“Αποτέλεσε κάποια στιγμή έναν από τους κορυφαίους εν ενεργεία παίκτες πόκερ στον κόσμο αλλά όχι πλέον. Το παιχνίδι έχει προχωρήσει τόσο που δεν φαίνεται ικανός ν’ ανταγωνιστεί τους καλύτερους παίκτες των ημερών μας.”

Αυτή ήταν η γνώμη ενός νεαρού online επαγγελματία που συνομιλούσα πρόσφατα αλλά σε ποιον αναφερότανι; Στον Χέλμουθ; Στον Κλουτιέ ή μήπως στον ‘Texas Dolly’; Όχι, απευθυνόταν στον Κρις Μούρμαν που σε ηλικία 25 ετών θεωρείται από κάποιους συναδέλφους του κατά κάποιο τρόπο ήδη… ξεπερασμένος παίκτης.

Ο Μούρμαν θεωρείτο ένας από τους κορυφαίους παίκτες online τουρνουά κερδίζοντας περισσότερα από $7 εκατομμύρια και διατηρούσε με χαρακτηριστική συνέπεια την κορυφή στην βαθμολογική κατάταξη του PocketFives, με τις δεξιότητες του όμως πλέον ν’ αμφισβητούνται ανοιχτά.

Η απάντηση του Μούρμαν δόθηκε λίγες ημέρες αργότερα μετά τα εις βάρος του σχόλια όταν και κατέλαβε την 3^η θέση σ’ ένα μεγάλο τουρνουά κερδίζοντας περίπου $250.000, δίνοντας απάντηση στους αμφισβητίες και επαναβεβαιώνοντας ότι συμπεριλαμβάνεται στην ελίτ του online πόκερ.

“Οι άνθρωποι πολλές φορές σου επιτίθενται, αλλά εγώ προσωπικά απολαμβάνω την πρόκληση,” δηλώνει ο Μούρμαν με την βεβαιότητα ενός… έμπειρου μποξέρ που έχει συναναστραφεί για χρόνια με παίκτες κάθε είδους και αισθάνεται ότι τα έχει ζήσει ξανά όλα αυτά στο παρελθόν. “Εξακολουθώ να πιστεύω πως περιλαμβάνομαι στους κορυφαίους παίκτες. Τον περισσότερο χρόνο μου τον περνάω στα τραπέζια και κοιτάζοντας τριγύρω μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως δεν φοβάμαι κανένα και προσπαθώ να δίνω πάντα τον καλύτερο μου εαυτό.

“Ελάχιστες φορές βρέθηκα σε τραπέζι που έκρινα πως δεν έχω κάποιο πλεονέκτημα, όπως στο World Series of Poker Europe την περσινή χρονιά που ήμουν σ’ ένα τραπέζι με τους Isildur, Γεβγένι Τιμοσένκο και Μπριν Κένεϊ.

“Online υπάρχουν πλέον λιγότερα ‘ψάρια’ απ’ ότι τα προηγούμενα χρόνια και ακόμη περισσότεροι regulars, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως σε σύγκριση με τον μέσο regular έχω πλεονέκτημα. Δεν έχω πραγματοποιήσει κάτι εντελώς καινούριο ή ‘επαναστατικό’ τελευταία, αλλά σε κάθε session δουλεύω πάνω σε κάποια πράγματα αλλάζοντας μερικές πτυχές του παιχνιδιού μου. Δεν νομίζω πως πρέπει να επαναπαύεσαι στα όσα ήδη γνωρίζεις γιατί όλοι οι επαγγελματίες εργάζονται σκληρά και σε καθημερινή βάση πάνω στο παιχνίδι τους και δεν θεωρώ πως μπορείς απλά να κάθεσαι και να λες, ‘Ωραία, κερδίζω αρκετά χρήματα, θα κάνω log in για να κερδίσω ακόμη περισσότερα.

Πιστεύω πως αν το κάνεις αυτό θα έχεις την αίσθηση κάθε φορά που αγωνίζεσαι πως πρέπει να κερδίζεις και ότι είσαι ο καλύτερος όλων και προφανώς όταν δεν έρθουν τα… κατάλληλα φύλλα και δεν κερδίσεις κάποια session θα εκνευριστείς αφάνταστα. Το ιδανικό είναι λοιπόν να δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό και να βλέπεις στην συνέχεια ποια είναι τα αποτελέσματα.”

Σε μια προσπάθεια του μάλιστα ν’ αποδείξει ότι συνεχίζει να βελτιώνεται θέλοντας να παραμείνει στην κορυφή ο Μούρμαν αναφέρεται στην τελευταία πτυχή του παιχνιδιού που επιχειρεί να καλυτερέψει: την ικανότητα ν’ ‘αλλάζει ταχύτητες’ κατά την διάρκεια ενός τουρνουά. Όπως κάθε παίκτης που σκέφτεται σοβαρά το παιχνίδι δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται– για αρχή η ‘αλλαγή ταχυτήτων’ θεωρείται φυσιολογικά ακόμη πιο επιθετικό παιχνίδι αλλά για τον Μούρμαν σημαίνει ακριβώς το αντίθετο.

“Νομίζω πως η αλλαγή ταχυτήτων είναι αρκετά παρεξηγημένη και υποτιμημένη επειδή απ’ τη στιγμή που οι παίκτες καταλάβουν ότι είσαι εξαιρετικά επιθετικός παίκτης θα προσαρμοστούν σ’ αυτό και θες να το αλλάξεις πριν το καταλάβουν ώστε να βρίσκονται ένα βήμα πίσω.

Νομίζω πως πήγα κάποια βήματα πίσω για μια περίοδο, καθώς γνωρίζοντας οι αντίπαλοι μου ότι είμαι φύσει επιθετικός παίκτης προσαρμοζόντουσαν γρήγορα και τα αποτελέσματα μου δεν ήταν τα αναμενόμενα.

Τους τελευταίους μήνες προσπαθούσα να επιστρέψω πλέον σ’ αυτό και να κατεβάζω ταχύτητες ορισμένες στιγμές. Απ’ τη φύση μου είναι πραγματικά επιθετικός παίκτης συνεπώς πρέπει να είμαι προσεκτικός και να λέω στον εαυτό μου ‘OK, αυτοί οι τύποι το κατάλαβαν’. Σε συγκεκριμένα σημεία όταν έχω προχωρήσει σε τουρνουά αρκετοί άνθρωποι θα διαθέτουν push or fold stacks – περίπου 20 big blinds – συνεπώς δεν θα κάνουν call στα raises σου, καθώς είτε θα μπουν all-in είτε θα πάνε πάσο.

Αν έχεις δηλαδή ένα hand όπως J-T suited από θέση under the gun είναι ένα ωραίο hand αλλά δεν μπορείς να κάνεις call στο all-in κάποιου αντιπάλου σου, συνεπώς κάποιες φορές θα πρέπει να πραγματοποιήσεις το… αδιανόητο και να πας πάσο. Στο τέλος της ημέρας αν κανένας δεν σκοπεύει να κάνει call, είναι το ίδιο με το 7-3 off – κανένα δεν θα κάνει call κι έτσι δεν θες να δεις το flop και δεν μπορείς να κάνεις call στα all-ins.”

Κι ενώ το online παιχνίδι του Μούρμαν συνέχισε ν’ ανθεί, το live πόκερ αποδείχθηκε μια δύσκολη υπόθεση. Όταν η ίδια σου η μητέρα σε συμβουλεύει να παραμείνεις στο online παιχνίδι τότε ίσως είναι η ώρα να επιστρέψεις στο laptop σου, αλλά ένα final table στο Aussie Millions main event στις αρχές του 2011 ‘άνοιξε την όρεξη’ του Κρις για ακόμη περισσότερα πράγματα στον χώρο του live πόκερ.

“Πήρα μια μικρή ‘γεύση’ στο Aussie Millions και ήταν εκπληκτικό. Θέλω να ξαναζήσω τέτοιες καταστάσεις, με τους φίλους μου να με υποστηρίζουν σε κάποιο final table. Στο online πεδίο είναι σαν να βρίσκεται στον δικό σου κόσμο. Απλά προσπαθείς να κατατροπώσεις τους αντιπάλους σου, ενώ στο live είναι περισσότερο σαν ένα σόου, μια παράσταση. Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται αποκλειστικά για να σε δουν και βρίσκεσαι συνεχώς στο επίκεντρο της προσοχής.

Οποιοσδήποτε παίκτης βέβαια θέλει να είναι αυτός που κερδίζει τόσο live όσο και online και ν’ αποτελεί ένα σπουδαίο επαγγελματία και δεν μπορείς να το πετύχεις παίζοντας μόνο online, καθώς οι άνθρωποι συνηθίζουν να λένε ‘ωραία, κερδίζει online αλλά δεν τα καταφέρνει σε live επίπεδο’.

Αποτελεί εκτός των άλλων και μια πρόκληση, καθώς είναι κάτι που δεν έχεις πραγματοποιήσει στο παρελθόν και φυσικά δεν θες να βγεις ηττημένος.”

Μέχρι την 7^η θέση στο Aussie Millions που του απέφερε A$175.000 ο Μούρμαν ήταν ο μοναδικός παίκτης στον κόσμο του οποίου το μεγαλύτερο buy-in υπερέβαινε το μεγαλύτερο cash στην καριέρα του στον χώρο του live πόκερ! Ο ίδιος ο Μούρμαν παραδέχεται πως είναι χαμένος στα live τουρνουά. Τι το διαφορετικό λοιπόν συνέβη στο Aussie Millions;

“Είχα βάλει ένα προσωπικό στοίχημα με τον Τόμπι Λιούις. Αστειευόμασταν λίγο πριν την έναρξη της Day 1 και τον ρώτησα πόσες πιθανότητες μου δίνει να περάσω στην Day 2. Μου έδωσε απόδοση 5 προς 2 και πόνταρα $5k που σήμαινε ότι αν περνούσα στην Day 2 θα ήταν σαν να είχα συμμετέχει… δωρεάν στο τουρνουά.

Κάθε φορά που έφτανα σε κάποιο κρίσιμο σημείο στην Day 1 έλεγα από μέσα μου πως πρέπει να τα καταφέρω και να βρεθώ στην Day 2. Εξακολουθούσα βέβαια να παίζω επιθετικά αλλά όχι ‘τρελά’, παρότι στο τελευταίο hand της βραδιάς έκανα three-bet στο μοναδικό τύπο του τραπεζιού που με κάλυπτε με K-3.

Εν τέλει πέρασα στην επόμενη μέρα με αρκετά καλό stack και όταν έφτασε το τουρνουά κοντά στο bubble με μεγάλη δόση αυτοπεποίθησης πίεζα τους αντιπάλους μου. Όταν μπήκαμε ‘in the money’, τα τραπέζια έγιναν six-handed, κάτι που νομίζω ότι μου ταιριάζει και στις περισσότερες καταστάσεις επαληθεύτηκα.”

Αύριο το δεύτερο μέρος…