Καταστρώνοντας πλάνο στρατηγικής στα hands ενός τουρνουά πόκερ

d. antoniouΓενική Στρατηγική, Σχόλια - ΑπόψειςLeave a Comment

selbst

Τρεις επαγγελματίες παίκτες αναλύουν τις σκέψεις που περνούν από το μυαλό τους, καθώς καταστρώνουν τον τρόπο με τον οποίο θα παίξουν σε κάποιο hand ενός τουρνουά πόκερ.

Οι Vanessa Selbst, Bertrand «ElkY» Grospellier και Randal Flowers μιλούν στο περιοδικό CardPlayer για τα στοιχεία εκείνα που περνούν από το μυαλό τους, όσο καταστρώνουν το σχέδιο δράσης τους στο τραπέζι.

Ποια είναι η «λίστα» των στοιχείων εκείνων που λαμβάνετε υπόψη σας όταν καταστρώνετε ένα πλάνο στρατηγικής, από την αρχή ενός hand μέχρι την κατάληξή του;

Vanessa Selbst: Δεν θα έλεγα πως υπάρχει απαραίτητα κάποια «λίστα» αφού οι παράγοντες που καθορίζουν το πώς θα παίξω το hand μου ποικίλλουν από hand σε hand. Μπορώ όμως να αναφερθώ σε κάποια στοιχεία που περνούν από το μυαλό μου. Θα περιοριστώ στην preflop δράση αφού εκεί παίρνονται πολλές αποφάσεις σε τουρνουά.

Καταρχήν, αν ένας πιο αδύναμος αντίπαλος κάνει raise και είμαστε deep-stacked (60 BBs και πάνω) θα «ψάξω να βρω λόγο» για να παίξω στο hand! Όσο μικρότερη είναι η πιθανότητα να αντιμετωπίσω squeeze, τόσο πιθανότερο είναι να κάνω call με σχετικά μέτριο hand. Παράγοντες που λαμβάνω, λοιπόν, υπόψη μου : ο αριθμός των παικτών μετά από μένα, το πόσο επιθετικοί είναι, η θέση μου κλπ. Επίσης, αν έχουμε μεγάλα stacks και θέλω οπωσδήποτε να παίξω σε ένα hand στο οποίο δε θα «άντεχα» ένα squeeze, πραγματοποιώ εγώ η ίδια 3-bet ώστε να απομονώσω τον πιο αδύναμο παίκτη, ειδικά αν έχω position. Η απόφασή μου του αν θα το κάνω ή όχι εξαρτάται από την εικόνα μου στο τραπέζι, το στάδιο του τουρνουά στο οποίο βρισκόμαστε (όσο πιο βαθιά είμαστε στο τουρνουά, τόσο μεγαλύτερη folding equity έχω αφού οι παίκτες παίζουν πιο προσεκτικά).

Υπάρχουν επίσης και άλλοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη όταν σκεφτόμαστε το αν θα παίξουμε έναhand ή όχι. Αν έχω επιθετικούς 3-bettors πίσω μου και αντιμετωπίζω raise κρατώντας κάτι όπως π.χ. 8-7 suited, ίσως κάνω εγώ 3-bet αντί για call ώστε να έχω τον «πρώτο λόγο» στο hand και να μη δεχθώ squeeze, αναγκασμένη να πάω πάσο. Όμως, αν η εικόνα μου στο τραπέζι είναι άσχημη (στην περίπτωση που παίζω σε πολλά hands και μπλοφάρω συχνά) τότε κατά πάσα πιθανότητα θα κάνω call με αυτό το hand (ή fold, αν βρίσκομαι σε early position) αφού θεωρώ πως θα πληρώνομαι περισσότερο όταν πιάσω κάτι στο board και δυσκολότερα θα κερδίζω το pot κάνοντας semi-bluff, ειδικά αν έχω ήδη αυξήσει το pot και ο αντίπαλός μου δεν έχει να σκεφτεί πολλά προκειμένου να κάνει call.

elkyBertrand Grospellier: Προσωπικά, τα πιο σημαντικά στοιχεία που λαμβάνω υπόψη μου είναι τα παικτικά στυλ των αντιπάλων μου το hand και το κατά πόσο μπορώ να εκμεταλλευτώ τον τρόπο παιχνιδιού τους – preflop ήpostflop. Αν λοιπόν έχω αρκετούς προβλέψιμους παίκτες πίσω μου, σίγουρα θα κάνω raise πιο εύκολα αλλά, φυσικά, πάντα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας τα stacks, την position, τη δυναμική του τραπεζιού και την εικόνα μας στο τραπέζι. Πρέπει πάντα να προσαρμοζόμαστε, λαμβάνοντας υπόψη την προσωπικότητα και το παικτικό στυλ των αντιπάλων μας, προσπαθώντας να κατανοήσουμε τον τρόπο σκέψης τους – ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα στο πόκερ.

Καθώς εξελίσσεται η κάθε street προσπαθώ να περιορίσω τα ranges των αντιπάλων μου όσο περισσότερο γίνεται, χρησιμοποιώντας τόσο τον τρόπο παιχνιδιού τους όσο και τα όσα συγκράτησα από τα hands που έπαιξα μαζί τους. Πρέπει πάντως να είμαστε αρκετά προσεκτικοί, αφού το παιχνίδι αλλάζει ταχύτατα – αν είχε τύχει να παίξω με κάποιον πριν από έξι ή περισσότερους μήνες, ενδεχομένως να άλλαξε πολύ το στυλ τους στο μεσοδιάστημα.

Μια σημαντική μεταβλητή στην οποία πρέπει να προσαρμοζόμαστε είναι συνήθως το μέγεθος των πονταρισμάτων. Κάποιες φορές σχεδιάζω να κάνω check-raise στο flop ή το turn αλλά, ανάλογα με το πόσο deep είμαστε αλλά και τον λόγο effective stack / pot, ίσως να πρέπει να κάνω check/fold. Αυτό ισχύει περισσότερο όταν έχω αρχάριους παίκτες οι οποίοι τείνουν να ποντάρουν περισσότερα με δυνατά hands ενώ οι περισσότεροι επαγγελματίες θα έκαναν, για παράδειγμα, ένα στάνταρ c-bet postflop, ανεξάρτητα από το hand τους. Ακόμα και αν έχουμε ένα καλοσχεδιασμένο πλάνο, έχει σημασία να μπορούμε να επανεκτιμούμε κάθε νέα πληροφορία που προκύπτει.

Randal Flowers: Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι η δυναμική του τραπεζιού. Ποιος βρίσκεται στο button; Ο παίκτης στο big blind υπερασπίζεται συχνά το blind του; Ο παίκτης που έκανε limp, συνηθίζει να κάνει limp; Ο παίκτης που μόλις έχασε ένα μεγάλο pot και έκανε, κατόπιν, raise από θέση UTG μήπως έχει «tilt-άρει» ή παίζειtight, πειθαρχημένα; Οτιδήποτε έχει προηγηθεί του hand στο οποίο βρισκόμαστε πρέπει να περνά από το μυαλό μας, βρίσκοντας εφαρμογή στο παρόν.

Το επόμενο πράγμα που σκέφτομαι είναι η δική μου εικόνα. Πώς με αντιμετωπίζουν οι παίκτες στα αριστερά μου; Πρέπει να παίξω πιο tight ή πιο loose; Αν δεν έπαιρνα καλά φύλλα για αρκετή ώρα, θα εκμεταλλευτώ την εικόνα μου και θα επιχειρήσω να «κλέψω» το pot με πιο μέτρια handsαπ” ό,τι συνήθως. Αν έπαιζα με «τρελούς» ρυθμούς, πρέπει να προσαρμοστώ και να παίζω με ευρύτερο range για value, γνωρίζοντας πως θα συναντώ αντίσταση συχνότερα. Αν και μπορούμε να καταστρώσουμε ένα πλάνο το οποίο να εκτελούμε όποτε είναι δυνατόν, έχει μεγάλη σημασία να προσέχουμε στα όσα εξελίσσονται γύρω μας στο τραπέζι.

Κάτι άλλο που κάνω είναι να κοιτώ τον αντίπαλό μου όταν έρχεται το flop – απλώς μια ματιά ώστε να εκτιμήσω τη γενική του διάθεση. Το καλύτερο σχέδιο που μπορούμε να έχουμε, πάντως, είναι να είμαστε πάντα έτοιμοι να αλλάξουμε το σχέδιό μας! Αν είμαστε υπέρ-ενθουσιασμένοι επειδή πήραμε Άσους αλλά ο tight αντίπαλός μας κάνει δύο φορές check/call και κατόπιν ποντάρει δυνατά από μπροστά σε ένα επίφοβο river, πλέον δεν παίζουμε για value αλλά είμαστε εμείς οι αμυνόμενοι! Είναι σημαντικό να μπορούμε πάντα να εκτιμήσουμε τι πρόκειται να γίνει, ακόμα και αν δε συμμετέχουμε στο pot.

Θα θέλατε να μας αναφέρετε παραδείγματα πληροφοριών που μπορείτε να αντλήσετε για έναν αντίπαλο και το πώς τις χρησιμοποιείτε για να πάρετε τη μέγιστη value ή να πραγματοποιήσετε έναhero call;

Vanessa Selbst: Στο live poker δεν έχουμε άμεσα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία όπως στο online πόκερ. Γιαυτό και μια σημαντική ικανότητα που πρέπει να έχει ένας παίκτης του πόκερ είναι να βλέπει κάποιο hand να εξελίσσεται και να αντλεί πληροφορίες τις οποίες μπορεί να χρησιμοποιήσει σε άλλες παρόμοιες (ή εντελώς διαφορετικές) καταστάσεις.

Ένα παράδειγμα που δίνω πάντα είναι το εξής : ας πούμε πως κάποιος κάνει συχνά 3-bets αλλά δε φτάνει ποτέ στο showdown. Δε γνωρίζουμε, λοιπόν, με τι κάνει 3-bet. Κάποια στιγμή όμως φτάνει στο showdown, έχοντας κάνειflat call preflop με A-Q. Αυτή την πληροφορία μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε για να αντιληφθούμε πως εφόσον δεν κάνει 3-bet με value hands τόσο καλά όπως το A-Q συνέχεια, τότε το 3-bet range του συμπεριλαμβάνει αρκετές μπλόφες και hands που δεν μπορούν να αντέξουν μεγάλη πίεση. Επομένως θα πρέπει να κάνουμε 4-betμπλόφες απέναντί του συχνότερα.

Ένα άλλο καλό παράδειγμα είναι το εξής : Αν δω κάποιον να ποντάρει συχνά στο river όταν δέχεται check αλλά δεν ποντάρει για value εκεί που πρέπει, θα κάνω συχνότερα hero calls στα πονταρίσματά του αφού, και πάλι, η συχνότητα των πονταρισμάτων του είναι πολύ μεγάλη ώστε να δικαιολογήσει απροθυμία για thin value bets. Επομένως, συνήθως μπλοφάρει.

Bertrand Grospellier: Ο ευκολότερος τρόπος να αντλήσουμε πληροφορίες, αν δεν έχουμε στοιχεία για κάποιον παίκτη, είναι να χρησιμοποιήσουμε το μικρό δείγμα των hands που έχουμε μαζί του ώστε να τον κατατάξουμε σε κάποια κατηγορία και να ανανεώνουμε τα reads μας με κάθε hand. Παρολαυτά, μεγάλη σημασία παίζει και η δική μας εικόνα στο τραπέζι. Για παράδειγμα, με βάση την εμπειρία μου, γνωρίζω πολλούς παίκτες που θα προσπαθήσουν να με μπλοφάρουν ή να κάνουν hero calls στα πονταρίσματά μου συχνότερα από άλλους, θέλοντας να προβάλλουν αντίσταση απέναντί μου. Κάποιος, λοιπόν, ο οποίος παίζει με «ευθύ» τρόπο στο τραπέζι αλλάζει στυλ όταν με έχει αντίπαλό.

Επίσης, εξαρτάται και από το επίπεδο σκέψης του αντιπάλου. Για παράδειγμα, οι πιο προχωρημένοι παίκτες θα σκεφτούν πως θα μπορούσα να μπλοφάρω συχνότερα σε επίφοβα boards. Γιαυτό και σε τέτοιες περιπτώσεις μπορώ να προκαλέσω ευκολότερα ένα hero call απ” αυτούς, από ότι σε «dry» boards στα οποία δύσκολα μπορείς να παραστήσεις πως κρατάς κάποιο καλό hand.

randal-flowersRandal Flowers: Νομίζω πως ο πιο προφανής και αποτελεσματικός τρόπος να αντλώ πληροφορίες από τους ανθρώπους είναι, απλά, να τους μιλάω. Γενικά προσπαθώ να είμαι ευχάριστος, ώστε οι άλλοι παίκτες να χαίρονται με την παρουσία μου στο τραπέζι. Δεν λέω πως δεν είμαι γενικότερα ευχάριστος αλλά ένας τυχαίος αντίπαλός μου, τον οποίο συναντώ για πρώτη φορά και ο οποίος παίζει κυρίως για να διασκεδάσει παρά για να κερδίσει, θα μπορούσε να πάει πάσο με κάποιο hand με το οποίο θα έκανε call απέναντι σε κάποιον αγενή πιτσιρικά, μόνο και μόνο επειδή περνάει καλά.

Υπάρχουν πολλοί παίκτες που προδίδουν πολλές πληροφορίες , νομίζοντας πως απλά παίζουν και μιλάνε και περνάνε καλά! Προσωπικά, αναζητώ κάθε μικρό δισταγμό, κάθε απότομο και σύντομο νεύμα, κάθε άμεση ενέργεια δίχως σκέψη – στοιχεία που μπορούν να μου υποδείξουν αν νιώθουν άνετοι ή όχι. Αν κάποιος φίλος μου συζητά στο ενδιάμεσο με άνεση, κάνει 3-bet και συνεχίσει να μου μιλάει, τότε κατά πάσα πιθανότητα θα πάω πάσο.

Ένα αστείο παράδειγμα προσαρμογής και χρήσης πληροφοριών απέναντι σε κάποιον μου συνέβη πρόσφατα, στο  $3,000 shootout event του WSOP. Ήμασταν σε 4-handed τραπέζι με τον Dan O’Brien και έκανε raise στο button. Στο τραπέζι ήμασταν ιδιαίτερα ομιλητικοί. Λίγα hands πριν από το raise αυτό, ο φίλος του Jason Mercier είχε έρθει στο τραπέζι για να συνομιλήσει, για λίγο, μαζί του. Καθώς λοιπόν ο Jason στέκεται πίσω από τον Dan, παρατήρησα πως πρόσεξε τα φύλλα του. Δεν απέσπασα κάποιο read από την αντίδραση του Jason, εκτός από το γεγονός ότι μιλούσαν πολύ χαλαρά και συνηθισμένα. Θεώρησα απίθανο από τον Jason το να έχει δει ένα πολύ καλό hand και να συνεχίσει να μιλά κατ” αυτό τον τρόπο, αποφάσισα λοιπόν πως θα έκανα 3-bet  με το κορυφαίο 80% των hands μου!

Έκανα λοιπόν 3-bet με 7-6 offsuit και είπα «Μήπως θα επιδειχθείς στον φίλο σου τον Jay, Dan;». Αυτός χαμογέλασε και πήγε πάσο. Αφού γελάσαμε, ο Jason είπε «Δεν μιλάω άλλο!» και έφυγε λίγο αργότερα.