Fabrice Soulier: Έκλαιγα σαν μωρό όταν αποκλείστηκα στο 2009 WSOP!

d. antoniouΆνθρωποι του Πόκερ, Διεθνή Νέα, ΣυνεντεύξειςLeave a Comment

soulier

Έχοντας σχεδόν $6.000.000 σε live έπαθλα, ο Fabrice Soulier συμπληρώνει μαζί με τον Bertrand Grospellier και τον David Benyamine την κορυφαία τριπλέτα της γαλλικής σκηνής.

Η συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε στον Fred Guillemot του Pokerlistings.

Πως ανακάλυψες το πόκερ;

Το ανακάλυψα πριν πολλά χρόνια στην Κορσική, χάρη σ’ ένα φίλο μου. Παίζαμε μαζί με τον Antoine – από τους πρώτους επαγγελματίες που γνώρισα – κάπου στις αρχές του 90. Ήταν μόλις 18 χρονών και το διασκέδαζε κερδίζοντας τους φίλους του πατέρα του!

Μ’ εκείνα τα χρήματα αγόραζε διάφορα πράγματα, πήγαινε διακοπές και άλλα σχετικά. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Τα επόμενα χρόνια δεν ασχολήθηκα με το πόκερ.

Όταν μετακόμισα στο Παρίσι έξι χρονιά αργότερα ξεκίνησα και πάλι να παίζω, ιδιαίτερα το draw poker.

Έπαιζα επίσης Stud, California Lowball … παραλλαγές που δεν υπάρχουν σήμερα (γελάει).

Αυτό έκανα για 4, 5 χρόνια ώσπου το 2000 κατέκτησα το Paris Grand Prix και σταμάτησα την δουλειά μου. Δεν κοίταξα ξανά πίσω κι ούτε μετάνιωσα για την απόφαση μου, παρότι πολλές ώρες δουλειάς δεν αντιστοιχούσαν πάντοτε σε νίκες.

Αν μου ζητούσαν πάντως τη συμβουλή μου δεν θα πρότεινα σε κανένα να γίνει επαγγελματίας. Ελάχιστοι παίκτες τα καταφέρνουν κι είναι σχεδόν το ίδιο για κάποιον που θέλει να γίνει επαγγελματίας αθλητής. Ένας στους 100 παίκτες το πολύ καταφέρνει να κάνει το πόκερ επάγγελμα του.

Όσο για μένα, απ’ τη στιγμή που συνεχίζω να τα πηγαίνω καλά και μπορώ ν’ αντέξω την αδρεναλίνη του παιχνιδιού δεν βλέπω τον λόγο να σταματήσω.

Όταν βλέπεις παίκτες όπως ο Doyle Brunson να παίζει ακόμη σπουδαίο πόκερ σκέφτεσαι πως μια μέρα ίσως δημιουργήσεις κι ένα poker club για συνταξιούχους. (γελάει)

Ένα WSOP bracelet το 2011, μια πλειάδα από cashes και 3η θέση στην λίστα των πιο κερδοφόρων Γάλλων παικτών, μια πραγματικά εντυπωσιακή καριέρα. Για ποιο είσαι περισσότερο περήφανος;  

Για το κοριτσάκι μου που είναι 6 μηνών!

Όσο για το πόκερ, θα έλεγα το γεγονός ότι βρίσκομαι ακόμη εδώ. Έχουν εξαφανιστεί με τα χρόνια πάρα πολλοί παίκτες. Αρκετοί γελάνε όταν παίζεις συγκεκριμένα hands με συγκεκριμένο τρόπο και παίρνεις συγκεκριμένες αποφάσεις και δεν ακούν τις συμβουλές σου κι εν τέλει αποτυγχάνουν.

Δεν χαίρομαι που αποτυγχάνουν, αλλά είμαι σίγουρα χαρούμενος που εξακολουθώ να βρίσκομαι εδώ κι έχω επιβιώσει σ’ ένα τέτοιο χώρο με ανθρώπους όπως ο Alex Dreyfus.

Η καλύτερη και η χειρότερη ανάμνηση σου απ’ την καριέρα σου;

Το bracelet θα είναι πάντοτε η καλύτερη ανάμνηση μου.

Είχαν υπάρξει κι άλλοι Γάλλοι κάτοχοι bracelets πριν απ’ αυτό, αλλά εκείνη την χρονιά τα πήγαμε εξαιρετικά. Θυμάμαι να παρακολουθώ τον ‘ElkY’ και τον Elie Payan στα final tables και να μην το πιστεύω.

Ήταν επίσης λίγο τρελό γιατί μπήκα στο heads-up με τεράστιο chip-lead (6 προς 1), αλλά έπρεπε να περιμένω μέχρι το άλλο πρωί τελικά για να κερδίσω.

Η χειρότερη ανάμνηση μου είναι ο αποκλεισμός μου απ’ το 2009 WSOP Main Event, δύο χρόνια πριν το bracelet. Είχα δύο ρηγάδες στο all-in, ο αντίπαλος μου είχε ζεύγος τεσσάρια κι ένα τεσσάρι μείωσε το stack μου σε 10 blinds για ν’ αποκλειστώ τελικά από ένα coinflip.

soulier2Έκλαψα. Ήταν οδυνηρό ν’ αποκλείεσαι με τέτοιο τρόπο μετά από 7 μέρες στην 49η θέση… Αγκαλιαστήκαμε με τον Julien Brécard και κλαίγαμε σαν μικρά παιδιά.

Υπέθεσα πως θα έλεγες την 2η θέση στο WSOPE Main Event την περσινή χρονιά.

Όχι καθόλου. Βασικά ακόμη κι η 2η θέση είναι καλό αποτέλεσμα. Είναι το μεγαλύτερο μου έπαθλο άλλωστε.

Δεν μου άρεσε πάντως ο τρόπος που αγωνίστηκα στο heads-up απέναντι στονAdrian Mateos. Ήταν καλύτερος.

Έχεις μετανιώσει καθόλου;

Όχι, και τα άσχημα πράγματα είναι μέσα στην ζωή, εξακολουθώ να κάνω λάθη ακόμη και σήμερα, αλλά γενικότερα είμαι ικανοποιημένος με όσα έχω καταφέρει.  Προσπαθώ πάντως να βελτιώνομαι συνεχώς.

Παρά την δόξα και τα χρήματα που έχεις κερδίσεις πάντως φαίνεσαι προσγειωμένος.

Νομίζω πως ήμουν τυχερός σε σύγκριση με τους νεαρούς παίκτες του σήμερα, καθώς ξεκίνησα να έχω επιτυχίες μετά τα 30 μου.

Ήμουν ήδη ώριμος δηλαδή κι είχα δουλέψει για 10 χρόνια στην τηλεόραση… Γνώριζα την πραγματική αξία των χρημάτων και δεν με τρέλαναν ποτέ.

Σ’ όλους αυτούς τους νέους αστέρες που κερδίζουν χρήματα θα έλεγα ότι όσο πεπεισμένοι κι αν είναι ότι θα διαρκέσει για πολύ, αυτό δεν συμβαίνει πολλές φορές.

Πάντοτε υπάρχουν διακυμάνσεις στο πόκερ. Κάποια στιγμή μπορεί να κουραστείς και δεν ξέρεις ποτέ τι θα συμβεί στην ζωή σου.

Γι’ αυτό χρειάζεται να κάνεις όσο το δυνατόν καλύτερα αποτελέσματα. Πρέπει επίσης να είμαστε προσγειωμένοι σ’ αυτό που κάνουμε. Η τύχη δεν είναι πάντα με το μέρος σου.

Έφτασα στο μηδέν δύο φορές στα πρώτα βήματα μου και ακόμη μία όταν έγινα επαγγελματίας. Δεν θέλω να το ξαναπεράσω. Εδικά τώρα που έχω οικογένεια.

Ποιοι είναι οι στόχοι σου σήμερα;

Θέλω να συνεχίσω να παίζω live και θα ήθελα αυτή τη χρονιά να συμμετέχω σε περισσότερα high rollers. Από τη νίκη μου στην Πράγα και μετά έπαιξα μόνο ένα στην Βαρκελώνη.

Δεν έπαιξα στο Λονδίνο γιατί δεν αισθανόμουν καλά, αλλά θα ήθελα ν’ αγωνιστώ σε ακόμη περισσότερα με βάση το bankroll μου: ίσως δηλαδή κάποια των $10.000 και όχι $25.000 ή $50.000.

Χάρη στο πόκερ γνώρισες και την γυναίκα της ζωής σου, την Claire Renaut.

claire-renautΝαι, γνωριστήκαμε κατά την διάρκεια του πρώτου NRJ PokerStars. Ο ‘ElkY’ κι εγώ ήμασταν οι ‘δάσκαλοι’ και παρουσιάστρια ήταν η Clara Morgane, ενώ η Claire ήταν μια από τις μαθήτριες που θα έρχονταν μαζί μας στο Λας Βέγκας.

Ήταν λίγο τυχαίο γιατί ήθελε απλά να φύγει εκτός Παρισιού. Της άρεσε το πόκερ βέβαια. Ερωτευθήκαμε με την πρώτη ματιά που λένε κι η πρώτη φορά που συναντηθήκαμε ήταν την μέρα του Βαλεντίνου το 2008!

Έχοντας γνωρίσει σπουδαίους ανθρώπους στον χώρο έχεις την εντύπωση ότι υποτιμούμε λίγο την κοινωνική πλευρά του πόκερ;

Μιλούσα γι’ αυτό το θέμα πρόσφατα με τον Alex Dreyfus. Λέγαμε λοιπόν ότι το καλό σε σχέση με το Battle of Malta – κι αυτό που δεν βρίσκεις σε άλλα μεγάλα τουρνουά  – είναι ότι ποτέ δεν είχαμε μιλήσει τόσο πολύ ξανά σ’ ένα τραπέζι.

Όλοι ήταν χαλαροί και απολάμβαναν το παιχνίδι, ενώ στο EPT για παράδειγμα είναι όλοι κάπως πιεσμένοι.

Η κοινωνική πτυχή του πόκερ είναι ζωτικής σημασίας για το παιχνίδια και θα έπρεπε όλοι να το προωθήσουμε.

Αυτό που συνειδητοποίησα όταν έγινα επαγγελματίας είναι ότι αρχίζεις να παίρνεις τα πράγματα πολύ πιο σοβαρά, θέλεις συνεχώς να σημειώνεις μεγάλα σκορ και συνήθως απομονώνεις τον εαυτό σου απ’ οτιδήποτε άλλο. Είναι κρίμα γιατί το πόκερ είναι ένα διασκεδαστικό παιχνίδι.

Τ’ ότι έγινες πατέρας άλλαξε την οπτική σου πάνω στο πόκερ;

Άλλαξε την οπτική μου στα πάντα και σίγουρα με βοήθησε να θέσω κάποιες προτεραιότητες. Συνειδητοποιείς πια ότι αυτό που μετράει πάνω απ’ όλα στην ζωή είναι αυτό το μικρό πλασματάκι.

Αν η κόρη σου θέλει κάποια στιγμή ν’ ασχοληθεί με το πόκερ τι θα της έλεγες;

Νομίζω πως θα της αρχίσω τα μαθήματα από πολύ νωρίς. Το πόκερ είναι ένα σπουδαίο παιχνίδι που σου διδάσκει πολλά πράγματα και αξίζει μια τέτοια αναγνώριση.

Εννοώ πως ακόμη και μεγάλες εταιρίες χρησιμοποιούν το πόκερ πλέον για να βοηθήσουν τους υπαλλήλους τους ν’ αναπτύξουν κάποιες δεξιότητες τους ή να μάθουν για το ρίσκο και άλλα θέματα.

Το πόκερ είναι κομμάτι μιας νέας αντίληψης στον κόσμο που φοβίζει κάποιες παλαιότερες γενιές όπως τους γονείς μου για παράδειγμα. Πέρασε πολύς καιρός μέχρι να τους πω ότι παίζω πόκερ.

Είναι εκπληκτικό το ποσό γρήγορα άλλαξαν τα πράγματα σε σχέση με 15 χρόνια πριν. Τότε το πόκερ ακόμη θεωρούνταν ως… μαφιόζικο παιχνίδι.

Η προκατάληψη υπάρχει ακόμη σε μερικούς ανθρώπους που πιστεύουν ότι για να είσαι παίκτης πόκερ πρέπει να λες και συνέχειΑ ψέματα. Ποτέ δεν λέω ψέματα εκτός πόκερ.

Θα έλεγες ότι το πόκερ είναι επίσης ένας τρόπος να ‘δραπετεύσεις’ και να γίνεις κάποιος άλλος έστω και για λίγο;  

Ίσως να συμβαίνει. Μ’ αρέσει ο υποκριτικός ρόλος στο πόκερ, ειδικά όταν θέλω να το παίξω… δραματικός. Προσπαθώ να το αξιοποιώ στο τραπέζι αν και δεν πετυχαίνει πάντοτε. Αλλά έχει πλάκα.

Είσαι ιδιαίτερα γνωστός στον κόσμο του πόκερ αλλά οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Fabrice εκτός πόκερ.

Ταξιδεύω συνεχώς και γι’ αυτό λάτρεψα το πόκερ εξ’ αρχής.

Μ’ αρέσει επίσης το surfing. Ξεκίνησα σχετικά πρόσφατα στην Βραζιλία όπου αγόρασα ένα σπίτι. Δεν είμαι τόσο καλός, αλλά προσπαθώ να βελτιώνομαι. (γελάει)

Γεννήθηκα κοντά στην Μεσόγειο και αγαπάω πολύ την θάλασσα. Όταν επιστρέψω στην Μάλτα ίσως αρχίσω το ψάρεμα ξανά. Μου άρεσε ως παιδί κι ίσως να το αρχίσω ξανά τα σαββατοκύριακα.