Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση προχώρησε ο Josh Arieh που αναδείχθηκε την περσινή χρονιά ως ο κορυφαίος παίκτης του WSOP.

Αν και ξεκίνησε εντυπωσιακά και στη φετινή διοργάνωση η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη για τον Αμερικάνο pro που έχασε εν τέλει τον τίτλο απ’ τον Dan Zack.

‘Είμαι κατά κάποιο τρόπο…βετεράνος του WSOP με πάνω από 20 χρόνια στη πλάτη. Κάποιοι θα έλεγαν ότι τα έχω δει όλα, αλλά θα τους διαψεύσω. Φέτος ήμουν αρκετά τυχερός κάνοντας πολύ νωρίς δύο deep runs και κερδίζοντας περισσότερα χρήματα απ’ ότι έβγαλα σε ολόκληρη τη σειρά του 2021 όταν και βγήκα ‘Player of the Year!’

Με το momentum αυτό λοιπόν θα ήλπιζε κανείς ότι θα ανταπεξέλθω εξίσου καλά και στις έξι εβδομάδες της διοργάνωσης παίζοντας το A game μου και γνωρίζοντας ότι όπως και να πάει η σειρά θα είμαι κερδισμένος.’

Οι δύο τρίτες θέσεις στην έναρξη του WSOP ήταν ένα καλό εφαλτήριο, αλλά η ψυχολογία του για την κατάκτηση ενός bracelet άρχισε να κλονίζεται.

‘Στις αρχές αισθανόμουν πως έπαιζα το A–game μου και απολάμβανα το παιχνίδι στο τραπέζι. Κατά την διάρκεια της τρίτης και τέταρτης εβδομάδας ωστόσο άρχισα να… πέφτω. Κι όταν πέφτω δεν μπορώ να κερδίσω ούτε και τους πιο ερασιτέχνες χομπίστες! Αυτή είναι κι η ερώτηση που κάνω στον εαυτό μου όταν ξαπλώνω το βράδυ στο κρεβάτι, γιατί με παίρνει από κάτω;’

Η πίεση που τον κατέβαλε τον πήγε δύο δεκαετίες πίσω, τότε που είχε παρόμοιες εμπειρίες, αλλά σε διαφορετικό πεδίο.

‘Λίγο μετά το σχολείο περνούσα 16 ώρες της μέρας, επτά μέρες την εβδομάδα σ’ ένα μπιλιαρδάδικο προσπαθώντας να βγάλω χρήματα. Μου άρεσε το grinding και ο ανταγωνισμός και κατάφερα τελικά να βρω πλεονέκτημα στο παιχνίδι. Το WSOP μου θύμισε πολύ εκείνες τις μέρες, ήταν ένας ψυχοφθόρος πόλεμος. Αν έχω την δυνατότητα να κάνω το καλύτερο παιχνίδι μου για ολόκληρο τον μήνα γνωρίζω πως είναι αρκετό για να σημειώσω κάποια πολύ καλά σκορ.’

Ένας παίκτης πάντως που διατηρεί στην κατοχή του τέσσερα WSOP bracelets τι κίνητρο μπορεί να έχει για να συνεχίζει να μάχεται για περισσότερα;

‘Ένα από τα κορυφαία προτερήματα μου ως παίκτης πόκερ είναι πως είμαι εντελώς ειλικρινής με τον εαυτό μου. Προσπαθώ να βρίσκω τις ευθύνες μου σε κάθε hand που χάνω. Ακόμη και στα χειρότερα bad beats, μπορώ να βρω συνήθως κάτι που έκανα προηγουμένως και ανάγκασα τον αντίπαλο μου να αντιδράσει με τον τρόπο που το έκανε.

Κάποιες φορές είναι η δράση που θέλω να προκαλέσω και κάποιες άλλες βρίσκω ότι το υψηλό VPIP μου (voluntarily put in pot) το προκάλεσε. Όπως και να ‘χει προσπαθώ να έχω την πλήρη ευθύνη για τα bad beats και αυτό μ’ απελευθερώνει. Πολύ σπάνια είμαι θύμα.’

Ο Arieh αναρωτήθηκε λοιπόν αρκετές φορές μετά τη λήξη του WSOP γιατί το παιχνίδι του άρχισε να… ξεθωριάζει στην διάρκεια της σειράς και το τι μπορεί να θολώνει την διαδικασία λήψης αποφάσεων.

‘Αυτό που έχω συμπεράνει με το πέρασμα των ετών είναι πως ο πόνος του να τα παρατήσεις και να μην μοχθήσεις είναι λιγότερο οδυνηρός από το να συνεχίσεις να παλεύεις σκληρά και να σηκώνεσαι μετά από μια δυνατή μάχη. Η αποδοχή ενός μεγάλου ρίσκου είναι πολύ ευκολότερη από το να επιδοθείς στο grinding και να αντιπαλέψεις αυτή την κατάσταση.’

Ο Arieh προσπάθησε να επινοήσει κάποια τρικ ώστε να βρει αυτό το… επιπλέον κίνητρο που θα τον πείσει να συνεχίσει να μάχεται.

‘Έκανα όλα όσα πίστευα ότι θα μου δώσουν ένα έξτρα κίνητρο για να συνεχίσω να μάχομαι μετά από 20 χρόνια καριέρας, αλλά εξακολουθώ να δυσκολεύομαι. Αισθάνομαι ότι όσον αφορά η πνευματική μου ισχύς παραμένω ακόμη σε πολύ μικρό ποσοστό. Έχω δώσει τεράστια έμφαση σ’ αυτή τη πτυχή του παιχνιδιού στην καριέρα μου, αλλά για ένα περίεργο λόγο όμως ούτε αυτό είναι αρκετό.’

Αγωνίστηκε σε 30 από τα 88 WSOP events αυτό το καλοκαίρι σημειώνοντας 10 εισπράξεις και τρία final tables. Παρότι τα κέρδη του ‘άγγιξαν’ το $1.000.000 ο Arieh δεν ήταν ευχαριστημένος με το τελικό αποτέλεσμα.

‘Μπορεί από οικονομικής άποψης να φαντάζει ένα σπουδαίο καλοκαίρι αλλά όσον  αφορά το πνευματικό κομμάτι θα μου έβαζα ένα C, ίσως και D.  Ήμουν άθλιος στο τραπέζι τις τελευταία 2-3 εβδομάδες και το παιχνίδι μου άρχισε να χειροτερεύει δραματικά. Τ’ ότι δεν έμεινα συγκεντρωμένος είναι μια τραγωδία. Είχα την δυνατότητα να υπερασπιστώ τον τίτλο του POY, κάτι που δεν έγινε ποτέ.’

Την φετινή χρονιά επίσης ήταν υποψήφιος για το Poker Hall of Fame, με την τιμή τελικά ν’ αποδίδεται στον Layne Flack. Γνωρίζει πάντως τι πρέπει να κάνει για ν’ αυξήσει τις πιθανότητες να είναι αυτός ο επόμενος που θα εισαχθεί.

‘Δεν πρόκειται να μπω ποτέ στο WSOP Hall of Fame αν δεν κατακτήσω πέμπτο bracelet. Έχω αρκετούς λόγους να το παλέψω κι ελπίζω να μου δοθούν αρκετές ευκαιρίες ακόμη σε μελλοντικές διοργανώσεις, αν και ο χρόνος μου είναι περιορισμένος.’

Μεγαλώνοντας λοιπόν ο Arieh γνωρίζει ότι ο… πανδαμάτωρ χρόνος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του. Το 14ωρο παιχνίδι γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο και δεν είναι σίγουρο για πόσο καιρό ακόμη ένας έμπειρος pro μπορεί να διεκδικεί τα μεγαλύτερα έπαθλα του παιχνιδιού.’

‘Θα πρέπει ν’ αποδεχθώ πολύ σύντομα, αν δεν το έχω κάνει ήδη, ότι ξεκινώ πλέον με μειονέκτημα εξ’ αρχής. Στόχος μου είναι να μην πάρω τον εύκολο δρόμο, αλλά να συνεχίσω να παλεύω κάθε δευτερόλεπτο στα τραπέζια του πόκερ. Γνωρίζω πως το A–game μου είναι αρκετά καλό, θα πρέπει να σιγουρέψω όμως ότι κερδίζω την εσωτερική μάχη με τον εαυτό μου και ν’ αποδεικνύω κάθε μέρα πως είμαι πρόθυμος να παλέψω.’