Συνέντευξη του Μάρτι Σμιθ – Β Μέρος

<< Συνέχεια της συνέντευξης από το Α Μέρος

ΕΡ: Οι Αμερικάνοι έχουν πάντως μια κακή φήμη ως παίκτες Omaha, ειδικότερα στα τουρνουά. Παραμένει η κατάσταση έτσι ή τα πηγαίνουν καλύτερα;

Σμιθ: Την περσινή χρονιά στο WSOPE κάθισα σ’ ένα τραπέζι με κάποιους πραγματικά σπουδαίους παίκτες – παγκόσμιας κλάσης – όπως οι Άννι Ντιουκ, Τζον Τζουάντα και Τζόνι Τσαν, και πραγματικά συμπέρανα ότι οι συγκεκριμένοι παίκτες δεν ήταν ιδιαίτερα καλοί στο Omaha. Όχι βέβαια πως ήταν και κακοί… αλλά το γεγονός μου προκάλεσε έκπληξη.

Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν εκείνη την ώρα, “Είμαι τυχερός, που δεν είναι ένα τουρνουά Hold’em με όλους αυτούς τους τύπους εδώ!” Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν αγωνίστηκα σε κανένα από τα τουρνουά Hold’em του WSOPE. Δεν θεώρησα ότι είχα κάποιο συγκεκριμένο πλεονέκτημα. Αλλά πιστεύω οι Αμερικάνοι θα γίνουν καλύτεροι στο Omaha. Ολοένα και περισσότεροι πλέον αρχίζουν να μαθαίνουν το παιχνίδι online και δεν θα χρειαστούν και πολλά χρόνια για να το καταφέρουν.

ΕΡ: Ποια είναι τα πιο συχνά σφάλματα που κάνουν όσοι παίζουν Omaha ;

Σμιθ: Βασικά, υπερεκτιμούν τα hands τους. Αν είχες συνηθίσει  να παίζεις Hold’em, συχνά δεν συνειδητοποιείς πόσο εκτεθειμένο μπορεί να είναι ένα φτιαγμένο hand σε draws και πόσο ευάλωτο μπορεί να είναι ένα δεύτερο ή τρίτο nut flush. Οι άνθρωποι υπερεκτιμούν συνήθως hands όπως το K-K πριν το flop ή top pair στο flop. Δεν μπορείς να αγωνίζεσαι στο Omaha όπως στο Hold’em: απλά δεν λειτουργεί έτσι.

ΕΡ: ‘Έφτιαξες’ ουσιαστικά το όνομα ως παίκτης live τουρνουά, αλλά ποια είναι η κύρια πηγή των εσόδων σου; Είσαι ένας big cash online παίκτης;

Σμιθ: Ένα μέρος της φήμης μου το απέκτησα ως online cash παίκτης και σίγουρα τα πρώτα χρόνια που αγωνιζόμουν μέσω του διαδικτύου, ήμουν ένας από τους πιο κερδισμένους παίκτες στα παιχνίδια τα οποία συμμετέχω, αλλά ασφαλώς μιλάμε για τις ημέρες των 100-200 και 300-400.

Τώρα πλέον συμμετέχω σε τουρνουά πολύ σπάνια – μπορείς να παίζεις ένα τουρνουά για δέκα ώρες και να το ολοκληρώσεις χωρίς να κερδίσεις τίποτα και πραγματικά δεν μου προξενεί πολύ ενδιαφέρον να επιχειρήσω κάτι τέτοιο… Αισθάνομαι ότι επιλέγω τα κατάλληλα παιχνίδια για ν’ αγωνιστώ.

ΕΡ: Σε πόσα τραπέζια αγωνίζεσαι ταυτόχρονα online ;

Σμιθ: Παίζω six-handed cash games – συνήθως όμως μόνο σε δύο ή τρία τραπέζια.

ΕΡ: Δεν είσαι λοιπόν από εκείνους τους ‘παρανοϊκούς’ που αγωνίζονται ταυτόχρονα σε εννέα τραπέζια;

Σμιθ: Δεν είμαι πολύ καλός στο multi-tabling. Αυτοί οι τύποι χρησιμοποιούν Poker Tracker και ειδικό λογισμικό, που ποτέ δεν τα πήγαινα καλά μ’ αυτά. Μοιάζει περισσότερο με μια καταναγκαστική εργασία – να κάθεσαι όλη μέρα πατώντας ένα κουμπί. Θέλω να αισθάνομαι ότι συμμετέχω στο παιχνίδι: να παρατηρώ τους αντιπάλους και να αποτυπώνω μια συνολική εικόνα.

Το Multi-tabling βγάζει ουσιαστικά την διασκέδαση εκτός παιχνιδιού. Καθιστά το παιχνίδι πιο μηχανικό. Αποτελεί ασφαλώς μια προσοδοφόρα δουλειά αλλά συνάμα μια πολύ βαρετή.

ΕΡ: Είσαι επίσης και νικητής του Irish Open . Στην πραγματικότητα το ρεκόρ σου σ’ αυτό το τουρνουά είναι εκπληκτικό…

Σμιθ: Ήταν ένα από τα τουρνουά στα οποία πάντοτε συμμετείχα. Ακόμη κι όταν ήμουν ένας αποκλειστικά online παίκτης, παρευρισκόμουν στο Irish Open κάθε χρόνο, παίζοντας στο Main Event και σε όλα τα side events. Αλλά ποτέ δεν τόλμησα να αγωνιστώ σε κάποια άλλα τουρνουά εκτός Ιρλανδίας. Έφτασα στο final table αρκετές φορές πριν το κατακτήσω, και σ’ αυτές τις πρώτες ημέρες μου στο πόκερ είχα το προαίσθημα ότι θα το κερδίσω μια μέρα – ήταν το δικό μου τουρνουά!

Είναι πράγματι διασκεδαστικό τουρνουά. Δεν θα έλεγα στους ανθρώπους να μη το λάβουν σοβαρά – νομίζω πως ο καθένας θέλει να το κατακτήσει – αλλά δεν θεωρώ πως νοιάζονται και τόσο όταν μένουν εκτός γιατί υπάρχει εξακολουθεί να υπάρχει δράση και στην άλλη πλευρά. Η ατμόσφαιρα είναι εξαιρετική και αποτελεί κατά την προσωπική μου άποψη το καλύτερο τουρνουά στην Ευρώπη.

ΕΡ: Έχεις κερδίσει λοιπόν το βραχιόλι και αποτελείς εκπρόσωπο του Boylepoker . com και πρέπει να δίνεις όλες αυτές τις συνεντεύξεις. Απολαμβάνεις την δημοσιότητα ή θα προτιμούσες να είχες την ησυχία σου και να παίζεις πόκερ;

Σμιθ: Όταν ξεκίνησα να παίζω σε τηλεοπτικά τουρνουά, δεν τα απολάμβανα και τόσο. Ήμουν αρκετά αγχωμένος και νευρικός και πραγματικά ήθελα να αποφύγω τις συνεντεύξεις. Αλλά αυτό συνέβη για σύντομο χρονικό διάστημα. Τα πράγματα πήραν το δρόμο τους και τελικά το συνήθισα.

Δεν αποφάσισα να συμμετέχω σε τηλεοπτικά τουρνουά για να κερδίσω χορηγίες – έβγαζα τόσα πολλά χρήματα online και θεωρούσα ότι κάτι τέτοιο θα συνέβαινε για πάντα. Μα όπως έχουμε πει, τα τελευταία χρόνια τα παιχνίδια γίνονται ολοένα και πιο σκληρά και απαιτητικά και συνειδητοποιώ πόσο μεγάλο πράγμα είναι να έχεις πλάι σου κάποιον χορηγό.

ΕΡ: Θεωρείς παράξενο το γεγονός ότι οι νικητές των τουρνουά βρίσκονται συνεχώς στα φώτα της δημοσιότητας, ενώ αντίθετα οι παίκτες cash game μπορούν να παραμένουν ανώνυμοι;

Σμιθ: Νομίζω είναι κατανοητό. Ίσως να το θεωρούσα παλιότερα κάπως άδικο, να βγάζω δηλαδή τόσα χρήματα online και όλοι αυτοί οι τύποι που δεν έκαναν και κάτι σπουδαιότερο από μένα, να έχουν δημιουργήσει ήδη ένα όνομα στον χώρο έχοντας όλους αυτούς τους χορηγούς σαν υποστηρικτές, αλλά όπως προείπα ήταν κάτι που δεν συνέβαινε ηθελημένα.

Απλά έτσι ήταν η ροή των πραγμάτων. Θέλω να πω, ας κοιτάξουμε τους νικητές των τελευταίων πέντε World Series Main Event: πόσοι από αυτούς είναι πραγματικά συνεχόμενα κερδισμένοι παίκτες; Κάποιοι είναι αλλά σίγουρα όχι όλοι τους…

ΕΡ: Ποιος παίκτες θαυμάζεις;

Σμιθ: Πολλοί παίκτες που με φέρνουν σε δύσκολη θέση όταν παίζω τα pots μαζί τους είναι τύποι που ούτε καν γνωρίζω – σπουδαίοι παίκτες του διαδικτύου. Το πρώτο τουρνουά που έπαιξα στο Λας Βέγκας στο World Series παρολ’ αυτά ήταν ένα PLO event και το ολοκλήρωσα καθήμενος δίπλα σε ένα κορίτσι που μόλις είχε συμπληρώσει τα 20 της χρόνια.

Δεν την γνώριζα την συγκεκριμένη στιγμή αλλά τελικά το όνομα της ήταν Vanessa Selbst και ήταν αυτή που κέρδισε το event. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχα εντυπωσιαστεί τόσο από ένα παίκτη Omaha, και πραγματικά δεν γνώριζα το παραμικρό για το συγκεκριμένο κορίτσι – δεν αγωνίστηκε ποτέ στα μεγάλα παιχνίδια στο Full Tilt ή κάτι παρόμοιο. Ήταν ίσως ο πιο σκληρός αντίπαλος που αντιμετώπισα ποτέ στο Omaha!

ΕΡ: Ποιες νομίζεις ότι είναι εκείνες οι ικανότητες που έχεις, οι οποίες σε καθιστούν καλό παίκτη στο πόκερ;

Σμιθ: Δεν είμαι βέβαιος για την απάντηση. Νομίζω πως δεν έχω τόσες πολλές αδυναμίες. Αν εξετάσεις κάποιον, όπως ο Άντυ Μπλακ, δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τον καλύτερο στον κόσμο – στην μέρα του – αλλά ίσως δεν υπάρχει και καλύτερος στον κόσμο από το να εκρήγνυται την λάθος στιγμή. Υπάρχουν πολλοί παίκτες που είναι πραγματικά εξαιρετικοί, όμως είναι επιρρεπείς στο tilt, ή κάποια άλλη αδυναμία που τους κρατάει πίσω.

Δεν νομίζω ότι είμαι ο καλύτερος στον κόσμο σε καμιά παραλλαγή του παιχνιδιού, αλλά τα πάω αρκετά καλά σε όλες τις εκδοχές του πόκερ. Και δε νομίζω να έχω κρίσιμα ελαττώματα. Είμαι επίσης πολύ ανταγωνιστικός – ότι επιχειρώ θέλω να στέφεται με επιτυχία.

Ασχολούμαι με το γκολφ τα τελευταία δύο χρόνια και έχει εξελιχθεί σε εθισμό. Δεν απολαμβάνω καν το παιχνίδι όταν παίζω γιατί αγωνιώ για τα χτυπήματα και πετάω κάτω τα μπαστούνια μου όταν δεν τα καταφέρνω καλά και σκέφτομαι να τα παρατήσω, αλλά τελικά αισθάνομαι υποχρεωμένος να κάτσω και να δουλέψω πάνω σ’ αυτό που δεν ήμουν καλός. Με το πόκερ λειτουργούσα με παρόμοιο τρόπο.

ΕΡ: Θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου ως ‘μαθηματικό τύπο’ ή παίκτη που λειτουργεί με το συναίσθημα;

Σμιθ: Δεν μπλέκω σ’ όλες αυτές τις περίπλοκες στατιστικές και μπορώ να πω με σιγουριά ότι δεν είμαι ιδιοφυΐα στα μαθηματικά, αλλά πίσω από τις περισσότερες αποφάσεις που λαμβάνω κρύβονται μαθηματικοί λόγοι: τι είδους hands μπορεί να έχουν οι αντίπαλοι μου, πόσες πιθανότητες υπάρχουν να τα έχουν, και πως το δικό μου hand στέκεται απέναντι στο είδος των hands που είναι πιθανό να κρατάνε… τέτοιου είδους πράγματα…

ΕΡ: Συναντάς ανθρώπους στα τουρνουά που κάνουν calls επειδή είναι μαθηματικά σωστά, ακόμη κι όταν υποπτεύονται ότι μάλλον είναι πίσω κι ότι αυτό μπορεί να τους κάνει ζημιά στο stack τους. Πραγματοποιείς πάντα call όταν τα … μαθηματικά το απαιτούν ;

Σμιθ: Νομίζω ότι ένα call μπορεί να είναι μαθηματικά σωστό, μόνο όταν έχεις συνυπολογίσει τη ζημιά που μπορεί να κάνει στο stack σου αν χάσεις. Είναι κάτι που πάντοτε σκέφτομαι πριν πάρω μια απόφαση. Πράγματι συναντάς μερικούς παίκτες που κάνουν call σε all-in με κάποιο μικρό ζευγάρι, στη συνέχεια ο αντίπαλος ανοίγει A-K, κι αυτοί λένε, “Α! Γνώριζα ότι είχες A-K!” που είναι κάπως ανόητο. Αυτοί οι τύποι το αναφέρουν μόνο όταν έχουν ήδη ανοίξει οι αντίπαλοι τα φύλλα τους, ποτέ πιο πριν, και δε λένε απολύτως τίποτε όταν έρχονται αντιμέτωποι με δεκάρια ή βαλέδες.

ΕΡ: Θεωρείς ότι θα είσαι επαγγελματίας παίκτης πόκερ για πάντα;

Σμιθ: Δεν ξέρω. Δεν νομίζω να επιστρέψω σε εργασία με ωράριο 9 με 5 σε καμία περίπτωση. Ελπίζω στα επόμενα πέντε ή δέκα χρόνια να έχω συγκεντρώσει αρκετά χρήματα που θα διασφαλίζουν το μέλλον μου και ίσως ξεκινήσω κάποια επιχείρηση και να αποσυρθώ. Πάντοτε μου άρεσε η ιδέα να έχω ένα δικό μου μπαρ…

ΕΡ: Ποια είναι αλήθεια η μεγαλύτερη μπλόφα που έχεις επιχειρήσει ποτέ;

Σμιθ: Κάποτε προκάλεσα έναν να παραβγούμε στο τρέξιμο. Ήμουν πραγματικά εκτός φόρμας εκείνη την περίοδο και γνώριζα πως δεν είχα καμία απολύτως τύχη να κερδίσω. Όταν ξεκινήσαμε ο τύπος ήταν λίγο μπροστά από μένα κι έτσι αποφάσισα να σπριντάρω, να τον προσπεράσω με όλες μου τις δυνάμεις και να του δώσω την εντύπωση ότι μπορώ να τρέξω ολόκληρη την κούρσα σε αυτό τον ρυθμό.

Αμέσως τα παράτησε, σκεφτόμενος ότι δεν είχε την παραμικρή ευκαιρία να κερδίσει, αν και σε καμία περίπτωση εγώ δεν θα μπορούσα ούτε να τερματίσω εκείνη την κούρσα. Στην πραγματικότητα αν συνέχιζα για ακόμη 20 δευτερόλεπτα θα είχα πεθάνει (γελάει). Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να κερδίσω τον αγώνα αν δεν είχα μπλοφάρει!