον αφορά τα cash games πιστεύω ότι έχουν αρχίσει να πεθαίνουν.

Η γκανιότα στα μικρά stakes είναι συγκριτικά με τα κέρδη, πάρα πολύ μεγάλη και το επίπεδο των παικτών έχει αρχίσει να ισοσταθμίζεται σε γενικές γραμμές. Στα μεγαλύτερα stakes οι regulars έχουν γίνει πάρα πολλοί και αναγκάζονται να πέφτουν stakes για να βρουν μεγαλύτερο edge. Άρα οι μέτριοι παίκτες των low stakes, που να πάνε να παίξουνε;

Αυτός που δεν είναι καλός παίκτης και μπει να παίξει cash θα καταστραφεί. Ενώ στα τουρνουά λόγω μεγάλου variance μπορεί να κάνει την επιτυχία και να χαρεί ή να μην καταστραφεί γρήγορα. Για να το πω πιο απλά, στα cash game το «ψάρι» δεν θα αντέξει τόσο πολύ χρόνο όσο στα τουρνουά.

Επίσης αν μπει κάποιος στην λογική του τζογαδόρου θα καταλάβει τι νοοτροπία έχουν. Έχουν στο μυαλό τους: «Με 100 δολάρια αν παίξω, πόσα μπορώ να κερδίσω στα cash games; Στα τουρνουά;». Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενθουσιάζονται με το μικρό σταθερό κέρδος. Θέλουν το όνειρο και για αυτό είναι πιο δημοφιλής τα τουρνουά. Μόνο που σκέφτεται η μάζα των παικτών ότι θα συμμετάσχει στο Sunday Millions με 215$ και υπάρχει η περίπτωση για έπαθλο άνω των 150 χιλιάδων, φτάνει σε ποκερικό οργασμό.

Συγκριτικά με τους ξένους; Οι Έλληνες που μειονεκτούν;

Βασικά αριθμητικά. Οι ξένοι είναι πιο πολλοί. Εμείς είμαστε 10 εκατομμύρια ενώ για παράδειγμα μόνο οι Αμερικάνοι είναι 300 εκατομμύρια. Αυτό σημαίνει ότι για κάθε έναν δικό μας καλό παίκτη, υπάρχουν 30 Αμερικάνοι. Αυτό λέει η απλή αναλογία.

Από εκεί και πέρα, το texas hold ‘em είναι γνωστό στην Ελλάδα ουσιαστικά 3 χρόνια, ενώ στην Αμερική παίζεται για πάνω από 20 χρόνια. Επίσης, βιβλιογραφία μεταφρασμένη υπάρχει προς το παρόν μόνο η τριλογία του Harrington, ενώ στην Αμερική τα βιβλία είναι πάνω από. Διαδίκτυο ίσον με πληροφορία.

Τουλάχιστον υπάρχουν καλές κινήσεις και διάθεση από Ελληνικά site που προωθούν το πόκερ και το Ελληνικό community αναπτύσσεται. Το site το δικό μου των Pokerpros.gr, εσείς στο Pokerland.gr και τα υπόλοιπα του χώρου κάνουν την δουλειά τους και αυτό φαίνεται σιγά σιγά από τον αριθμό των παικτών που αυξάνεται διαρκώς.

Έλληνες παίκτες που εσύ προσωπικά ξεχωρίζεις;

Είμαι άνθρωπος που κρίνω σχεδόν τα πάντα και τους πάντες από το αποτέλεσμα.

Εξαιτίας αυτού δεν μπορώ να μην αναφέρω πρώτο τον Φειδία Γεωργίου. Έχει παίξει πάρα πολύ και έχει κέρδη γύρω στις 600 χιλιάδες δολάρια. Στην συνέχεια ξεχωρίζω τον Γιώργο Καπάλα, που είμαστε και καλοί φίλοι, ο οποίος είναι χαρισματικός και τον βοηθάει ο χαρακτήρας του για να είναι πετυχημένος στο πόκερ. Θέλει να κερδίζει και είναι εργατικός. Ως ταλέντο μεγάλο στο Ελληνικό πόκερ αναγνωρίζω τον Χρήστο Βλάσση, ο οποίος έχει ανέβει αρκετά ψηλά αυτό τον χρόνο και πιστεύω ότι θα μας εκπλήξει το 2010.

Αυτοί οι τρεις πέραν από μένα, πιστεύω ότι είναι και οι καθαρά επαγγελματίες παίκτες. Άλλοι γνωστοί και καλοί Έλληνες παίκτες, όπως ο Θοδωρής Αηδονόπουλος, ο Ιωάννης Μπουζαλάς έχουν το ταλέντο αλλά είναι δυσκολότερο να το καλλιεργήσουν, αφού δεν είναι καθαρά επαγγελματίες.

Έχουν καλές δουλειές οι ίδιοι και αυτό είναι τροχοπέδη στη επαγγελματική τους πορεία ως παίκτες του πόκερ. Προς Θεού, δεν υπονοώ ότι πρέπει να παρατήσουν τις δουλειές τους για να παίξουν αποκλειστικά πόκερ, απλά ότι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το πόκερ καθαρά επαγγελματικά εξαιτίας της καθημερινότητας τους. Αυτό επηρεάζει απλά τα αποτελέσματα τους και όχι την προσωπική τους ευτυχία και γαλήνη.

Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν και αρκετοί άλλοι πολύ καλοί παίκτες που δεν τους γνωρίζω προσωπικά και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα βγουν και νέοι στα επόμενα χρόνια. Υποψιάζομαι ότι αυτή η νέα γενιά παικτών θα ξεπεράσει τους Καματάκη – Φειδία – Καπάλα στο μέλλον.

Πιστεύεις ότι η ηλικία παίζει ρόλο στην απόδοση και ότι από ένα σημείο και μετά θα αρχίσεις να φθίνεις και εσύ ο ίδιος;

Το πόκερ δεν έχει ημερομηνία λήξεως ουσιαστικά, αλλά φυσικά και υπάρχουν φθορές.

Ο Ήλιος με τον Μαξ ΠεσκατόριΕγώ είμαι 37 ετών τώρα και μια φθορά σχετική την έχω. Ναι μεν μπορώ και παίζω αρκετά τραπέζια και το μυαλό μου είναι σε καλή κατάσταση, αλλά φυσικά και δεν μπορεί να συγκριθεί με το μυαλό ενός εικοσάρι και τις δυνατότητα εξελίξεως του.

Κατά την γνώμη σου και την εμπειρία σου, ποιος είναι ο βέλτιστος αριθμός τραπεζιών που μπορεί να παίξει κάποιος και να του προσδώσει κέρδος; Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος τρόπος να το ανακαλύψει κάποιος;

Αυτή είναι μια ερώτηση που αν μου την απαντούσε κάποιος θα του έδινα πάρα πολλά χρήματα. Είναι κάτι που είναι δύσκολο να το ανακαλύψει κάποιος για τον εαυτό του και φυσικά θεωρητικά αδύνατον να υπάρξει κάποια φόρμουλα για γενική χρήση.

Ο λόγος είναι, πως ακόμα και αν κρατάει τα αποτελέσματα του ανά εξάμηνα, επειδή ο ίδιος αλλά και το επίπεδο των αντιπάλων του μεταβάλλεται πρακτικά τα κλάσματα που θα συγκρίνει, δεν θα είναι ποτέ ομώνυμα. Άρα δεν θα είναι σε θέση να γνωρίζει ποιος είναι ο βέλτιστος αριθμός τραπεζιών.

Variance, μια λέξη και έννοια που όλοι οι παίκτες αναφέρουν και αναγνωρίζουν ότι μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα τους. Εσύ πως την αντιμετωπίζεις;

Όταν κάποιος τζιράρει δυο και τρεις χιλιάδες την μέρα και παίζει πάρα πολύ δεν υπάρχει Variance στο online poker.

Διακύμανση συναντάμε κατά κάποιο τρόπο μόνο στο live poker. Σαν παράδειγμα μπορούμε να δούμε τον Shawn Deeb, έναν παίκτη που είναι σίγουρα μέσα στους δυο με τρεις καλύτερους παίκτες παγκοσμίως στα online τουρνουά, αλλά δεν έχει καταφέρει να κάνει τίποτα σε live διοργανώσεις. Δεν είναι ότι δεν παίζει καλά στα καζίνο και στο σπίτι του νιώθει άνετα. Απλά τα buy-in είναι τεράστια, τα field άνω των 600 ατόμων και τα δείγματα που μπορείς να έχεις σε μια χρονιά είναι πολύ μικρά. Έτσι είναι φυσιολογικό να χάσει κάποιος 100 και 200 χιλιάδες δολάρια πριν κάνει κάποια επιτυχία.

Για αυτό τον λόγο πιστεύω ότι σε γενικές γραμμές ο τρόπος για να βγάλει κάποιος λεφτά είναι το online πόκερ και τα live τουρνουά είναι ο καλύτερος τρόπος για να κάνουν μάρκετινγκ οι εταιρίες του πόκερ.

Όταν το pokerstars πήγε στον John Duthie και υπέγραψε συμφωνία για το EPT, οι περισσότεροι πίστευαν ότι είναι μια επιχειρηματική φούσκα και ότι ήταν τρελοί που έδωσαν τόσα χρήματα για τα δικαιώματα. Όμως η πορεία που είχαν οι διοργανώσεις απέδειξαν ότι εξαιτίας των EPT το Pokerstars γιγαντώθηκε και έγινε η μεγαλύτερη διαδικτυακή αίθουσα στον κόσμο.

Για εμάς τους επαγγελματίες οι live διοργανώσεις είναι ουσιαστικά για τουρισμό. Είναι για να κάνουμε 4-5 ταξιδάκια τον χρόνο με την γυναίκα μας και να τα συνδυάζουμε με πόκερ. Φυσικά αν τύχει και γίνει κάποια επιτυχία καλώς, αλλά τρόπος να βιοποριστεί κάποιος μόνο με live τουρνουά δεν υπάρχει.

Αρκετοί έχουν το όνειρο ότι θα πάνε σε μια μεγάλη διοργάνωση και θα κάνουν ένα μεγάλο cash διακοσίων και πεντακοσίων χιλιάδων ευρώ. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται κάθε μέρα και όταν γίνουν, γίνονται μόνο σε έναν παίκτη και όλοι οι υπόλοιποι παίκτες θα έχουν πάει πολλές φορές στο εξωτερικό και θα έχουν χάσει πάνω από είκοσι χιλιάδες ευρώ.

Φυσικά και υπάρχουν κάποιες επιτυχίες, όπως η επιτυχία του Κώστα Αλεξίου, του Ανέστη Μέτσα και του Γιώργου Κάπαλα. Όμως σκεφτείτε πόσοι άλλοι πηγαίνουν και τι πόσα ξοδεύουν, χωρίς να έχουν καταφέρει τίποτα. Δεν σημαίνει ότι είναι κακοί παίκτες, απλά στο live είναι μεγάλο το Variance.

Τι θέση έχει το πόκερ στην ζωή σου και πιο είναι το πρόγραμμα σου για το 2010;

Βασικά το πόκερ είναι κάτι που αγαπάω. Δεν είναι η ζωή μου. Ακούω τον Phil Hellmuth για παράδειγμα που λέει διαρκώς “This is a game for you but for me poker is my Life!!” και το θεωρώ αστείο. Εμένα προσωπικά η ζωή μου είναι η γυναίκα μου, το παιδί μου, η οικογένεια μου, η πνευματικότητα μου, τα χόμπυ μου, οι φίλοι μου, η γαλήνη μου και άλλα πράγματα. Χρειάζονται άλλα πράγματα για να είναι κάποιος ευτυχισμένος.

Θα συνεχίσω να παίζω hold ‘em και προς το παρόν δεν το θεωρώ αναγκαίο να στραφώ στο Omaha. Όσο έχω κέρδος στο hold ‘em θα παραμείνω σε αυτό.

Αυτό το χρόνο θα αφοσιωθώ και πάλι στα τουρνουά και έχω σκοπό να παίξω σε τουρνουά μεγαλύτερου buy-in. Ναι μεν έχω μεγάλο μέσο όρο σε buy-in, γύρω στα 270 με 280$, αλλά θα παίξω περισσότερο σε διοργανώσεις όπως το SCOOP, WCOOP, ECOOP και FTOPS.

Δεν έχω σκοπό να αυξήσω αριθμό τραπεζιών που παίζω ταυτόχρονα και έχω υπολογίσει ότι θα τζιράρω γύρω στα 600 με 700 χιλιάδες δολάρια. Δηλαδή, θα τζιράρω γύρω στα 50 χιλιάδες τον μήνα και προσδοκώ σε ένα ROI του 50% και πάνω για να κλείσω και την επόμενη μου χρονιά πετυχημένα. Όσον αφορά τα live events θα πάω κυρίως σε τουρνουά που θα κερδίσω κάποιο εισιτήριο από διαδικτυακό προκριματικό (στο PCA που συμμετείχε την προηγούμενη βδομάδα και είχε κερδίσει 3 πακέτα για αυτό), σίγουρα θα προγραμματίσω να πάω στο Snow Festival στην Αυστρία – να κάνουμε και λίγο σκι, η ζωή δεν είναι μόνο πόκερ – και σίγουρα στα ΕΡΤ του Μόντε Κάρλο και του Σαν Ρέμο.

Το πόκερ σου έχει προσφέρει εσένα προσωπικά αρκετά χρήματα και αναγνώριση. Τι έχεις να προτείνεις στα νέα παιδιά που άρχισαν τώρα να ασχολούνται με το πόκερ και ονειρεύονται να γίνουν οι επόμενοι υπερ-αστέρες του πόκερ;

Τους παίκτες του πόκερ δεν τους αντιμετωπίζουν όπως τους παίκτες του μπλακ-τζακ. Στην εποχή μας κιόλας έχουν αρχίσει να τους βλέπουν όπως έβλεπαν τους ροκ-σταρ στην δεκαετία του 90. Ακόμα και πριν γίνει το “Poker Boom” μας αντιμετώπιζε ο κόσμος και το ίδιο το καζίνο ουδέτερα σε αντίθεση με την αρνητική αντιμετώπιση που είχαμε παίζοντας μπλακ-τζακ. Προσθέστε σε αυτό τα πολλά χρήματα και την προβολή των μέσων μαζικής ενημέρωσης και θα διαπιστώσετε πόσο μεγάλος πειρασμός είναι το πόκερ για τα νέα παιδιά.

Βλέπω παιδιά 19-20 ετών να παρατάνε τις σχολές τους και να ασχολούνται μόνο με το πόκερ. Βλέπουν και διαβάζουν για τον Καματάκη, τον Κάπαλα και τον Βλάσση, που ουσιαστικά είμαστε παραδείγματα προς αποφυγήν, και ονειρεύονται για ανάλογες και μεγαλύτερες επιτυχίες.

Για μένα η επιτυχία δεν είναι στα λεφτά. Τα λεφτά μπορούν να βοηθήσουν το βιοτικό επίπεδο της ζωής σου σαφέστατα, αλλά με τίποτα δεν φέρνουν μόνα τους την ευτυχία. Πρέπει να υπάρχει ισορροπία, παιδεία και καλλιέργεια, που είναι πιο σημαντικά από τα χρήματα. Αυτά τα στοιχεία είναι που θα σε κάνουν να χαρείς τα χρήματα στην πορεία. Άλλο ευχαρίστηση και άλλο ευτυχία.

Ο Ήλιος με τον Timex ΜακντόναλντΠαλιότερα δεν μπορούσα και εγώ να τα διακρίνω αυτά τα πράγματα, αλλά η ζωή όσο περνάει μας μαθαίνει αρκετά, είτε με καλό είτε με σκληρό τρόπο. Τώρα πια βλέπω τις δυσκολίες ως ευλογία και ότι είναι η προίκα μας για καταστάσεις που θα έρθουν στο μέλλον.

Τα παιδιά πρέπει να τελειώνουν τις σπουδές τους και να έχουν ένα πτυχίο μιας και ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Επίσης το να έχει τελειώσει κάποιος κάτι είναι σαν μια ταυτότητα στην κοινωνία που ζούμε.

Θυμάμαι τον εαυτό μου, όταν πήγα στο σπίτι των γονιών της γυναίκας μου για να επισημοποιήσουμε ότι έχουμε σκοπό να παντρευτούμε. Συντηρητική οικογένεια και ήταν φυσιολογικό πάνω στην συζήτηση να τεθεί η ερώτηση τι επάγγελμα κάνω. Δεν είμαι άνθρωπος που θα πω ψέματα και ανέλυσα στους γονείς της ότι αντιμετωπίζω τα χαρτοπαίγνια ως επενδύσεις σύντομου χρονικού διαστήματος.

Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να καταλάβουν ακριβώς τι έκανα, απολύτως λογικό, αλλά κατάλαβαν με απόλυτη σιγουριά ότι είχα τελειώσει το τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Δημόκριτου Πολυτεχνείου Θράκης. Επίσης κατάλαβαν σίγουρα ότι δεν είμαι τζογαδόρος και ότι κέρδιζα σε βάθος χρόνου. Από εκεί και πέρα με συμπάθησαν.

Τα πτυχία δεν είναι μόνο για τους άλλους, αλλά είναι ουσιαστικά για σένα. Με ένα πτυχίο, δύσκολα ή εύκολα έναν μισθό θα τον βρεις. Φυσικά είναι δύσκολο για νέα παιδιά που κερδίζουν 50 χιλιάδες τον χρόνο να έχουν την ωριμότητα να παραμείνουν στις σπουδές τους, αλλά όσοι το καταφέρνουν θα είναι σίγουρα κερδισμένοι.

Ποια είναι η γραμμή μεταξύ του ερασιτέχνη παίκτη πόκερ και του επαγγελματία παίκτη του πόκερ;

Αν κάποιος έχει τα ίδια ή τα διπλάσια έσοδα από την σταθερή του δουλειά, τότε εγώ πιστεύω ότι πρέπει να κάτσει στα αυγά του. Αν κάποιος βγάζει έξι φορές και παραπάνω τον μήνα παίζοντας πόκερ σε σχέση με την κανονική του δουλειά, τότε πιστεύω ότι το πράγμα θα έρθει μόνο του, μιας και όταν θα πρέπει να ξυπνά να πάει στην μια δουλειά θα πηγαίνει για ύπνο από την άλλη και… δεν θα θέλει να ξυπνήσει κιόλας. Επίσης η ίδια του η ψυχή θα τον οδηγήσει στο να πάρει την σωστή απόφαση για αυτόν.

Σκέψου το και αλλιώς… Ένας παίκτης που βγάζει στον ελεύθερο του χρόνο 5 φορές το μηνιαίο του εισόδημα, τότε δύναται να βγάλει ακόμα περισσότερα αν αφοσιωθεί στο πόκερ με πρόγραμμα και μελέτη.

Κάτι τελευταίο που θα ήθελες να προσθέσεις κλείνοντας;

Η ζωή είναι ένα τεράστιο δώρο που πρέπει να ζήσουμε με ενθουσιασμό και χαρά μιας και είναι το μόνο πράγμα έχουμε στα σίγουρα. Το να μιζεριάζουμε και να έχουμε αρνητικότητα δεν μας προσφέρει τίποτα. Θετικό πνεύμα με προσπάθεια και όλα θα έρθουν. Μόνο έτσι η ζωή είναι θετικών προσδοκιών στοίχημα.

{mos_fb_discuss:13}