Κουβεντιάζοντας με τον Γιάννη Ηλιάδη – Α Μέρος

Γιάννης ΠερτσινίδηςΕλληνική ΓωνιάLeave a Comment

Ο Γιάννης Ηλιάδης είναι κατά γενική ομολογία ένα από τα καλά «παιδιά» της ελληνικής κοινότητας του πόκερ. Όλοι όσοι τον γνωρίζουν λένε τα καλύτερα λόγια για την προσωπικότητα του, το ήθος του και την συμπεριφορά του εντός και εκτός των τραπεζιών του πόκερ.

Όσον αφορά τις επιδόσεις του ότι και να πούμε είναι λίγο. Ειδικά για το 2009 που διανύουμε τα κέρδη του έχουν ξεπεράσει τα 100.000 ευρώ κατά πολύ και άξιο αναφοράς επίσης είναι ότι κατάφερε την περίοδο που μας πέρασε να πραγματοποιήσει κάτι το πρωτοφανές και ξεχωριστό, για τα ελληνικά δεδομένα τουλάχιστον. Κατάφερε σε διάστημα μόλις ενός μήνα περίπου να συγκεντρώσει περίπου 65.000 ευρώ κέρδη. Φυσικά, εξίσου σημαντικό να τονίσουμε είναι ότι όλα αυτά τα κέρδη είναι αποκλειστικά από cash games.

Η συνέντευξή με τον Γιάννη έγινε ουσιαστικά σε δύο μέρη. Αρχικά μιλήσαμε στο ξενοδοχείο Απολλώνια κατά την διάρκεια του τουρνουά του Greek Poker Championship του Ιουλίου και στην συνέχεια ολοκληρώσαμε την κουβέντα μας στο σπίτι του στην Λάρισα, όπου είχα την χαρά να δω από κοντά τον χώρο «εργασίας» του καλύτερου Έλληνα παίκτη, για την περίοδο που διανύουμε τουλάχιστον, όσον αφορά τα cash games.

Μπαίνοντας στο σπίτι του το πρώτο πράγμα που ξεχωρίζει κάποιος είναι η αγάπη του για την ομάδα της Α.Ε.Λ και την αγάπη του για την μουσική. Δυο μεγάλες κορνίζες με κολλάζ από φωτογραφίες ξεχωρίζουν σε δυο τοίχους. Η μια κορνίζα γεμάτη με φωτογραφίες από στιγμές του στα γήπεδα όταν έπαιζε η Α.Ε.Λ σαν φίλαθλος και η άλλη κορνίζα με εξώφυλλα από αγαπημένους του δίσκους και Cd. Όσον αφορά την άλλη του αγάπη, το πόκερ, ένα τμήμα της βιβλιοθήκης του είχε αρκετά βιβλία τα οποία ήταν εμφανέστατο από την πρώτη ματιά ότι έχουν ανοιχτεί αμέτρητες φορές.

Τέλος, πριν μάθετε ορισμένες από τις απόψεις και τις προσωπικές εμπειρίες του Γιάννη Ηλιάδη γύρω από το πόκερ θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Κώστα Ταχτσίδη που ουσιαστικά (όπως μου δήλωσε ο Γιάννης) είναι υπεύθυνος γι’αυτή τη συνέντευξη. Μάλλον πέραν από καλός φίλος του κ. Ηλιάδη ο κ. Ταχτσίδης έχει βλέψεις και για μάνατζέρ!

-Γιάννη, πες μας ορισμένα γενικά πράγματα για σένα αρχικά.

Ονομάζομαι Γιάννης Ηλιάδης, είμαι 39 ετών και ζω στην Λάρισα, όσον αφορά στοιχεία από την ταυτότητα μου. Το επάγγελμα μου είναι δικηγόρος και είναι κάτι το οποίο μου αρέσει, τα πηγαίνω αρκετά καλά και φυσικά δεν έχω σκοπό να το αφήσω εξαιτίας της καλής μου πορείας και της μεγάλης μου αγάπης για το πόκερ. Γενικά στην ζωή μου δεν μπορώ να κάνω πράγματα εντατικά τα οποία δεν μου αρέσουν. Απλά προσπαθώ όσο περνά ο καιρός να προσαρμόζω τον χρόνο ανάλογα στα νέα δεδομένα της ζωή μου χωρίς να παραμερίζω άλλους τομείς τους οποίους θεωρώ εξίσου σημαντικούς.

Για παράδειγμα, τώρα με το δικηγορικό γραφείο έχω αναλάβει ουσιαστικά την διεύθυνση του και οι βασικές τυποποιημένες διαδικασίες που απαιτούνται γίνονται από άλλα άτομα. Τα σημαντικά θέματα φυσικά περνούν και θα περνούν από τα χέρια μου και αρκετές ώρες της ημέρας είμαι παρών στο γραφείο και ασκώ ενεργά την δικηγορία. Απλά με αυτήν την προσαρμογή υπάρχει περισσότερος χρόνος για να αφιερώνω στην οικογένεια μου που έχει πολύ σημαντικό ρόλο στην ζωή μου και φυσικά στο πόκερ που όσο περνά ο καιρός είναι και κάτι σαν δεύτερο «επάγγελμα» για μένα.

Άλλη μεγάλη μου αγάπη είναι η ομάδα της Α.Ε.Λ. Εξ’ου και  το nickname μου AEL88 (το 88 προέρχεται από τη χρονιά που κατέκτησε το ελληνικό πρωτάθλημα η ΑΕΛ). Έχω κάνει αρκετά χιλιόμετρα παλιότερα σε όλη την Ελλάδα ακολουθώντας σαν φίλαθλος την ομάδα και την έχω πάντα στην καρδιά μου. Τόσο πολύ που τα αποτελέσματα της με επηρεάζουν ακόμα και τώρα αρκετά, αν και θεωρητικά τουλάχιστον έχω μεγαλώσει λίγο.

-Η πρώτη επαφή σου με το πόκερ πώς ήρθε;

Στην τύχη εντελώς για να είμαι ειλικρινής! Βασικά όλα άρχισαν με μένα και το πόκερ από ένα τηλεφώνημα του φίλου μου του Κώστα του Ταχτσίδη, όταν με ενημέρωσε ότι υπάρχει στο διαδίκτυο δυνατότητα να παίξει κάποιος πόκερ. Εμείς τότε λέγαμε πόκερ την παραλλαγή του five-card draw. Αυτήν γνωρίζαμε και κατά τα άλλα κλασσικά κάποια μικρή ιδέα από πόκα.

Μπήκα στην σελίδα την οποία μου πρότεινε ο Κώστας και άρχισα να παίζω αρχικά five-card draw. Στην πορεία άρχισα να βλέπω στο λειτουργικό τι άλλες παραλλαγές είχε και ανακάλυψα το hold ‘em. Ε.. Την συνέχεια την καταλαβαίνετε. Κόλλησα και παίζω από τότε συνεχώς εδώ και 3μιση περίπου χρόνια.

-Η αρχική σου αντιμετώπιση προς το πόκερ ποια ήταν;

Το πώς αντιμετώπιζα το πόκερ αρχικά δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το πώς το αντιμετωπίζω τώρα πια.

 Πάντα διασκέδαζα και χαλάρωνα κάπως με τον τζόγο και πριν ανακαλύψω το πόκερ ήμουν επισκέπτης σε καζίνο και έπαιζα ρουλέτα και μπλάκ-τζακ. Αλλά μην φανταστείτε ότι τα έβλεπα ως τρόπο να βγάλω χρήματα και ότι προσπαθούσα να τα προσεγγίσω αυτά τα παιχνίδια μαθηματικά. Απλά σαν διασκέδαση όταν υπήρχε χρόνος και ανάλογη διάθεση. Αυτή η νοοτροπία μεταφέρθηκε και στο πως έβλεπα το πόκερ όταν άρχισα να πρωτοπαίζω. Ήταν ένας τρόπος να διασκεδάζω και να χάνω κάποια από τα λεφτά μου έτσι που έπαιζα (γέλιο).

Ακόμα και αν η νοοτροπία μου ήταν λανθασμένη μου έκανε ένα καλό εξ’ αρχής αυτό το παιχνίδι που λέγεται πόκερ παρόλα αυτά, τώρα που το σκέφτομαι. Έπαψα να ασχολούμαι με οτιδήποτε έχει σχέση με τζόγο πέραν αυτού. Με απορρόφησε εξ’ αρχής τόσο πολύ που έχασα κάθε διάθεση να παίζω οτιδήποτε άλλο.

Βέβαια… Η αρχική μου περίοδος δεν είναι προς παραδειγματισμό καθόλου. Δεν είχα την τύχη να έχω γύρω μου άτομα που είχαν γνώση και εμπειρία από το πόκερ και πήγαινα τυφλά τελείως. Ουσιαστικά ήταν αντί να πετάω τα λεφτά μου στο μπλάκ-τζακ και την ρουλέτα, τα πετούσα στο πόκερ. Μείον μηδέν η αρχική μου γνώση και ικανότητα.

 Ένα γελοίο παράδειγμα για να αντιληφθείτε ποιες ήταν οι αρχικές μου γνώσεις για το hold ‘em, είναι ότι πίστευα ότι το να έχεις αρχικά φύλλα το Βαλέ – Τρία ήταν πολύ καλό! Έλεγα μέσα μου: Μπορώ να παίξω την παρτίδα είτε ανοίξουν μεγάλα φύλλα στο φλοπ, είτε μικρά! Τους περικυκλώνω! (γέλιο).

Καθόμουν στο γραφείο μου, έβαζα λεφτά στην εταιρία, έπαιζα όσο άντεχα και όταν κουραζόμουν έκλεινα τον υπολογιστή και πήγαινα και κοιμόμουν. Ούτε σκέψη, ούτε ανάλυση, ούτε στρατηγική, ούτε μελέτη. Μια ρουτίνα την οποία τώρα πια κατακρίνω και μετανιώνω που είχα.Δυστυχώς όμως, είναι κάτι που αρκετοί Έλληνες κάνουν ακόμα και στις μέρες μας στα πρώτα τους βήματα ή δεν ξεφεύγουν ποτέ από αυτό.

– Αυτή η νοοτροπία και αντιμετώπιση πως και πότε άρχιζε να αλλάζει;

Ένα από τα θετικά που έχω ως άνθρωπος είναι ότι είμαι ορθολογιστής. Μπορεί αρχικά να έχανα συνεχώς αλλά ποτέ δεν τα έριξα στην τύχη, στους άλλους ή ότι όλα είναι στημένα. Πιστεύω ότι τα πάντα προέρχονται από το μυαλό του ανθρώπου. Παίζοντας και χάνοντας άρχισα σιγά σιγά να συνειδητοποιώ ότι το πόκερ πρέπει να παίζεται διαφορετικά από αυτό που έκανα εγώ. Έγινε ας πούμε ένα κλικ κάποια στιγμή στο μυαλό μου και άρχισα να ξεφεύγω από την αρχική μου νοοτροπία. Με έπιασε ένας καλώς νοούμενος «εγωισμός» ας πούμε και είπα στον εαυτό μου ότι δεν γίνεται να χάνω συνέχεια. Κάνω κάτι λάθος και πρέπει να το αλλάξω.

Αν το πάρουμε χρονικά το πράγμα, από τον Μάιο του ’06 που άρχισα να παίζω μέχρι και όλο το ’07 έχανα σταθερά. Απλά όσο περνούσε ο καιρός και άρχισα να καταλαβαίνω το παιχνίδι υπήρχε μια μικρή βελτίωση. Λέγοντας ως βελτίωση φυσικά εννοώ ότι έχανα λιγότερα μέχρι το σημείο που ήμουν ένας break even παίκτης προς το τέλος του ’07. Από τις αρχές του ’08 άρχισα να έχω κάποιο κέρδος και να νιώθω ότι παίζω καλύτερα. Τότε άρχισα να το χαίρομαι κιόλας το παιχνίδι και να μπαίνει μέσα μου η θέληση και η διαδικασία της βελτίωσης.

Θυμάμαι τις πρώτες φορές που είχα εμπειρίες και από live πόκερ όταν εγκαινιάστηκε η αίθουσα του πόκερ στο Apollonia καζίνο στην Γευγέλη. Πραγματικά πρέπει να ήμουν η χαρά των πιο έμπειρων από εμένα παικτών  στο τραπέζι. Πρέπει να με κοίταζαν και τα μάτια τους να μεταμορφώνονταν σε Ευρώ, όπως στα καρτούν. Ακόμα θυμάμαι κάποιες παρτίδες και τον τρόπο που τις είχα παίξει και γελάω με το παίξιμό μου!

Η επιβεβαίωση προς τον εαυτό μου και ότι είμαι σε καλό δρόμο ήρθε ουσιαστικά στο ταξίδι μου στην Βαρκελώνη τον Σεπτέμβριο του ’08, όπου το θεωρώ και σημείο σταθμό μέσα μου χρονικά. Κατάφερα κατά την διάρκεια της διαμονής μου εκεί να εφαρμόσω όλα όσα είχα στο μυαλό μου και να βγω κερδισμένος γύρω στα 15.000 ευρώ σε 4 ημέρες. Το παζλ όμως φυσικά και δεν είχε ολοκληρωθεί. Υπήρχαν αρκετά μεγάλα σκαμπανεβάσματα γενικά και έπρεπε να το βελτιώσω αυτό.

Η προσπάθεια έγινε εντατικότερη από την Βαρκελώνη και μετά μέχρι το τέλος του ’08. Εκείνη την περίοδο κατάφερα να βγάλω όσα είχα χάσει τα δυο προηγούμενα χρόνια και να είμαι και κερδισμένος τελικά. Περισσότερη μελέτη και περισσότερη ανάλυση με λίγα λόγια. Μετά ήρθε το ’09 το οποίο διανύουμε ακόμα που όλα μου έχουν πάει μια χαρά και έχω ένα αξιοπρεπέστατο συνολικό κέρδος.

Συνεχίζω να το αντιμετωπίζω σαν παιχνίδι αλλά σαν σοβαρό παιχνίδι. Αναγνωρίζω και εκτιμώ ότι τα χρήματα τα οποία μπορεί να κερδίσει ένας καλός παίκτης είναι αρκετά. Σίγουρα περισσότερα από όσα βγάζει ένας μέσος επιχειρηματίας ή υπάλληλος στις μέρες μας, όμως ποτέ δεν έχω σκοπό να αφήσω την δουλειά μου ή να την παραμελήσω για το πόκερ ή να μην έχω την οικογένεια μου πάνω από αυτό. Άλλωστε, βασικό πιστεύω μου ήταν πάντα ότι το χρήμα δεν είναι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή…

-Όταν εννοείς προσπάθεια και διαδικασία μελέτης, τι εννοείς;

{mosimage}Όσο περισσότερο παίζεις μέσα στο μυαλό σου και το υποσυνείδητο σου μαζεύονται κάποια στοιχεία. Αυτά τα στοιχεία αν έχεις την στοιχειώδη ποκερική νοημοσύνη κάποια στιγμή βγαίνουν προς τα έξω και σε βοηθούν στο να παίρνεις καλύτερες αποφάσεις.

Τα βιβλία και οι γνώσεις σε βοηθάνε να μάθεις πιο γρήγορα αυτά που το μυαλό συνειδητοποιεί παίζοντας ή πολύ απλά επιβεβαιώνουν και κατοχυρώνουν αυτά που έχεις αποκομίσει με την εμπειρία σου.

Ουσιαστικά εγώ πρώτα άρχισα να μαζεύω παραστάσεις στο μυαλό μου και μετά άρχισα να μελετάω. Έπαιζα κάποιες ώρες, μετά έβλεπα κάποια βίντεο ή διάβαζα βιβλία και μετά πάλι έπαιζα προσπαθώντας να αναγνωρίσω και να εφαρμόσω αυτά που μελέτησα. Γινόταν και γίνεται και το αντίθετο φυσικά. Πράγματα που συνειδητοποιώ μόνος μου σταδιακά παίζοντας έρχονται τα βιβλία να μου το επικυρώσουν ή να μου το διατυπώσουν γραπτά σε λογική σειρά.

Καθοριστικός παράγοντας για την βελτίωση μου θεωρώ ότι ήταν το βιβλίο του Doyle Brunson, το Super System. Το θεωρώ αδιανόητο, τώρα πια, κάποιος να παίζει σε τραπέζια με μετρητά και να μην έχει διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο. Μέσα από αυτό το βιβλίο έμαθα αρκετά και κατάλαβα ουσιαστικά την έννοια της επιθετικότητας. Αρχικά νόμιζα ότι όταν λέμε επιθετικότητα στο πόκερ, σημαίνει ότι συμμετέχεις σε μια παρτίδα και βαράς από την αρχή μέχρι το τέλος! (γέλιο). Φυσικά αυτό είναι άτοπο και ήταν από τα βασικά πράγματα που με έκανε να καταλάβω το συγκεκριμένο βιβλίο.

Άξιο αναφοράς είναι και ο τρόπος που το διάβασα. Οι γνώσεις μου των Αγγλικών ήταν οι βασικές ας πούμε και κατέληγα πάντα να είμαι με το λεξικό δίπλα και να σημειώνω τις λέξεις μια-μια πάνω στο βιβλίο. Αν το δει κάποιος σήμερα που το έχω τελειώσει θα το δει ότι είναι γεμάτο σημειώσεις, υπο-σημειώσεις, υπογραμμίσεις κλπ. Φυσικά άξιζε ο κόπος και ο χρόνος που αφιέρωσα στο συγκεκριμένο βιβλίο και τα υπόλοιπα που έχω αγοράσει.

Τρίπτυχο εννοιών της βελτίωσης για μένα όσον αφορά το πόκερ είναι: Η εμπειρία, η αντίληψη και η μελέτη. Όταν αυτά τα στοιχεία άρχισαν να συνεργάζονται μέσα μου άρχισα να βλέπω ένα φως ουσιαστικά στην ομιχλώδη άποψη και τον λανθασμένο τρόπο που είχα για το πόκερ.

Το παιχνίδι γίνεται πραγματικά ωραίο όταν το παίζεις και το αντιλαμβάνεσαι σωστά.

[Συνεχίζεται στο 2ο Μέρος…]

{mos_fb_discuss:13}