Ας δούμε πως ο “LarsLuzak” περιγράφει τον τρόπο σκέψης του :
«Σε ένα τουρνουά, συνήθως θέλουμε να αποφεύγουμε coinflips για όλες μας τις μάρκες – εκτός και αν είναι εντελώς απαραίτητο. Ακόμα και αν έχουμε πλεονέκτημα 60-40 ,υπάρχει περισσότερη αξία (value) στο να παίζουμε μικρά pots και να αποφεύγουμε καταστάσεις all-in με οριακά (marginal) hands.
Στα πρώτα levels έχουμε την ευκαιρία να παίζουμε μικρά pots με λιγότερους αντιπάλους – ακόμα και αν δεν είναι τόσο σημαντικά αν π.χ. έχουμε 25Κ ή 40Κ μάρκες , μετά τα 2 πρώτα levels. Αλλά, σε κάθε στάδιο του τουρνουά, όταν έχουμε μεγάλο stack πρέπει να αποφεύγουμε να παίζουμε υπερβολικά (over-play) hands όπως Α-Κ. Κάτι τέτοιο μου έτυχε όταν φτάσαμε στους 20 παίκτες στον μεγάλο τελικό του European Poker Tour του 2010 στο Μονακό .
Έκανα raise με Α-Κ από middle position και ο Νικολά Σουιτύ – ο τελικός νικητής – έκανε 3-bet όντας ακριβώς στα αριστερά μου. Το raise ήταν μικρό και είχαμε μεγάλα stacks, και οι δύο. Το Α-Κ είναι πολύ καλό φύλλο για να πας πάσο – αλλά είναι και δύσκολο για να παίξεις με αυτό εκτός θέσης. Θα μπορούσα να κάνω 4-bet , αλλά θα έπρεπε να είμαι έτοιμος να παίξω ρέστα. Δε νομίζω πως έχει Α-Α και Κ-Κ τόσες πολλές φορές – αλλά σίγουρα δε θέλω να παίξω coinflip απέναντι σε Q-Q και J-J. Γιαυτό, αποφάσισα να κάνω call.
To flop ήταν Τ-4-4 . Έκανα check και ο Σουιτύ έκανε continuation bet, το μισό pot. Το flop δεν αλλάζει τίποτα εδώ και το πάσο είναι πολύ αδύναμη κίνηση. Γιαυτό, έκανα call. Το turn ήταν ακόμα ένα δεκάρι . Έκανα check, περιμένοντας με μεγάλη σιγουριά το check του – κάτι που όντως έκανε.
Το river ήταν ένα άσχετο μικρό φύλλο. Κάναμε check και οι δύο και πήρε το pot με λοζέ 6-ρια. Αν είχα κάνει 4-bet preflop ενδεχομένως να είχα κερδίσει το pot. Παρολαυτά, είμαι ικανοποιημένος με αυτή την πιο προσεκτική μου προσέγγιση.
Παρολαυτά, η απόφαση pre-flop είναι οριακή – γιαυτό και αρκετοί θα διαφωνήσουν με την τακτική μου αφού το Α-Κ παίζεται πιο εύκολα με περισσότερα raise.
Λίγο αργότερα αντιμετώπισα παρόμοια κατάσταση, αυτή τη φορά κρατώντας A-Q suited. Και πάλι ο Σουιτύ έκανε 3-bet, αποφάσισα να κάνω call και αυτή τη φορά είχε λοζέ Άσσους. ‘Χάρη’ σε μια ντάμα στο flop έχασα το μισό μου stack. Παρολαυτά έμεινα με ικανοποιητικό stack – αν όμως είχα παίξει ρέστα preflop θα είχα φύγει στο rail!
Στο προηγούμενό μου EPT στο Σαν Ρέμο , σε μια άλλη περίπτωση, έκανα raise από middle position με λοζέ ντάμες, έχοντας τέσσερεις callers. Το flop ήταν Tc 9d 4d και ήξερα πως, αν αντιμετώπιζα ‘αντίσταση’ από παίκτη θα είχα πρόβλημα. Έκανα c-bet στις 10.000 και ο αμέσως επόμενος παίκτης έπαιξε ρέστα στις 90.000 . Οι υπόλοιποι πήγαν πάσο και έπρεπε να αποφασίσω για , ουσιαστικά, όλο μου το stack. Νομίζω ότι τουλάχιστο τις μισές φορές έχει draw, κρατώντας π.χ. Ad Jd, Ad Td ή Jd Qd. Ίσως στο 10% των περιπτώσεων έχει Α-Τα os ή λοζέ βαλέδες. Άλλες πιθανότητες είναι το set, δύο ζεύγη με Τ-9 ή , έχοντας κάνει slowplay, με λοζέ Άσους ή ρηγάδες.
Με βάση όλα τα παραπάνω, η μόνη μου επιλογή είναι το πάσο. Είναι τόσο μεγάλο το raise που δε θα έπρεπε να κάνω call ακόμα και αν ήξερα πως έχει draw. Επίσης, είναι πολύ πιθανό να έχει hand που με κερδίζει. Δεν ήθελα όμως να συνεχίσω με stack μικρότερο του average , οπότε αποφάσισα να πάρω ένα χαζό ρίσκο : Ή θα έχω το διπλάσιο του average, ή θα αποκλειστώ σε μια θέση πολύ μακριά από τα χρηματικά έπαθλα.
Τελικά είχε Άσους και έμεινα με ένα big blind, γνωρίζοντας τον αποκλεισμό στο επόμενο hand. Δεν απογοητεύτηκα γιατί ήξερα ότι μπήκα στη διαδικασία να τζογάρω χωρίς σκέψη. Δεν προσπαθώ , όμως, να δικαιολογηθώ : έπαιξα το hand λάθος, τέλος!
Είναι πολύ σημαντικό να είσαι πάντα σε εγρήγορση. Πρέπει να σκέφτεσαι συνεχώς ένα ή δύο βήματα πιο μπροστά. Έτσι δε θα αντιμετωπίζεις καταστάσεις όπου δε θα ξέρεις τι να κάνεις αν ο αντίπαλός σου παίζει ρέστα και εσύ κρατάς ένα καλό, αλλά οριακό, hand. Συχνά μπορείς να αποφεύγεις αυτά τα προβλήματα σκεπτόμενος μπροστά, διατηρώντας μικρά τα pots αν δεν είσαι σίγουρος ότι το hand σου είναι αρκετά καλό.»