Όποια και να είναι η κατάληξη του φετινού WSOP η ιστορία του Ron McMillen θα συγκαταλέγεται σίγουρα στα highlights της διοργάνωσης.
Ο 70χρονος κάτοικος Iowa αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην ζωή του σε πλατφόρμα online πόκερ και κατάφερε να κατακτήσει το χρυσό bracelet του event #9 για $188.214!
Λίγες ημέρες μετά την πρωτιά του στο $1k NLH 6-max event o ‘MacDaddy15’ μίλησε στον Steve Schult του CardPlayer για την εμπειρία του αυτή.
Κατ’ αρχάς συγχαρητήρια για τον θρίαμβο σου.
Ναι ήταν κάτι το ξεχωριστό. Δεν έχει σημασία τι ηλικία έχεις, είναι κάτι το φανταστικό. Υποθέτω για μένα που δεν μου απομένει και πολύς χρόνος (γελάει) είναι λίγο σημαντικότερο.
Ήταν η πρώτη φορά που έπαιζες online, αλλά είσαι έμπειρος παίκτης στο live circuit. Πως ξεκίνησες το παιχνίδι;
Έπαιζα home games απ’ τις αρχές του 70’ και κάποια στιγμή το 2003 μετά το διαζύγιο μου άρχισα να πηγαίνω στο καζίνο.
Είχα δύο φίλους που ταξίδευαν για το Mid-States Poker Tour και πήγαινα μαζί τους, παίζω στα main events απ’ το 2007. Τότε ήταν που άρχισα να βλέπω και το παιχνίδι πιο σοβαρά και να το απολαμβάνω. Τα τελευταία 5-6 χρόνια έχω αφοσιωθεί περισσότερο στα τουρνουά. Νομίζω ότι έχω βελτιωθεί πραγματικά και απαιτείται σκληρή δουλειά για να πετύχεις.
Μου πήρε αρκετό καιρό, φαίνεται δεν είμαι και τόσο έξυπνος (γελάει), αλλά συνεχίζω να μαθαίνω. Έχω αντιμετωπίσει πολλούς νεαρούς παίκτες και αρκετούς επαγγελματίες που με κάνανε καλύτερο σαν παίκτη.
Πως ήταν αλήθεια εκείνα τα home games στα ‘70s; Παίζατε NLHE και σε τι όρια;
Στα ‘70s μπορούσες να κερδίσεις $10 ή $20 κι ένιωθες υπέροχα. Να φανταστείτε εγώ έβγαζα στην δουλειά μου $55 την εβδομάδα κι έτσι ήταν σπουδαία υπόθεση εκείνα τα χρήματα.
Έπειτα στα ‘80s τα ποσά άρχισαν ν’ ανεβαίνουν μέχρι την στιγμή που εμφανίστηκε ο Moneymaker. Εξακολουθώ να παίζω σε home games, αλλά είναι εντελώς διαφορετικό πλέον το παιχνίδι. Πρέπει να φέρεις ολόκληρο bankroll, ενώ σ’ ένα συγκεκριμένο που παίζω στην πολιτεία μου υπάρχουν αρκετοί pros. Πολλοί παίκτες θα ήθελαν να συμμετέχουν σ’ αυτά αλλά είναι εξαιρετικά περιορισμένο.
Θεωρώ ότι ήμουν αρκετά τυχερός στην ζωή μου κι έβγαλα μερικά χρήματα. Μου αρέσουν τα υψηλότερα stakes γιατί σε αναγκάζουν να είσαι συγκεντρωμένος. Αν παίξω $1-$2, $2-$5 ή $5-$10 θέλω να παίζω σε κάθε hand γιατί δεν μ’ ενδιαφέρουν και τόσο τα χρήματα. Πρέπει να παίζω για ποσά που οφείλω να είμαι συγκεντρωμένος για να παίξω καλό πόκερ.
Στα media έγινε εκτενής αναφορά για το γεγονός ότι ήταν η πρώτη φορά που έπαιζες online πόκερ. Αρκετοί είναι αυτοί που αναρωτήθηκαν όμως πως είναι αυτό δυνατό μετά από τόσες δεκαετίες ενασχόλησης με το παιχνίδι;
Μου αρέσει γενικότερα να βγαίνω έξω, να πηγαίνω για κυνήγι και ψάρεμα. Έχω ένα μικρό αγρόκτημα που περνάω πολλές ώρες. Έχω φυσικά και την οικογένεια μου, ενώ περνάω και αρκετές ώρες στην επιχείρηση μου. Αν έπαιζα online πόκερ θα έπρεπε ν’ αφήσω κάτι απ’ όλα αυτά πίσω.
Για να λέμε και την αλήθεια είμαι λίγο ανίδεος με τους υπολογιστές. Δεν ήθελα να παίξω το τουρνουά, αλλά δύο φίλοι μ’ έπεισαν τελικά.
Κάθε χρόνο για 1.5 μήνα ταξιδεύω στο Λας Βέγκας και πραγματικά το απολαμβάνω. Ακόμη κι αν μένω στο Waldorf ή το Park MGM κι έχει τουρνουά στο Rio θα περπατήσω ως εκεί παρά τον καύσωνα. Παίρνω ένα επιπλέον t-shirt και πηγαίνω. Το ίδιο και στο Sands Expo.
Γνωρίζω τη πόλη καλά, τα εστιατόρια της, έρχεται και η γυναίκα μου συχνά και μ’ αρέσει το όλο περιβάλλον. Μου έλειψε φέτος όλο αυτό και οι φίλοι μου πρότειναν ξαφνικά να έρθω για να παίξω online. Θα σου στήσουμε τον υπολογιστή και θα είναι όλα έτοιμα να παίξεις μου είπαν και κάπως έτσι συνέβη.
Δεν υπήρξε κάποιος δισταγμός απ’ τη στιγμή που ήταν online ή ήταν εύκολο να σε πείσουν να κάνεις το ταξίδι για να παίξεις διαδικτυακά;
Είχα δισταγμό και αρχικά δεν είχα σκοπό να πάω. Ήταν οι φίλοι μου ωστόσο από τα home games και μου υποσχέθηκαν πως θα τα κανονίσουν όλα. Πήγα αγόρασα ένα MacBook Air και τα έστησαν όλα.
Είχα πρόβλημα όμως με το Caesars για ν’ αναγνωρίσει το account μου. Είχα εγγραφεί ως Ron, αλλά το όνομα στην άδεια οδήγησης ήταν Ronald κι έτσι την πρώτη βραδιά δεν κατάφερα να παίξω. Έπειτα ήθελαν την κάρτα κοινωνικής ασφάλισης, αλλά δεν γνωρίζω που είναι εδώ και… 50 χρόνια. Έπρεπε να στείλω τελικά κάτι αποδεικτικά τραπέζης για ν’ αποδείξω πως είμαι εγώ και πρόλαβα τελευταία στιγμή πριν ξεκινήσει το νικηφόρο τουρνουά.
Ένας φίλος μου έδειξε τα βασικά του υπολογιστή και μου είπε πως θα προσαρμοστώ στην πορεία, αλλά δεν τα κατάφερα και πολύ καλά, ειδικά με τα πονταρίσματα.
Ίσως όμως ήταν κι η αιτία που ‘έτρεξα’ καλά. Έκανα κάποια overbets μερικές φορές γιατί πατούσα λάθος αριθμό και ίσως να φόβισα αντιπάλους σε ορισμένα hands.
Εκτός από τα θέμα με τα bets σου άρεσε η γενικότερη εμπειρία του online;
Ναι και γι’ αυτό δεν πρόκειται να το κάνω ξανά! Δεν έπαιξα ποτέ cash online γιατί νομίζω πως θα ‘κολλούσα’.
Μπορείς βέβαια να μάθεις τους αντιπάλους σου παίζοντας μαζί τους. Υπήρχε ένας παίκτης στο τουρνουά που τον κάλυπτα σε μάρκες, περίπου τριπλάσιο stack. Τον έβλεπα να παίζει με Α-8 και πάνω και είχα δυάρια. Ήξερα ότι θα ‘πληγώσει’ το stack μου αλλά δεν θα με αφήσει short.
Υπέθεσα ότι παίζει με άσο και σκέφτηκα ότι θα είναι απλά ένα coinflip. Είχα δει τον παίκτη πως παίζει και όντως τον ‘διάβασα’. Είχε τελικά A-10 και το ζεύγος μου κράτησε, νομίζω τον απέκλεισα στην 6η θέση. Υπήρχαν δύο ακόμη παίκτες που δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο tight ήταν για σχεδόν δύο ώρες κι έτσι τους ‘έκλέψα’ κάποια pots.
Απ’ τη στιγμή που θ’ αρχίσουν πάλι τα live τουρνουά δεν πρόκειται να ξαναπαίξω online τουρνουά. Μου αρέσει όλο αυτό το interaction που υπάρχει στα live τραπέζια, καμία σχέση με το online.
Κάθε παίκτης πόκερ ονειρεύεται να κερδίσει ένα bracelet και το πώς θα είναι αυτή η στιγμή. Το δικό σου ήταν τελικά κάπως διαφορετικό, χωρίς… κοινό. Πως ήταν η εμπειρία τελικά σε σύγκριση με αυτό που είχες στο μυαλό σου;
Σίγουρα θα ήθελα να το κερδίσω έχοντας όλους τους φίλους μου σε μια αίθουσα. Ήμασταν τελικά πέντε άτομα σε μια σουίτα του Caesars και δύο εξ’ αυτών μόλις αποκλείστηκαν πήγαν αλλού για live δράση, οπότε δεν ήταν το ίδιο.
Υπήρχε ωστόσο η ίδια αδρεναλίνη όσο προχωρούσες βαθύτερα στο τουρνουά;
Η αδρεναλίνη υπήρχε, είναι όπως προείπες το όνειρο κάθε παίκτη ένα bracelet. Αρχικά θες να περάσεις την Day 1, έπειτα να μπεις στα χρήματα, μετά να προχωρήσεις κι άλλο, να φτάσεις στο final table και στο τέλος να το κερδίσεις.
Όταν φτάσαμε στα τρία τραπέζια άρχισα να νιώθω αυτή την αδρεναλίνη. Έπαιζα πραγματικά καλά, ίσως και το καλύτερο παιχνίδι της ζωής μου και μόλις έπιασα ένα μεγάλο hand στα 4-5 άτομα συνειδητοποίησα ότι ήταν πολύ κοντά η στιγμή της νίκης.
Αισθάνεσαι ότι έδωσες ένα παράδειγμα σε ανθρώπους της ηλικίας σου;
Θα το ήθελα, είναι εκπληκτικό πόσοι άνθρωποι μ’ έπιασαν που ούτε καν γνώριζα και μου είπαν ότι τους ενέπνευσα. Όλοι αυτοί νιώθουν έτοιμοι πλέον να παίξουν και online και αυτό με κάνει χαρούμενο. Αν μπορώ να δώσω στους ανθρώπους ένα κίνητρο τότε αυτό είναι υπέροχο.