Barny Boatman: Ένας βετεράνος του πόκερ κατακτά το πρώτο του bracelet!

ThemisΆνθρωποι του ΠόκερLeave a Comment

Barny Boatman

O Βarny Boatman ήταν πάντα ένας εκ των δημοφιλέστερων παικτών στη Μ. Βρετανία. Πριν λίγο καιρό κατέκτησε στο Las Vegas το πρώτο του χρυσό bracelet, φτάνοντας στην κορυφή ενός $1.500 NL Hold’em Event.

Μιλώντας στο , o Boatman αναφέρθηκε στα συναισθήματα που του γέννησε αυτή του η επιτυχία :

Συγχαρητήρια Barny! Για κάποιον με πολλές επιτυχίες στην καριέρα του, τι σημαίνει η κατάκτηση του πρώτου WSOP Bracelet;

Ξέρεις κάτι; Δεν είχα ιδέα τι θα σήμαινε για μένα μέχρι τη στιγμή που το κέρδισα. Καθόμουν στο τελικό τραπέζι παίζοντας και σκεφτόμουν “Υπέροχα, αλλά αν δεν κερδίσω, δεν κέρδισα. Πέρασα ωραία και το αποτέλεσμά μου θα ήταν μια χαρά.” Το συναίσθημα όμως που ένιωσα όταν κέρδισα – επειδή είχα τόσους φίλους μαζί μου και μου έδειξαν πόσο μεγάλη ήταν η επιτυχία μου – είναι κάτι που όλοι μας ονειρευόμαστε.

Είχες σκεφτεί ποτέ πως τα χρόνια πέρασαν και πως οι πιθανότητες να κερδίσεις κάποιο bracelet ήταν πλέον λιγοστές;

Έρχομαι στο WSOP εδώ και κάποια χρόνια, έχω λάβει μέρος σε πάνω από 100 WSOP Events! Κάποια στιγμή, έφτασα στο heads-up αλλά ήρθα δεύτερος – λίγο απογοητευτικό – πριν περίπου 10 χρόνια… Πέρασε λοιπόν αρκετός καιρός μέχρι να το επαναλάβω! Δεν είχα ιδέα πως θα ένιωθα τόσο όμορφα, ειλικρινά!

Πόση σημασία έχουν τα $546k που κέρδισες, πέρα από το bracelet;

Ακόμα προσπαθώ να το συνειδητοποιήσω και αρχίζω να αντιλαμβάνομαι πως, μαζί με όλα τα υπόλοιπα, έχω πλέον και πολλά χρήματα! Ο κόσμος μου λέει τόσα όμρφα πράγματα που με συγκινούν και με κάνουν να νιώθω και λίγο αμήχανα… Αλλά είναι πολύ όμορφο, όλο αυτό το σκηνικό. Δεν υπάρχει κάτι δυσάρεστο – θα το συνιστούσα σε όλους!

Barny BoatmanΑμέσως μετά την επιτυχία σου, έτρεξες στο rail και αγκάλιασες τον αδερφό σου, τον Ross Boatman. Πώς ήταν να έχεις τον αδερφό σου δίπλα σου, να σε στηρίζει στο τουρνουά;

Το bracelet δε θα σήμαινε τίποτα αν δε τον είχα μαζί μου. Με τον Ross ξεκινήσαμε μαζί στο πόκερ, έχουμε ταξιδέψει μαζί σε όλο τον κόσμο, ερχόμαστε εδώ κάθε χρόνο. Είναι εξαιρετικός παίκτης, ο καλύτερος φίλος μου και το μόνο πράγμα που θα με έκανε περισσότερο χαρούμενο τώρα θα ήταν να κερδίσει και αυτός ένα bracelet γιατί πραγματικά το αξίζει.

Ποια ήταν η στρατηγική σου για το heads-up του τουρνουά με τον Brian O’Donoghue;

Ήθελα να διατηρώ τα pots μικρά γιατί ένιωθα πως ήξερα που βρισκόμουν σε κάθε, σχεδόν, hand. Κατάλαβα πως ο αντίπαλός μου ήταν καλός και έξυπνος παίκτης. Δεν παρεκτρεπόταν πολύ στο heads-up, ήξερα που βρισκόμουν και γι’ αυτό διατηρούσα χαμηλά τα pots.

Πως ήταν η ατμόσφαιρα, με μια τόσο… φασαριόζικη ομάδα Βρετανών στο rail;

Ο O’Donoghue ήταν πολύ καλός παίκτης αλλά έπρεπε να ανταγωνιστεί, εκτός από μένα, και το Βρετανικό rail! Ήταν αστείοι, φωνακλάδες, εκρηκτικοί! Σίγουρα θα δυσκολεύτηκε να συγκεντρωθεί – αλλά τα κατάφερε. Γελούσα συνεχώς, οι φίλοι μου ήταν απίστευτοι! Ο αντίπαλός μου πάντως δεν παραπονέθηκε καθόλου, αν και θα μπορούσε να ζητήσει ησυχία από το rail.

Έδειξες επίπεδο μετά το τελευταίο hand…

Το δευτερόλεπτο που εμφανίστηκε στο τραπέζι το river, ο αδερφός μου ήρθε και με αγκάλιασε ενώ όρμηξαν πάνω μου και όλοι οι υπόλοιποι! Όταν τελικά κατόρθωσα να αποδεσμευτώ από όλο αυτό τον κόσμο, είδα τον Brian να περιμένει υπομονετικά στην άκρη, θέλοντας να με συγχαρεί. Το θεώρησα εξαιρετικό, είναι πολύ καλός άνθρωπος.

Αν και το βρετανικό rail ήταν φασαριόζικο, η συμπεριφορά του κυμάνθηκε σε καλά επίπεδα. Το ζήτησες εσύ αυτό;

Δε θα τα είχα καταφέρει με άλλο τρόπο. Αν δεν είχαν συμπεριφερθεί σωστά, δε θα τους επέτρεπα να εμφανιστούν. Δεν ξεπέρασαν τα όρια – οι μόνοι που τα ξεπέρασαν ήταν οι Αμερικάνοι! Το rail ήταν εξαιρετικό και ουσιαστικά αυτοί κέρδισαν το bracelet για μένα. Με έκαναν να νιώθω σαν στο σπίτι μου! Τα πήγα καλά, όλα κύλησαν μια χαρά. Ήμουν πολύ περήφανος για τους φίλους μου στο rail… Ένα πράγμα που οι Βρετανοί κάνουν εξαιρετικά είναι να τραγουδούν και να ζητωκραυγάζουν στην κερκίδα! Είναι πολύ διασκεδαστικοί και ευφάνταστοι, επίσης!

Πώς γιόρτασες την επιτυχία σου;

Συνεχίσαμε καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας! Περπατήσαμε στον κύριο διάδρομο του χώρου τραγουδώντας και φωνάζοντας… Μετά πήγαμε στο Palms και συνεχίσαμε πίνοντας όλο το βράδυ – ήταν υπέροχα!