Ο Στήβεν Κόχεν -δικηγόρος από το Τορόντο- λάτρευε την παραλλαγή seven-card stud αγωνιζόμενος συχνά με τους φίλους του, τόσο, που μια μέρα αποφάσισε να παρατήσει την καριέρα του -που του απέφερε ετησίως $200.000- για να καταστεί ένας παίκτης πόκερ full-time! Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όμως όπως θα ήθελε…
Ο Κόχεν ξεκίνησε έχοντας μεγάλη αυτοπεποίθηση για τις δυνατότητες του. Θεωρούσε πως μπορούσε να κερδίσει περίπου $150.000 την πρώτη κιόλας χρονιά παίζοντας small-stakes tournaments κι έπειτα να μετακινηθεί σε μεγαλύτερα stakes και ν’ αποκομίζει ετησίως $500.000! Προετοιμάστηκε κατάλληλα, διάβασε αρκετά βιβλία πόκερ, παρακολούθησε ειδικά σεμινάρια στο Λας Βέγκας και μελέτησε στρατηγικές, μπλόφες και μεθόδους για το πώς να ‘διαβάζει’ τους αντιπάλους του.
Αγωνίστηκε σε αρκετές ιστοσελίδες online πόκερ, παίζοντας έως και οχτώ ώρες την ημέρα και ταξίδεψε για να συμμετέχει σε τουρνουά στο Λας Βέγκας, ακόμη και στους καταρράκτες του Νιαγάρα στο Οντάριο! Είχε κάποιες επιτυχίες αρχικά, αλλά η τροπή των πραγμάτων πήρε διαφορετική τροχιά από αυτή που περίμενε…. Μέχρι το τέλος του 2006, στην πρώτη του ουσιαστικά χρονιά ως full-time παίκτης ο Κόχεν μετρούσε απώλειες $122.000! Αποφάσισε να παρατήσει το πόκερ, αλλά τα μπλεξίματα του μόλις τώρα ξεκινούσαν.
Όταν ο Κόχεν συμπλήρωσε την φορολογική του δήλωση ισχυρίστηκε πως οι απώλειες $122.000 ήταν επιχειρηματική δαπάνη, ισχυριζόμενος πως ήταν επαγγελματίας παίκτης και δικαιούταν να τις δηλώσει. Οι φορολογικές υπηρεσίες του Καναδά ωστόσο είχαν διαφορετική άποψη, λέγοντας πως η ασχολία του Κόχεν ήταν απλά χόμπι και όχι κάποια νόμιμη επιχείρηση.
Η υπόθεση κατέληξε σε Δικαστήριο του Καναδά και ο δικαστής Φρανκ Πιτσιτέλι ταυτίστηκε με τις αρμόδιες υπηρεσίες του Καναδά, δηλώνοντας πως ο Κόχεν απέτυχε ν’ αποδείξει πως είχε εμπλακεί σε μια επιχειρηματική δραστηριότητα με εύλογη προσδοκία κέρδους. Ο δικαστής δεν θεώρησε πως αρκούσαν οι προσπάθειες του Κόχεν με αγορά βιβλίων και παρακολούθηση σεμιναρίων: “Έλαβα υπ’ όψιν μου το γεγονός πως πολλοί χομπίστες σκακιστές έχουν μια μικρή βιβλιοθήκη για το παιχνίδι, βλέπουν εκπαιδευτικά βίντεο για το σκάκι και παρακολουθούν διάσημους παίκτες, αλλά δεν θεωρούνται επαγγελματίες απλά και μόνο λόγω αυτών των στοιχείων,” αναφέρει ο δικαστής. “Το γεγονός ότι ο κύριος Κόχεν έχανε χρήματα κάθε μήνα συμπεριλαμβανομένων και των τριών πρώτων μηνών που αγωνιζόταν σε παιχνίδια με μικρά stakes δεν δείχνει προηγμένες δεξιότητες στο συγκεκριμένο επίπεδο.”
Ο δικαστής επέκρινε επίσης το επιχειρηματικό πλάνο του Κόχεν αναφέροντας ότι ήταν ανεπαρκή και δεν περιελάμβανε κατάρτιση προϋπολογισμού και κατάλληλο οικονομικό σχεδιασμό. Η κύρια πηγή χρηματοδότησης του ήταν απλά η αύξηση του ορίου του στην πιστωτική κάρτα από τα $27.000 στα $40.000. “Λαμβάνοντας λοιπόν όλα τα παραπάνω υπ’ όψιν δεν θεωρώ ότι ο κύριος Κόχεν διεξήγαγε τέτοιους είδους δραστηριότητες που συνιστούν επαγγελματική δραστηριότητα ώστε να εμπίπτουν οι απώλειες του στον ορισμό των επιχειρηματικών δαπανών”.
Ο Κόχεν ο οποίος έκτοτε άνοιξε δικηγορικό γραφείο, δήλωσε πως απογοητεύτηκε από την απόφαση αλλά δεν θα ασκήσει έφεση. “Προφανώς διαφωνώ με το πόρισμα του δικαστή ο οποίος ουσιαστικά ασπάστηκε τους ισχυρισμούς της φορολογικής υπηρεσίας του Καναδά,” αναφέρει. “Δεν θα πήγαινα την υπόθεση στα δικαστήρια αν δεν πίστευα πραγματικά πως είχα ένα επιχειρηματικό πλάνο με βάση το πόκερ το 2006.”
Ο Μπένζαμιν Άλαρι καθηγητής νομικής στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο που έχει μελετήσει το θέμα της φορολόγησης των κερδών από δραστηριότητες πόκερ δήλωσε πως θα υπάρξουν πολλές υποθέσεις αντίστοιχες του Κόχεν στο μέλλον, καθώς πολλοί Καναδοί παίζουν πόκερ online. Όπως πολλοί ακόμη παίκτες ο Κόχεν αποφάσισε να καταστεί παίκτης πόκερ πλήρους απασχόλησης απ’ τη στιγμή που παρακολούθησε τον Κρις Μάνεημήκερ, έναν αρχάριο online παίκτη που κατέκτησε το World Series of Poker το 2003.
Ο Άλαρι δήλωσε πως υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των παικτών που παίζουν απλά για ψυχαγωγικούς σκοπούς κι αυτών που προσπαθούν να γίνουν επαγγελματίες. Οι χομπίστες δεν φορολογούνται για τα κέρδη τους αλλά δεν έχουν την δυνατότητα και να δηλώνουν απώλειες. Οι επαγγελματίες παίκτες απ’ την άλλη φορολογούνται και μπορούν να δηλώνουν απώλειες. “Υπάρχει βέβαια ένας αριθμός νεαρών Καναδών που παίζουν online πόκερ παίρνοντας παράδειγμα από τους γονείς τους και κερδίζουν σημαντικά χρηματικά ποσά,” δηλώνει. “Είναι σε περίεργη θέση όμως, καθώς κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν θεωρούνται επαγγελματίες ή όχι. Δεν βασίζονται αποκλειστικά στα κέρδη τους αλλά κερδίζουν σημαντικά ποσά. Θα πρέπει να θεωρούνται επαγγελματίες ή όχι;’
Προσθέτει επίσης ότι μέχρι στιγμής ελάχιστοι παίκτες είχαν την δυνατότητα να ‘πείσουν’ τις αρμόδιες υπηρεσίες και τα δικαστήρια ότι έχουν καταστεί πραγματικά επαγγελματίες παίκτες. “Είναι δύσκολο να καθορίσεις την λεπτή γραμμή, καθώς δεν έχει οριοθετηθεί,” δηλώνει. “Είναι περίεργες υποθέσεις και θα μας απασχολήσουν στο μέλλον.”