Ντόϋλ Μπράνσον: Οι περισσότεροι νεαροί παίκτες του διαδικτύου δεν έχουν ιδέα από πόκερ!

Γιάννης ΠερτσινίδηςΣυνεντεύξειςLeave a Comment

 

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν έχω καθίσει έτσι απλά στο σπίτι μου κάνοντας κάτι πραγματικά το εποικοδομητικό. Από την πρώτη κιόλας ημέρα της χρονιάς, κάθομαι στο γραφείο μου χωρίς να κάνω κάποια σχέδια για ταξίδια ή να αναζητώ cash games. Δουλεύω πάνω σε projects που επεξεργάζομαι χρόνια τώρα, παίζω online στο DoylesRoom.com, διαβάζω, βλέπω τηλεόραση και dvd’s. Διαβάζω επίσης blogs, μπαίνω στο twitter κάποιες φορές την ημέρα και ξοδεύω αρκετό χρόνο συλλογιζόμενος παλαιότερα αλλά και μελλοντικά events. Μπορεί σε μερικούς να φαίνεται αρκετά βαρετός ένας τέτοιος τρόπος ζωής αλλά το θετικό είναι ότι αποκομίζεις γνώσεις για πολλά πράγματα.

Για παράδειγμα, ποτέ δεν κατάλαβα πραγματικά γιατί οι άνθρωποι με αντιμετωπίζουν ως έναν από τους παραγερασμένους και ξεπερασμένους παίκτες. Πραγματικά! Δεν αφιερώνω πολύ χρόνο μελετώντας πάνω σε χαρτιά και προσπαθώντας να εξακριβώσω τις τεχνικές των αντιπάλων μου, κτλ. Τέτοιου είδους πράγματα μπορεί να βοηθάνε τους online παίκτες απέναντι σε παίκτες που δεν είναι εξοικειωμένοι μ’ αυτά αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι το πόκερ είναι ένα "παιχνίδι ανθρώπων". Αν κοιτάξεις τον αντίπαλο σου στα μάτια, μπορείς να μάθεις περισσότερα σ’ ένα δευτερόλεπτό απ’ ότι σ’ ένα μήνα αναλύοντας το παιχνίδι του στα χαρτιά.

Δεν εννοώ ότι όλες αυτές οι αναλύσεις δεν έχουν αξία, αλλά πραγματικά, όλοι αυτοί οι… ιδιοφυείς νεαροί του διαδικτύου δεν καταλαβαίνουν το concept της ‘αλλαγής ταχυτήτων’ στο πόκερ; Μπορεί να έχω συγκεκριμένες τεχνικές στο παιχνίδι μου και να παρατηρούνται, αλλά προκαλώ τον καθένα ανά πάσα στιγμή να εξακριβώσει τι ακριβώς κάνω σ’ ένα παιχνίδι πόκερ. Πως μπορούν λοιπόν αυτοί να το πετύχουν όταν εγώ ο ίδιος δεν γνωρίζω τον εαυτό μου και το τι πράττω ακριβώς μέχρι να το κάνω; Έχω πάντοτε κατα νου συγκεκριμένες κινήσεις που κάνω ενώ παίζω ένα pot και προσπαθώ να προσδώσω ποικιλία σε διάφορα πράγματα. Αυτό είναι ένα "ντεμοντέ" πράγμα για κάποιους που αποκαλούμε tells.

Μιλώντας για tells, όλοι οι κορυφαίοι παίκτες αναπτύσσουν αυτό που αποκαλούμε mini-tells κάθε φορά που παίζουμε με κάποιον νέο αντίπαλο. Πως; Όταν ένας παίκτης εισέρχεται στο τραπέζι και αρχίζει η δράση φανερώνονται ‘physical tells’ που σχεδόν ο καθένας διαθέτει. Οι επαγγελματίες της παλαιότερης γενιάς είναι γνώστες αυτής της κατάστασης και προσπαθούν να αλλάξουν αρκετές φορές σε κάθε session τον τρόπο που ποντάρουν και άλλα πράγματα στο παιχνίδι τους. Ακόμη κι οι σπουδαίοι παίκτες όμως μερικές φορές αγνοούν κάποια πράγματα.

Ο Στου Άνγκαρ για παράδειγμα έκανε κάτι που ήταν 100% σωστό. Όταν παίζαμε lowball draw, ήταν συχνό φαινόμενο να προσποιούμαστε ότι κοιτούσαμε τα φύλλα κι έπειτα να ποντάραμε. Ο Στου θα κοιτούσε κάποιες φορές το φύλλο του και θα μπλόφαρε γνωρίζοντας σίγουρα τι είχε. Θα το έκανε για να βεβαιωθεί ότι τον είδα να κοιτάει οπότε θα με απέκλειε στο να σκεφτώ ότι ήταν μια "semi bluff". Κάτι που αποδείχθηκε ‘χρυσάφι’ σε αρκετές περιπτώσεις. Με το πέρασμα των χρόνων ‘αλίευσα’ πράγματα όπως αυτό από σχεδόν όλους τους παίκτες τους οποίους έχω παίξει. Τα tells θα πρέπει να κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση πάντοτε αλλά αυτό που αναρωτιέμαι είναι το ‘πως μαθαίνεις τέτοια πράγματα online;

Αισθάνομαι ότι εκτρέπω κάπως του θέματος αυτή τη στιγμή αλλά όταν κάθεσαι κάθε μέρα σπίτι το μυαλό σου σκέφτεται διάφορα πράγματα. Όπως και να ‘χει, ποτέ δεν προσποιήθηκα τον ειδήμονα παίκτη του online πόκερ οπότε ίσως να μην γνωρίζω ή να μην καταλαβαίνω μερικά από αυτά τα περισσότερο περίπλοκα προβλήματα. Όταν ακούω ανθρώπους να μιλάνε για λογισμικό ανίχνευσης, λογισμικό στατιστικών στοιχείων, και άλλα συναφή απλά σκέφτομαι ‘what the fuck’. Οπότε ίσως είναι κάπως διαφορετικός ο κόσμος όταν αγωνίζεσαι online και πιθανότατα να είμαι… ένας προϊστορικός ‘δεινόσαυρος’ και να μην καταλαβαίνω τα συν και τα πλην. Αλλά το πόκερ για μένα είναι κάποιοι παίκτες που κάθονται σ’ ένα τραπέζι και προσπαθούν ουσιαστικά να βρουν τον τρόπο που θα αποκομίσουν τις μάρκες των αντιπάλων τους.

Θα μπορούσα να πλατειάσω ακόμη περισσότερο σ’ αυτό το θέμα βέβαια. Έχοντας διαβάσει blogs, φόρουμ και διάφορες συζητήσεις για πόκερ, βλέπω γιατί θεωρούμαι "nit" στα τραπέζια του πόκερ αυτή τη στιγμή. Παλαιομοδίτικο στιλ, καινούριο στιλ, δεν έχει καμία διαφορά. Αντικειμενικός σκοπός του παιχνιδιού είναι να κερδίσεις τις μάρκες των αντιπάλων σου. Δεν είναι το θέμα να πραγματοποιείς "αστραφτερά" plays για να διασκεδάσεις το κοινό.

Σκέφτηκα πως τα πήγαινα καλά όταν κέρδισα 15 συνεχόμενες φορές στα τηλεοπτικά cash games. Αλλά αυτό δεν ικανοποιεί τους κριτικούς του πόκερ που θέλουν να παρακολουθήσουν θεαματικά παιξίματα, μεγάλα pots κτλ. Αν επιθυμείς να παρακολουθήσεις πόκερ στην τηλεόραση αντικειμενικά, θα πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι ο τρόπος που οι υπόλοιποι παίκτες παίζουν καθορίζει το δικό σου στιλ παιχνιδιού. Οπότε ναι, κάθομαι και περιμένω απλά πότε θα κάνουν αυτοί οι νεαροί παίκτες λάθη. Και ευτυχώς για μένα πάντοτε κάνουν.

Πες τε με τρελό, αλλά βλέπω μόνο 5 ή 6 παίκτες που μπορώ να σκεφτώ ότι είναι κατά βάση ορθοί. Μπορεί να φύγεις μερικές φορές νικητής αλλά αν δεν παρατηρήσεις μερικά απλά βασικά στοιχεία, θα σε… φάνε ζωντανό. Πρέπει να υπάρχει πραγματικά μεγάλη διαφορά στο online παιχνίδι γιατί οι περισσότεροι από τους νεαρούς παίκτες του διαδικτύου δεν έχουν ιδέα. Μια από αυτές τις ημέρες ίσως αναλάβω δράση και δείξω σ’ αυτά τα παιδιά πως συνήθιζε ο Ντόϋλ Μπράνσον να παίζει. Βασικά θα ήταν ανόητο κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή γιατί είναι δύσκολο να χάσεις όταν αυτοί οι νεαροί επιχειρούν τόσο θεαματικά παιξίματα (fancy plays).

Όντας πρώην παίκτης μπάσκετ νομίζω μια καλή αντιστοιχία είναι το μπάσκετ, σε όλα τα επίπεδα. Το σήμερα σε σχέση με το χθες. Οι παίκτες είναι αναμφίβολα διαφορετικοί όσον αφορά τη σωματική διάπλαση και τη φυσική κατάσταση. Οι σημερινοί παίκτες είναι πιο ψηλοί, πιο δυνατοί και μπορούν να κάνουν πράγματα που κανένας παίκτης στην εποχή μου δεν έκανε.

Αλλά ο αντικειμενικός σκοπός του παιχνιδιού παραμένει ο ίδιος. Προσπαθείς να σκοράρεις και να αποτρέψεις την αντίπαλη ομάδα να σκοράρει. Το τελικό κριτήριο, η νίκη. Το πόκερ βέβαια δεν έχει τόσο σχέση με την φυσική κατάσταση όσο με το να κερδίζεις περισσότερες μάρκες απ’ ότι να χάνεις. Συνεπώς είναι εξαιρετικά δύσκολο για μένα να πω ότι οι σημερινοί παίκτες είναι καλύτεροι απ’ ότι αυτοί της γενιάς μου. Μπορείς να κρίνεις την ποιότητα παικτών από το ποιος κερδίζει σε σταθερή βάση και έχει την αντοχή να παραμείνει στην κορυφή. Πολύ υλικό για αντιπαραθέσεις εδώ…